Ο Μαρινάκης είπε πολλά και δεν είπε ακόμη περισσότερα, μιλώντας στον Χατζηνικολάου. Εκμεταλλεύτηκε την περίσταση και τη συγκυρία των επερχόμενων δημοτικών εκλογών για να πολιτικολογήσει και να ξιφουλκήσει εναντίον όλων όσοι τον τρέχουν με μανία- πρώην φίλων και διατεταγμένων εχθρών.
Να ξεκινήσω με το απλό. Στα ψηλά που ζει και κινείται οι φιλίες και οι συμμαχίες εξαφανίζονται σαν τον καπνό. Αλλοτινοί φίλοι που γίνηκαν οχτροί και παλιοί οχτροί που γίνονται φίλοι. Έτσι είναι η ζωή εκεί ψηλά.
Η υπόθεση της έριδας με το Κοκκαλέικο δεν προκαλεί έκπληξη. Δεν ήσαν, δα και τίποτε κολλητάρια ο "Βαγγέλας", με τον Σωκράτη. Δουλειά φτιάξανε. Ούτε είναι να απορείς επειδή το Κοκκαλέικο προσκύνησε αίφνης, τον σύριζα. Άμα ισχύουν οι πληροφορίες που θέλουν τις εταιρείες του Σωκράτη να έκλεισαν δουλειές και χρήμα με ουρά, τον Ολυμπιακό, εμάς, ή τον Μαρινάκη θα σκεφτόταν;
Θέλω να καταλήξω στο ότι δεν θα έπρεπε να μας αφορούν τα πάρε-δώσε τους. Εμείς δεν έχουμε ανοιχτά συμφέροντα με κανέναν. Ασχολούμαστε όμως μόνο και μόνο επειδή ο Μαρινάκης είναι πρόεδρος στον Ολυμπιακό. Άμα δηλαδή, ήταν ο πρόεδρος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, θα μας έκαιγε το αν έχει κόντρα με την κυβέρνηση και τους ανταγωνιστές του; Όχι βέβαια.
Ο Ολυμπιακός είναι, όμως, μια άλλη περίπτωση. Είναι εταιρεία, είναι πολιτική, αλλά είναι και κοινωνία και συναίσθημα. Αυτό το τελευταίο δεν το βρίσκεις σε άλλους χώρους. Δεν υπάρχει συναίσθημα στην πολιτική, ούτε στο επιχειρείν. Γι αυτό ασχολούμαστε με τα του Μαρινάκη.
Κολλήγα γιος του παππού μου ο παππούς, Κολλήγα γιος του παππού μου ο πατέρας...
Προσωπικά, θεωρώ ότι ο "Βαγγέλας" έχει πολιτικές βλέψεις. Τον τρώει ο πισινός του και φαίνεται. Ο πατέρας του ήταν πολιτικός. Και αυτός θα ακολουθήσει τα χνάρια του Μιλτιάδη, όπως κάνουν οι γιοί των πατεράδων τους από καταβολής κόσμου.Δεν αποτελεί μομφή για τον Μαρινάκη η πολιτική φιλοδοξία του.
Ήδη αποτελεί καίριο παράγοντα στο μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας και το τρίτο της Μεσογείου. Είναι ο Δήμαρχος της πόλης.
.+- (Τελεία και παύλα...)
Η εξαγορά του ΔΟΛ και η δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού είναι από μόνες τους ενδεικτικές κινήσεις ενός πολίτη ο οποίος θέλει να περάσει στο επόμενο στάδιο της ζωής του.
Γι αυτό και η συναισθηματικού ύφους απάντηση στον Χατζηνικολάου, ότι αγόρασε, τάχα, τον ΔΟΛ για να μη χάσει η δημοκρατική Βενετιά, δημοκρατικό βελόνι, δεν είναι για σοβαρό σχόλιο.
Καλά έκανε και απέκτησε το πρώην μαγαζί του Λαμπράκη και του πρώην διοικητού του Αγίου Όρους, Σταύρου Ψυχάρη.
Μετά έχουμε και το άλλο. Από πού μέχρι πού θα πρέπει να απαντά ο "Βαγγέλας", σε ερωτήσεις τύπου "σας λένε Έλληνα Μπερλουσκόνι" και "γιατί αγοράσατε τον ΔΟΛ", και τέτοια.
Ρώτησε ποτέ κανείς τους τον Αλαφούζο, ή τον Σαββίδη τον λαγουδιάρη, γιατί προέβησαν σε τέτοια ανοίγματα στα ΜΜΕ; Όχι βέβαια! Αλλά τον Μαρινάκη ξέρουν να τον ρωτούν.
Στη θέση του δεν θα τους απαντούσα λέξη. Θα τους άφηνα να με θωρούν χαμογελαστοί!
Άσε φυσικά που θα είχα σπεύσει να ανοίξω δικό μου κανάλι και ραδιόφωνο για να επικοινωνώ τις θέσεις μου με εκείνους που διψούν να τις ακούσουν. Για την κοινωνία, την οικονομία και τον Θρύλο.
Ο "Βαγγέλας" είναι, κατά βάθος, συναισθηματικό παιδί...
Αφού αποσαφήνισα τη θέση μου για τον "Βαγγέλα", έρχομαι και στα υπόλοιπα που τον αφορούν. Στον πόλεμο σε βάρος του. Κατ΄ αρχάς, ο Μαρινάκης δεν θα πρέπει να ιδρώνει καν από τα όσα υπόκειται. Ένας επιχειρηματίας, σμιλεμένος στο αμόνι της σκληρότητας του εφοπλισμού θα τους κοιτάει, κανονικά, και θα χαϊδεύει τα αχαμνά του.
Μπορεί να είναι όμως και συναισθηματικός χαρακτήρας και να τον πειράζει όλο τούτο που υφίσταται. Όσο και ατσάλις να είσαι, άμα σε λένε έμπορο ναρκωτικών και σφουγγοκωλάριο νεοναζιστών, ε, όσο νάναι είναι βαρύ. Και να ήταν, να πάει στα κομμάτια.
Προσωπικά, σαν σημειολόγος εκ γενετής και παρατηρητής της ανθρώπινης φύσης και συμπεριφοράς, σαν καλός, τίμιος και ανεξάρτητος αρδογράφος που είμαι, διακρίνω την αλήθεια του Μαρινάκη στις αντιδράσεις του.
Όταν μιλά για πράγματα που τον καίνε και τον τσούζουν, σπάει η φωνή του και δακρύζει. Ένας κυνικός λαμογιάνθρωπας μπορεί να υψώνει τον τόνο της φωνής του, να φουσκώνουν οι αρτηρίες στο λαιμό του, να χειρονομεί σαν ανεμόμυλος - τάχα τον πνίγει το δίκιο - αλλά τα μάτια του θα παραμείνουν παγερά.
Δια ταύτα και η επιλογή του να προσφύγει στο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον των χολερικών πολιτικών διωκτών του, είναι από μόνη της, απόδειξη της αθωότητάς του. Είδατε ποτέ να προβαίνει σε ανάλογες κινήσεις ένας καραμπαμπάμ απατεών; Όχι βέβαια!
Ο Μαρινάκης και ο Γαύρος...
Δεν είπε πολλά για τα του Ολυμπιακού. Στην πραγματικότητα δεν απάντησε ποτέ στον Χατζηνικολάου για το τί συνέβη και χάσαμε τα δύο πρωταθλήματα. Αντιθέτως, επανέλαβε ότι του χρόνου θα τους βατέψουμε.
Προσωπικά, θεωρώ ελλειμματική τη στάση του στο θέμα που μας καίει. Θα περίμενα, αφού τα είπε έξω από τα δόντια, να ξεστομίσει και ένα mea culpa, βρε αδελφέ. Εμείς σαν Γαύροι τον αγαπάμε. Δεν θα τον αγαπούσαμε λιγότερο αν αποκάλυπτε το τί συνέβη από το καλοκαίρι του 2016. Τόσα χρόνια ξεροσταλιάζαμε να ακούσουμε μία του λέξη.
Αναφέρθηκε, βέβαια στον ερασιτέχνη και στα σχέδια να χρηματοδοτήσει αφ' εαυτού ένα κολυμβητήριο και ένα κλειστό για βόλεϊ και συναφή αθλήματα. Τον πιστεύω όταν ισχυρίζεται ότι οι αρχές δεν απελευθερώνουν έναν αμημένο χώρο στον Πειραιά για να τα κατασκευάσει. Τον Ολυμπιακό κοιτάνε από παλιά να τον σκίσουν στα δύο άλλωστε. Σιγά που θα του δώσουνε και άδεια να φτιάξει γήπεδα για τον ερασιτέχνη. Και τότε τί θα γίνουν οι λοιποί πουθενάδες; Θα υποβιβαστούν, θα διαλυθούν, ή θα αυτοκτονήσουν ομαδικά;
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η συνέντευξη ήταν κύρια πολιτική και μετά όλα τα άλλα. Αυτή είναι η προτεραιότητα του Βαγγέλη μας. Εάν ενδιαφερόταν να καθησυχάσει το γαυροπόπολο, θα είχε μιλήσει προ πολλού, όπως άλλωστε είχε υποσχεθεί προ τετραετίας.
Προσωπικά είμαι μαζί του, μόνο και μόνο επειδή είναι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Όλα τα άλλα όνειρα και προτεραιότητες που τυχόν έχει, δεν με αφορούν. Μόνο να κάνει σωστά τη δουλειά για το καλό του Θρύλου.
Αδάμ!
