TA ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΚΙΣΤΗ

"Δεν ξέρω αν τα 40 λεπτά απέναντι στη Μονακό μπορούν να καθορίσουν την σεζόν μας στην Ευρωλίγκα, όμως κάναμε μια πολύ σοβαρή προσπάθεια όλη τη σεζόν, στην κανονική περίοδο και τα playoffs, εκτός από τον ημιτελικό. Είμαστε τέσσερις σερί φορές σε Final 4, όλοι μπορούν να πουν ότι δεν είναι τίποτα αν δεν το πάρεις, αλλά όποιος έχει πάει έστω μια φορά ξέρει πόσο δύσκολο είναι....Δεν θέλω να σχολιάσω το φορμάτ. Πρέπει να σεβαστώ αυτό που ισχύει. Για μας δεν ήταν δίκαιο, γιατί ήμασταν πρώτοι φέτος και πριν δύο χρόνια, αλλά σε ένα ματς δεν είχαμε κανένα πλεονέκτημα απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα και χάσαμε. Δεν μπορώ να παραπονεθώ τώρα που χάσαμε, ίσως έπρεπε να το πω μετά από έναν τίτλο. Για την πρώτη ομάδα μοιάζει λίγο άδικο, δεν της δίνει κανένα πλεονέκτημα το Final 4 και όλα κρίνονται στα 40 λεπτά»." By Mπαρτζώκας!

Ο Γιώργος, αυτός ο τύπος στον πάγκο μας, έχει κηρύξει ανένδοτο με την πραγματικότητα, τις απαιτήσεις της ομάδας και τις προσδοκίες όλων ημών των καναπεδάτων!

Δείχνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τί συμβαίνει. Ύστερα από την τέταρτη διαδοχική φάπα -ήγουν, την αποτυχία να κερδίσει το τρόπαιο- τα βάζει με τους παίκτες που διαμαρτύρονται -κι εμείς μαζί τους- τα βάζει με το "φορμάτ" (ευτυχώς δηλαδή που δεν θέλει να το σχολιάσει κι από πάνω) αλλά εξαιρεί τον εαυτό του.

Για τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας πολύ κουλ τύπος, που κατεβάζει νέες ιδέες για το μπάσκετ, σαν να είναι αγελάδα που κατεβάζει γάλα, που δεν ανέχεται καμία κριτική σε βάρος του, αλλά κυρίως, μοιάζει ανίκανος και ανεπίδεκτος να κάνει αυτοκριτική.

Η συμπεριφορά του καταντά επικίνδυνη και αντιπαραγωγική για την ομάδα μας, καθότι αρκετοί παίκτες είτε είναι εντελώς "στραβωμένοι" με το χρόνο που τους δίνει στο παρκέ, είτε έχουν "χαλαστεί" συναισθηματικά από τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζει.

Επειδή λοιπόν έχουν σαλτάρει, ετοιμάζονται τώρα να σαλπάρουν (για άλλες ομάδες!)

Συνήθως, ένας τόσο ισχυρός, ισχυρογνώμων και δογματικός άνθρωπος, τείνει να επισκιάζει κάθε άλλη προσωπικότητα εντός της ομάδας και να κάνει παίκτες που σε άλλη περίπτωση, θα πρωταγωνιστούσαν στα "δύσκολα", να τρέμουν σαν τον Κουταλιανό μπρος στην κυρά τους.

Ακριβώς επειδή τρέμουν τη σκιά του, τρέμουν και τη σκιά τους!

Eξοργίστηκα με τις δηλώσεις του μετά τη λήξη του φάιναλ φορ του Αμπού Ντάμπι, και έτσι αποφάσισα να δυσκολέψω τη ζωή μου και να αναζητήσω στοιχεία για το τί πετυχαίνουν οι ομάδες της Ευρωλίγκας, από το 2002 έως και αυτό το βράδυ, που προκρίνονται στην τελική φάση της διοργάνωσης (με bold οι χρονιές που κατέκτησαν το κύπελλο).

Ξεκινώ με την πολυνίκη ομάδα που είναι, δυστυχώς για τον οργανισμό του Θρύλου, ο ακατονόμαστος και συνεχίζω με τις ομάδες που έχουν καλύτερο συντελεστή επιτυχίας σε αριθμό συμμετοχών σε final four: 

ΠΑΟ: 5 Κύπελλα σε 8 final four (2002-2005-2007-2009-2011-2012-2024-2025) 

ANADOLU: 2 Κύπελλα σε 3 final four (2019-2021-2022)

MACCABI TEL AVIV: 3 Κύπελλα σε 7 final four (2002-2004-2005-2006-2008-2011-2014)

REAL: 3 Κύπελλα σε 10 final four (2011-2013-2014-2015-2017-2018-2019-2022-2023-2024)

CSKA: 3 Κύπελλα σε 13 final four (2003-2004-2005-2006-2007-2008-2009-2010-2012-2013-2014-2015-2016)

FENERBAHCE: 2 Κύπελλα σε 7 final four (2015-2016-2017-2018-2019-2024-2025)

OΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: 2 Κύπελλα σε 10 final four (2009-2010-2012-2013-2015-2017-2022-2023-2024-2025)

ΒARCELONA: 2 Κύπελλα σε 10 final four (2003-2006-2010-2012-2013-2014-2015-2021-2022-2023)

TAU CERAMICA: Ο Κύπελλα σε 3 final four ( 2005-2006-2007)

Για να μην τα πολυλογούμε, καλό είναι να τα ρίχνουμε στον Τράκη, στον Βαζελακόπουλο και τον Μποντιρόμπα, αλλά κάλλιστο να αναρωτηθούμε τί ΔΕΝ έχουμε κάνει καλά και βλέπουμε τις πλάτες του ακατονόμαστου σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Παρά το γεγονός ότι συμπεριλαμβανομένης και της νίκης μας στον μικρό τελικό το ρεκόρ μας σε αγώνες Ευρωλίγκας με τον βάζελο είναι συντριπτικό υπέρ μας, εν τούτοις, τα ρεκόρ δεν είναι τίτλοι. Είναι εντυπώσεις. 

Και ο Ολυμπιακός, ιδίως του Μπαρτζώκα, έχει σαρώσει τα ρεκόρ (καλύτερης επίθεσης, καλύτερης άμυνας, μεγαλύτερης διαφοράς σε ένα δεκάλεπτο, μεγαλύτερης ανατροπής σκορ, περισσότερων ασίστ, έτσι, αλλιώς και πασαλιμανιώς).

Αν τώρα, οι αρμόδιοι του τμήματος μπάσκετ βαυκαλίζονται ότι θα περάσουν στην ιστορία του αθλήματος επειδή σαρώνουμε τα charts στις ειδικές κατηγορίες, πλανώνται πλάνη οικτρά που λένε και οι γραμματιζούμενοι!

Ούτε είναι για παρηγοριά ότι η ΤΣΣΚΑ και η Μπάρτσα έχουν τα ίδια και χειρότερα ρεκόρ κατακτήσεων σε αριθμό συμμετοχών. 

Οι συγκρίσεις είναι για να παίζεις κρυφτό με την αλήθεια.

Στο δια ταύτα, μετά και τις δηλώσεις του Γιώργου Μπαρτζώκα στο Αμπού Ντάμπι, θεωρώ ότι οι Αγγελόπουλοι θα ξαναπάρουν το χαζό χαμόγελο και θα στηρίξουν τον σκακιστή, είτε για λόγους εγωϊσμού, είτε για συναισθηματικούς λόγους, είτε και για τους δύο προαναφερθέντες λόγους.

Αν το κάνουν, δίνουν το σύνθημα στους πατατάκηδες και ποπκορνάκηδες που φορούν περήφανα τις μπλούζες με το πρόσωπο του Γιώργου, σαν παράσημο πίστης και αφοσίωσης, και καλά, να χορέψουν ξανά τον χορό του Ζαλόγγου και μετά να πέσουν όλοι μαζί από τον γκρεμό!

Είναι πρωτοφανές για την ιστορία του Ολυμπιακού, αυτή η προσωπολατρία που δεν έχει και αντίκρισμα, πέραν όλων των άλλων.

Για εμάς, στο IHaveaDream1925, ο Γιώργος Μπαρτζώκας πρέπει να αποχωρήσει από το σύλλογο, για να μην μεγαλώσει μια ακόμη γενιά Γαύρων που θα εθίζονται στις φάπες και θα το απολαμβάνουν!     

Ο ΛΥ ΜΠΙ Α ΚΟΣ

YΓ. Η κριτική στον προπονητή (και τους προέδρους) ασκείται επειδή η ομάδα κατέβηκε δύο φορές, στα τελευταία 4 final four ως το απόλυτο φαβορί, από τη στιγμή που και καλύτερη ομάδα διέθετε και πρώτη στη βαθμολογία της κανονικής περιόδου, τερμάτισε. Επομένως, πρόκειται για αποτυχία ολκής να μην έχει κατακτήσει, τουλάχιστον, ένα Κύπελλο -όσο και δύσκολο να είναι! 

Adam    

 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ...ΚΟΝΣΤΑΝΤΣΟ Ο ΣΤΡΑΚΟΣΙΑ!!!

 

Τον κακομοίρη τον Κονστάντσο, ξέρανε να τον κάνουν ρόμπα ξεκούμπωτη επειδή έφαγε δυό-τρία κοροϊδίσια γκολ. Μέχρι τηλεοπτική διαφήμιση τον κάνανε, για να μας μπουν στο μάτι, οι άθλιοι...

Γι' αυτόν τον Στρακόσια, ναι μεν μιλούν για αστεία γκολ, τονίζουν όμως, για ξεκάρφωμα, πως έφταιγε ο αήρ, αντί να τον κάνουν κωμική σειρά στο Mega.

YΓ. Επίσης, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, για εκείνο το γκολ με την Γιουβέντους, που του έπαιξε τόσο άσχημο παιγχνίδι η μπάλα εξαιτίας του αέρα, ξέρανε να τον ειρωνεύονται και να τον σκίζουν στην κριτική.

Παρεμπιπτόντως, για δείτε τη φωτό με το πανό της 7 για τον Κονστάντσο... Όχι τίποτ' άλλο αλλά μιλάμε για παιδιά που μπαίνανε εδώ μέσα παλιότερα και μας τρόλαραν επειδή ασκούσαμε κριτική σε παίκτες "και αυτά δεν τα κάνουμε εμείς" και τέτοια...

Όχι που θα το άφηνα αναπάντητο!

Adam

 

 

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΜΕΤΑ ΤΕΛΙΚΟΝ!

Όλες αυτές τις ημέρες και τις νύχτες που πέρασαν μετά την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού μας –επειδή έχουμε κατακτήσει και ένα βαλκανικό, για να μην ξεχνιόμαστε- προσπαθούσα να πείσω το μυαλό μου να βρει την γαλήνη για να σκεφτεί πώς να αποδώσει όσο το δυνατόν πιο σωστά, αυτό που συνέβη.

Εκτός αυτού, είμαι ακόμη βραχυκυκλωμένος από τα τόσο έντονα συναισθήματα που με έχουν κυριεύσει.

Με τούτα και με τ’ άλλα, κάθομαι αυτό το βράδυ της Κυριακής, κάπως απρόθυμα είναι η αλήθεια, για να αρχίσω να γράφω.

ΓΚΡΕΜΙΣΑΜΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΕΣ

Θα ξεκινήσω σαν τον κάβουρα, από το τέλος, για να φθάσω στην αρχή.

Τα όσα γίνανε μετά τον τελικό δείξανε και στους πλέον αδαείς, ότι ο Ολυμπιακός είναι μια πραγματική, μια γνήσια λαϊκή δύναμη και ότι, όποιος τον διαχειρίζεται, μπορεί –άμα ξέρει τον τρόπο και άμα θέλει- να κατακτήσει τον «κόσμο».

Όπως συνέβαινε στην Αρχαία Ελλάδα, οι πόλεις που υποδέχονταν τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων, γκρέμιζαν τα τείχη που τους προστάτευαν, για να τους τιμήσουν!

Έτσι έγινε νοερά και στην περίπτωση του Ολυμπιακού. Ένας ποταμός ανθρώπων υποδέχτηκε τους θριαμβευτές και τους τίμησε με τη φωνή, τα συνθήματα και τα δάκρυα ευδαιμονίας που πλημμύρισαν τα μάτια μας.

ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΗΝ ΟΡΦΑΝΑ

Υποστηρίζουν ότι η νίκη έχει πολλούς πατεράδες και η ήττα είναι ορφανή.

Ισχύει, πράγματι αυτό.

Στην περίπτωσή μας όμως, θα πρέπει να παραδεχτώ, προσωπικά, ότι εκείνους που μιλούσαν για εκείνο που συνέβη, τελικά, τους οφείλω να αναγνωρίσω πως με έκαναν ρόμπα!

Όχι επειδή είμαι εκ πεποιθήσεως πεσιμιστής και μηδενιστής. Όποιοι διαβάζουν την «αρθρογραφία» μου από το 2017, γνωρίζουν ότι τη διοίκηση της ΠΑΕ, την υπερασπιζόμουν μέχρις «εσχάτων»!

Και τούτο επειδή, παρά το γεγονός ότι διέβλεπα, ήδη από τις αρχές του 2018, σημάδια των όσων έμελλαν να συμβούν μερικά χρόνια αργότερα, ιδίως μετά την αποπομπή του Πέδρο Μαρτίνς, θεωρούσα ότι ο Βαγγέλης θα εύρισκε τον τρόπο, είτε έτσι, είτε αλλιώς, να διορθώσει τα κακώς κείμενα και να οργανώσει την ομάδα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην ονειρεύεται απλώς, αλλά να μπορεί να κάνει πράξη τα όνειρά της.

Δεν μετανιώνω για την κριτική και τις «παραινέσεις» προς τον πρόεδρο τα τελευταία δύο χρόνια.

Πώς θα μπορούσα άλλωστε, όταν πιστεύω βαθιά μέσα μου, ότι η κριτική που διατυπώνεται από αγάπη, είναι η μητέρα της προόδου.

Θυμάμαι να γράφω αρκετές φορές, ότι δεν με νοιάζει να δικαιώσω κάποια προσωπική αντίληψη για τα πράγματα, πολλώ δε μάλλον, να εμφορούμαι από κάποια ακατανόητη έχθρα προς τον Βαγγέλη.

Και κατέληγα ότι θέλω να με κάνουν ΡΟΜΠΑ!

ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΑΝΕ!!!

Βαγγέλη και Κριστιάν, από τα ξημερώματα της Τετάρτης, οι «αμαρτίες» που σας καταλόγιζα, έχουν «συγχωρεθεί!»

«1 Μ.Τ.» (ΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΕΛΙΚΟΝ)

Όπως η ιστορία και ο χρόνος της Δύσης γράφηκε από την αρχή μετά την γέννηση του Κυρίου μας, για να σηματοδοτήσουν την απαρχή μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα, έτσι και η ιστορία του Ολυμπιακού μας, ξεκινά από το «1» - αμέσως μετά το «100»!

Χωρίς να διαγράψω τίποτε από τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν, εν τούτοις, από τα ξημερώματα της Πέμπτης, ο Ολυμπιακός βγήκε αναγεννημένος και αναβαπτισμένος.

Κανένας από αυτή την ημερομηνία και μετά, στην οικογένεια του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού, δεν δικαιούται πια να μεμψιμοιρεί.

Είμαστε κάτοχοι ευρωπαϊκού τίτλου!

Ποτέ πια δεν πρέπει, ποδοσφαιριστής μας, να φοβηθεί μήπως αρπάξουμε κανά γκολάκι στο 90'.

Κανένα στέλεχος της ΠΑΕ, με πρώτον τον Βαγγέλη, δεν πρέπει ποτέ ξανά να αφήσει την ομάδα χωρίς την καλύτερη δυνατή φροντίδα, σε όλα τα επίπεδα.

Kαι όταν γράφω «φροντίδα», εννοώ, να μην πουλά σημαντικούς παίκτες μεσούσης της σεζόν, όπως έκανε παλιότερα και χαντάκωνε την ομάδα. Η ευρωπαϊκή καταξίωση του Ολυμπιακού περνά και από τις «θυσίες» που ενδεχομένως απαιτηθούν να κάνει.

Είμαστε κάτοχοι ευρωπαϊκού τίτλου!!

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ «ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ» ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΡΟΠΑΙΟ –και το έκανε!

Αυτή ήταν οι πεποίθησή μου εδώ και πολλά χρόνια και είναι ο λόγος για τον οποίο ξεκινήσαμε αυτό το διαδικτυακό εγχείρημα, το IHaveADream 1925.

Το έχω γράψει και στο editorial τον Νοέμβριο του 2017.

Και τούτο, επειδή πίστευα ανέκαθεν, ότι η πραγματική «γιγάντωση» της ομάδας θα έρθει από τους ευρωπαϊκούς θριάμβους της.

Στο εσωτερικό της χώρας μας, όπου τα του ποδοσφαίρου τα πλακώνει βαριά εξυγιαντική σκιά, τα τελευταία σχεδόν 9 χρόνια, ότι τίτλο και αν κατακτούμε, δεν μας το αναγνωρίζει κανείς.

Εδώ έφθασαν αρκετοί σε σημείο να επιχειρούν να υποτιμήσουν το τεράστιο κατόρθωμα του Ολυμπιακού και να μιλούν για διαιτησίες, τύχη, Φιορεντίνες Δραπετσώνας και τέτοια.

Μπορεί να καθυστέρησε να συμβεί μερικές δεκαετίες, αλλά η προοπτική ήταν πάντα εκεί, τουλάχιστον από το τέλος της δεκαετίας του ’90 και μετά.

Δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε λεπτομέρειες. Αρκεί ότι αισθανόμουν ότι κάπως, κάποτε, θα πανηγυρίσουμε έναν ευρωπαϊκό τίτλο.

Και επειδή, όπως προανέφερα, είμαστε, ως ομάδα, τεράστιο μέγεθος, σε παγκόσμια κλίμακα, με δεκάδες διεθνείς τίτλους σε όλα τα ομαδικά αθλήματα, η απουσία του ποδοσφαιρικού τμήματος από τον κατάλογο με τις ευρωπαϊκές επιτυχίες «έβγαζε μάτια»!

Όχι πια!

Για να αποδειχτεί του λόγου το αληθές, δεν πήραμε μόνο ένα τρόπαιο, αλλά δύο. Και τούτο επειδή η κατάκτηση του Uefa Youth League, που είναι επίσημη διοργάνωση και όχι ένα τουρνουά για παιδάκια, έδειξε από το τί κράμα είναι φτιαγμένο το μέταλλο του Ολυμπιακού.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΧΕ ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Στο αγωνιστικό της περασμένης Τετάρτης, θαύμασα την ομάδα μας για το τακτικά, άριστο παιχνίδι που έκανε. Για να μπορείς, ωστόσο, να παίξεις με αυτό τον τρόπο, χρειάζεσαι άριστη φυσική κατάσταση, ποιότητα σε καίριες θέσεις και εγκεφαλική/ψυχική προετοιμασία.

Για το πρώτο και το δεύτερο, φρόντισαν οι προπονητές που προηγήθηκαν και εύγε τους.

Για το τρίτο φρόντισε ο Χοσέ.

Θύμισε σε όλους μας πόσο απλό είναι, μέσα στην πολυπλοκότητά του, το ποδόσφαιρο.

Ένα παιχνίδι που «λερώνεται» μόνο από τα “πρέπει”!

Όσο πέρναγε η ώρα, τόσο φαινόταν περισσότερο ότι η ομάδα που διεκδικεί πραγματικά το τρόπαιο ήταν ο Ολυμπιακός και όχι η αλαζονική Φιορεντίνα με τον αμετροεπή προπονητή της που ακόμη ονειρεύεται ότι άμα μας ξαναπαίξει θα μας νικήσει.

Δέκα ημίχρονα να παιζόντουσαν, οι φρατέλοι, γκολ δεν βάζανε!

Και αυτό είναι καθαρά έργο Μεντιλίμπαρ για το οποίο τα εύσημα πιστώνεται η διοίκηση της ομάδας.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ό,τι έγινε ήταν προϊόν συγκυρίας.

Διαφωνώ.

Για να έρθει στου Ρέντη ο Χοσέ κάποιος τον έφερε. Δεν βρήκε ανοιχτή την πόρτα και μπήκε!

Το μόνο που είναι άξιο μνείας στην όλη υπόθεση αφορά στην ταχύτητα με την οποία «έτρεξαν» τα πράγματα της ομάδας και φθάσαμε εκεί που φθάσαμε. Για το ποδόσφαιρο, ο χρόνος που κύλισε από το σημείο «στα τάρταρα» που βρισκόταν ο Ολυμπιακός, έως το σημείο «σηκώνω την κούπα» είναι πράγματι εξωπραγματικός!

Αυτό ναι, αλλά όχι συγκυρία.

Άλλωστε, το σύνθημα που έριξε εδώ και χρόνια η ΠΑΕ, «συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε», αποδείχτηκε ειλικρινές, ως εκ του αποτελέσματος.

Εμείς αυτό ζητούσαμε. Να κάνει η ομάδα εκείνο που πιστεύαμε ότι της αξίζει. Να παίξει στον τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης και να τον κερδίσει!

Και το κυριότερο. Να μην επαναπαυθεί, αλλά να συνεχίσει να οργανώνεται για να κατακτήσει και τον αμέσως επόμενο στόχο.

Όλα τα άλλα είναι υποθέσεις και εικασίες που δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα υπό το φως των όσων έχουν ήδη συμβεί.

Θεωρώ ότι ανοίχτηκε, πλέον, ένα τεράστιο παράθυρο ευκαιριών για τον Ολυμπιακό και το μόνο που χρειάζεται είναι να μην αφεθούν από πλευράς ΠΑΕ, τα πράγματα στην τύχη τους. Το ευχόμαστε με όλη μας την ψυχή.

Adam

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΩΜΕΝΟ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟ

...πωλείται και το δίνω όσο κι όσο, φτάνει θεέ μου από κείνον να γλυτώσω!

Τί θέλουν επιτέλους από τη ζωή τους, τα βαζέλια, ούτε αυτοί ξέρουν. 

Φύγε εσύ, έλα εσύ, μια κατάσταση πέρα -δώθε που γελάει ο κόσμος με δαύτους.

Για να γράψουμε την αλήθεια, ο βάζελος επαληθεύει το ρηθέν "όλα ΄δω πληρώνονται", για να μην πω ότι είναι ίσως  μοναδική περίπτωση επαλήθευσής του στα παγκόσμια χρονικά.

Αυτό που απομένει πλέον είναι να φύγουν γενικώς από τη ζωή μας, ως σωματεμπορείο.

Να πα να δραστηριοποιηθούν σε άλλες αγορές, μπας και ξεβρωμίσει ο αθλητισμός στη χώρα.

Έως τότε, τους εύχομαι να τους εγκαταλείψουν, σταδιακά και όλα τα αρδόπαιδα που σιτίζονται τόσα χρόνια στο αφανιστήριο του Ατίτλειου!

ΟΥΣΤ!

Adam!

Η MEΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ

 

Είναι η πρώτη φορά που η ομάδα μας, νικά σε νοκ άουτ ματς στην Ευρώπη, ούσα σε κατάσταση μάντρας με υλικά οικοδομών!

Να το πω θαύμα;

Να το πω ικανότητα του Χοσέ;

'Οπως και νάναι, είμαστε τώρα φαβορί για την πρόκριση και νομίζω πως ο Γαύρος μας θα την πάρει!

ΥΓ Μόλις μπήκε μέσα ο Όρτα, όποιος είδε, ανέβηκε 150% ο Έσε που στρέκλαγε και πήρε ρυθμό όλη η ομάδα -άμα ξέρεις τί να την κάνεις τη ρημάδα, και πώς να την κρατήσεις στα πόδια σου, έτσι;  

Κοιτάξτε, τώρα, οι πάνσοφοι στην Αλεξάνδρας, να πληρώσετε αυτά τα 3 ψωροεκατομμυριάκια που έχει ρήτρα να τον κάνουμε δικόνε μας

Oλυμπιακός

Adam   

  

Ο "ΣΕΜΕΔΟ" ΕΞΤΡΕΜ!

 

Adam