Το ποδοσφαιρικό πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Τη γλυτώσαμε το 2016-17, αλλά επικράτησε, τελικά, η λογική των πραγμάτων.
Έχουμε όλοι απορία για το τί συνέβη, ακριβώς και ο Ολυμπιακός ξέπεσε σε τούτο το σημείο. Κυρίως για το αν ο ξεπεσμός της ομάδας οφείλεται σε απλά ανθρώπινα σφάλματα, ή το αν παίζει κάτι αφανέρωτο που δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ.
Αν στοιχηθούμε στη γραμμή της ΠΑΕ, ο βασικός υπεύθυνος για τη ραγδαία επιδείνωση των αγωνιστικών παραμέτρων του Ολυμπιακού είναι το εν ζωή προπατορικό αμάρτημα, Μάρκο Σίλβα και η αναπάντεχη φυγή του τον Ιούνιο του 2016.
Ύστερα, απλώς η διοίκηση "δεν κατάφερε να ανακαλύψει τον προπονητή των ονείρων μας, οι ξένοι παίκτες που αναζητούσαμε δεν έρχονταν στην Ελλάδα, εκείνοι που αφίχθησαν δεν φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών" και ούτω καθ΄ εξής.
Σαν πολύ απλοϊκά δεν σας μοιάζουν όλα τούτα; Ολόκληρος Ολυμπιακός, ολάκερος Μαρινάκης, Καρεμπέδες, Κοβάσεβιτς, ο έτσι, ο αλλιώς και να μη μπορούν να βρούν την ίσια τους;
Σας έχω παραθέσει ούκ ολίγες φορές, αυτούς τους δύο μήνες αφότου ξεκίνησε τη λειτουργία του το ihaveadream1925 τις σκέψεις μου για τα τεκταινόμενα και τους υπεύθυνους.
Απόψε θα επιχειρήσω να εξηγήσω την κατάσταση από τεχνικής πλευράς εν είδη απάντησης στον ορυμαγδό των άρθρων και των σχολίων που καταφέρονται σε βάρος προπονητών και ποδοσφαιριστών, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πραγματικούς πρωταίτιους της καταβαράθρωσης της ομάδας.
Στα τέλη Ιουνίου 2016 ο "τρελοΜάρκο" μας κούνησε μαντήλι - ανεξήγητα για όλους μας πλην του ιδίου. Η πανικόβλητη διοίκηση διέτρεξε την ποδοσφαιρική οικουμένη και σε λίγες, μόνο, ώρες έφερε στον πάγκο τον Βίκτορ Σάντσεθ, πρώην βοηθό του Μίτσελ. Ο Ισπανός προοριζόταν για πρώτος προπονητής στην Νότιγχαμ, ιδιοκτησίας Μαρινάκη, αλλά το αφεντικό επέλεξε να του αλλάξει εισιτήριο και να τον ταξιδέψει στου Ρέντη.
Η διοίκηση, όπως όλοι θυμόμαστε, τόνισε στον Σάντσεθ πως ο υπέρ πάντων αγών πρέπει να δοθεί στο χαράκωμα των προκριματικών για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ολυμπιακός είχε λησμονήσει όμως το ότι υπάρχουν και προκριματικά στη διοργάνωση, αφού για σειρά ετών προκρινόταν ακόπως στους ομίλους ως ο πρωταθλητής Ελλάδας.
Η αναταραχή από τη φυγή του Σίλβα είχε επίπτωση στην προετοιμασία. Μια βδομάδα οι παίκτες έκαναν κατ' ουσία τουρισμό. Για μεταγραφές ούτε λόγος αφού η διοίκηση εξαρτούσε το μπάτζετ από την ευόδωση του στόχου για πρόκριση στους ομίλους -όλα τα άλλα, περί του ότι απέτυχαν, δήθεν, οι προσπάθειες για την προσέλκυση ποδοσφαιριστών "επιπέδου Ολυμπιακού" αποτελεί ένα χρήσιμο παραμύθι.
Ο Σάντσεθ, ως σοβαρός άνθρωπος από μια σοβαρή, ποδοσφαιρικά χώρα, προετοίμασε την ομάδα όπως ακριβώς χρειαζόταν προκειμένου να ανταπεξέλθει στις ανάγκες όλης της χρονιάς. Αποτέλεσμα της κανονικής προετοιμασίας ήταν οι ποδοσφαιριστές να μη μπορούν να πάρουν τα πόδια τους από την κούραση.
Στις αναμετρήσεις με την Μπερ Σεβά τα βαρίδια στα πόδια των παικτών, η αναστάτωση από την αλλαγή προπονητή με το καλημέρα και η μετριότητα του ρόστερ επέφεραν τον αποκλεισμό.
Ύστερα από σαραντατέσσερις ημέρες στον πάγκο ο Βίκτορ πήρε πόδι ως αποτυχημένος. Η ΠΑΕ του καταλόγισε πως, ενώ του είχε καταστήσει ΣΑΦΕΣ ότι η ομάδα έπρεπε να προκριθεί πάση θυσία στους ομίλους εκείνος πήγε και τους έκανε κανονική προετοιμασία, οι παίκτες δεν ήταν "φρέσκιοι" σαν την πρώτη μέρα της άνοιξης και έτσι συνέβη το μοιραίο.
Στη θέση του βρέθηκε το επόμενο εξιλαστήριο θύμα. Ο Μπέντο. Ο Πορτογάλος με όπλο την καλή φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών - έργο Σάντσεθ - πήρε το πρωτάθλημα από τον Νοέμβριο, σαρώνοντας πάο και άεκ στο Καραϊσκάκης. Παρά τα σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα και ορισμένα σοβαρά περιστατικά απειθαρχίας, με τον Τσόρι και τον Μαρίν, ο Ολυμπιακός ταξίδεψε μέχρι τους "16" του Γιουρόπα Λιγκ δίχως όμως τον Μπέντο. Η ΠΑΕ είχε προλάβει να τον σουτάρει πριν από τις αναμετρήσεις με την Μπεσικτάς και αμέσως μετά την ήττα στην Τούμπα επειδή, δήθεν, ο Πορτογάλος είχε τολμήσει να διαμαρτυρηθεί που τον άφησαν αγωνιστικά εκτεθειμένο μετά τις πωλήσεις Ιντέγιε-Μιλιβόγεβιτς.
Το περασμένο καλοκαίρι η διοίκηση προσέλαβε τον Μπέσνικ Χάσι στον οποίο επανέλαβε τα γνωστά: "Πέρνα την ομάδα στους ομίλους".
Ο Χάσι μπορεί να μην ήταν ο προπονητής των "ονείρων" μας, αλλά δεν είναι βλαξ!
Όταν τον προσέλαβε, το 2016, ο πρόεδρος της Λέγκια Βαρσοβίας του είπε, προφανώς, τα ίδια που άκουσε και από τον Μαρινάκη: "Πέρνα την ομάδα στους ομίλους".
Τί έκανε ο Μπέσνικ;
Θέλει ρώτημα;
Προετοιμασία-τουρισμό! Εφήρμοσε το δόγμα Λέγκια στον Ολυμπιακό, τουτέστιν μια χαλαρή προετοιμασία που αποσκοπούσε στο να μη καταπονήσει το μυϊκό σύστημα των ποδοσφαιριστών. Έτσι εκείνοι, απαλλαγμένοι από τα βαρίδια στα πόδια τους θα μπορούσαν να "πετάνε" σε χαμηλό ύψος όταν θα ερχόταν η ώρα των προκριματικών.
Έτσι κι έγινε.
Ο Ολυμπιακός απέκλεισε, πιάνοντας υποφερτή απόδοση, την Παρτίζαν και την Ριέκα και το "όνειρο" εκπληρώθηκε. Πανηγύρια και χαρές για όλους μας πλην εκείνων που γνωρίζουν το πως, μια ανεπαρκής προετοιμασία σημαίνει μεταγενέστερο κλατάρισμα (εδώ προετοιμαζόμασταν με τον Άτλα Αθηνών, για το πρωτάθλημα της Β' Αθήνας, εκείνα τα ηρωϊκά χρόνια του ΄80 και του ΄90 και δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα πόδια μας από την κούραση. Πέρναγε ένας μήνας μετά την ολοκλήρωση της προετοιμασίας για να ησυχάσουν τα μυϊκά μας, αλλά έβγαινε η χρονιά με τους λιγότερους τραυματισμούς και δίχως πολλά προβλήματα. Με ένα ματς την εβδομάδα! Πόσο μάλλον μια επαγγελματική ομάδα με τις υποχρεώσεις του Ολυμπιακού, πόσο περισσότερη προπόνηση χρειάζεται για να μπορεί να ανταπεξέλθει;)
Όπως και συνέβη -το κλατάρισμα.
Ο Χάσι απολύθηκε ύστερα από την ήττα από την ΑΕΚ, κουβαλώντας στις αποσκευές του και το -κατευθυνόμενο- ανάθεμα των Γαύρων.
Παρεμπιπτόντως. Δεν κατηγορούσαμε τον Χάσι επειδή έπαιζε με σέντερ μπακ τον Ρομαό; Ο Γκαρσία; Το ίδιο δεν έκανε; Δεν με ενδιαφέρει το ότι υπάρχουν τραυματίες και τιμωρημένοι. Πού είναι οι εφεδρείες της ομάδας, ανά θέση;
Αν ο Γκαρσία κάνει τα ίδια με τον Χάσι, τότε γιατί διώξαμε τον Μπέσνικ; Η αλλαγή δύο προπονητών μετά τον Κοσοβάρο ωφέλησε τον Ολυμπιακό; Μόνο βραχυπρόθεσμα. Βλέπετε, η ομάδα είναι σοβαρά ασθενής για να αναμένει κανείς σοβαρή βελτίωση όλων των αγωνιστικών παραμέτρων της.
Η πάγια επικοινωνιακή τακτική του Ολυμπιακού και των κάθε είδους φερεφώνων του, είναι να θάβουμε τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές και να απαλλάσσουμε όλους τους υπόλοιπους.
Η διοίκηση της ομάδας έχει ένα θεμιτό στόχο: Να περνάει η ομάδα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να επωφελείται από τον πακτωλό των χρημάτων που μοιράζονται. Όλα τα άλλα είναι ήσσονος σημασίας - και δεν αναφέρομαι καν στο ζήτημα των αγοραπωλησιών παικτών.
Ο Σάντσεθ και ο Χάσι έλαβαν σαφείς οδηγίες περί αυτού. Ο μεν Ισπανός τις παρέβλεψε, πιστεύοντας πως με το να προετοιμάσει σωστά την ομάδα θα μπορούσε να κρατήσει δύο καρπούζια κάτω από τη μασχάλη. Παραήταν σοβαρός για να πράξει διαφορετικά.
Ο δε Κοσοβάρος τις τήρησε κατά γράμμα, προσδοκώντας πως, "περνάμε τώρα και βλέπουμε για μετά". Παραήταν ξύπνιος για να πράξει αλλιώς.
Ο κοινός παρονομαστής όλων είναι, όμως, η ΠΑΕ Ολυμπιακός και η κυνική προσέγγιση των στόχων της. Απέλυσε τον Βίκτορ ως αποτυχημένο και τον Μπέσνικ ως ανίκανο- κι ας εκπλήρωσε την υπόσχεσή του.
Κι όμως! Η διοίκηση γνώριζε άριστα το παρελθόν του Χάσι με την Λέγκια και το πώς μετά την πρόκρισή της στους ομίλους έφθασε να σέρνεται στις τελευταίες θέσεις του πολωνικού πρωταθλήματος. Επομένως, δεν μπορεί να ισχυριστεί πως "δεν ξέρω, δεν είδα". Έπαιξε, λοιπόν κορώνα-γράμματα το "πολύτιμο όγδοο συνεχόμενο" πρωτάθλημα και το έχασε. Τώρα μυξοκλαίγεται για την κυβέρνηση, την έπο και τη διαιτησία, αλλά στα μάτια μου τα επιχειρήματά της είναι "γυμνά". Κανείς δεν την έχει εμποδίσει πραγματικά από το να πάρει τον τίτλο, παρ΄εκτός αυτή η ίδια.
Καθώς ο Ολυμπιακός έχει αποκλειστεί ταπεινωτικά από τους ομίλους χάνει κατά πάσα πιθανότητα την κούρσα για τον τίτλο και αποκλείστηκε δικαιότατα στο Κύπελλο από την ΑΕΚ παίζεται ένα άλλο κυνικό παιχνίδι: Οι ευθύνες για την παταγώδη αποτυχία πέφτουν στους απόντες-απολυμένους προπονητές, ιδίως τον Χάσι και τον Λεμονή οι οποίοι "δεν έκαναν καλή προετοιμασία και τα παιδιά σέρνονται- όπως ας πούμε, ο 24χρονος Φορτούνης που δεν μπορεί να σπριντάρει 10 μέτρα."
Κανείς δεν αναφέρεται στον κύριο υπεύθυνο. Τον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Όπως του αρμόζουν όλες οι τιμές και η δόξα για τα επιτεύγματά του, από το 2010, άλλο τόσο του αξίζει κάθε επιτίμηση για το χάλι στο οποίο έφερε τον Θρύλο.
Το αν κρύβονται άλλα πράγματα πίσω από τις άστοχες αποφάσεις του και όχι απλώς "ανθρώπινα λάθη", δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως πως, δεν... βγαίνει όπως την πάει τη δουλειά και ειλικρινά βαριέμαι για να προτείνω λύσεις. Τις έχω γράψει άλλωστε, αλλά ποιός ακούει τους "νεόγαυρους" και τους "βαζελόγαυρους";
Adam!
No comments:
Post a Comment