Γεια και χαρά και καλό μήνα σε όλους. Μπήκε ο Αύγουστος, που σημαίνει πως τα ψέμματα και η ραστώνη τελειώνουν. Εδώ έφυγε ο Γιώργος. Πότε ήρθε, πότε έφυγε, ούτε που πήρα είδηση!
Την Πέμπτη παίζουμε με την Λουκέρνη. Η διαχρονική ανικανότητα να διαχειριστούμε, ως ομάδα, τα προκριματικά και τα νοκ άουτ των ευρωπαϊκών διοργανώσεων -"κακοδαιμονία", που έσπασε πέρυσι με καταστροφικό, όμως, αντίκτυπο για τα των ελληνικών υποχρεώσεών μας - δεν με κάνει να αισιοδοξώ. Μόνο να προσδοκώ και να ελπίζω, χάρη στην αγάπη για τον Θρύλο.
Ύστερα από αρκετές ημέρες συνειδητής απουσίας, κάτι σαν διακοπές άνευ αποδοχών, θα σας γράψω τί αναμένω, με βάση το παρελθόν μας και με βάση το τί συνέβη στις μέτριες ελληνικές ομάδες που αποκλείστηκαν από τις μέτριες αντιπάλους τους στον προηγούμενο γύρο των προκριματικών του Γιουρόπα Λιγκ.
Και τονίζω το μέτριες επειδή, όπως γνωρίζετε από παλιότερες σκέψεις που μοιράστηκα μαζί σας, θεωρώ τον Ολυμπιακό, των τελευταίων τριών ετών, μια μέτρια ομάδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Να πάω από την αρχή:
Έπαιξε ο Ατρόμητος με την Ντινάμο Μπρεστ τη ρεβάνς του 3-4 στην Λευκορωσία. Πριν το 1-0 του Μανούσου ο συφοριασμένος με τη σφυρίχτρα στο στόμα, ακύρωσε καθαρό γκολ των Περιστεριωτών. Στο τέλος η μέτρια ομάδα του Ατρόμητου έφαγε ένα αστείο γκολ και αποκλείστηκε.
Έπαιξε ο Αστέρας Τρίπολης με την Χιμπέρνιανς τη ρεβάνς του 2-3 στην Σκωτία. Παίζοντας, χαζοχαρούμενα με δέκα παίκτες λόγω αποβολής, έβαλε, στο δεύτερο ημίχρονο, τους Σκωτσέζους στην μικρή περιοχή τους, αλλά η μπάλα δεν μπήκε ποτέ στα δίκτυα, κατά τρόπο μοιραίο. Έλα όμως που στο εβδομηνταφεύγα γίνεται πέναλτι-μαρς υπέρ των Τριπολιτσιωτών που δεν το δίνει ο συφοριασμένος με τη σφυρίχτρα στο στόμα. Έμεινε το 1-1, αντίο πρόκριση.
Την Πέμπτη παίζουμε εμείς. Βάλανε διαιτητή ένα αμούστακο φρόγκο ο οποίος έχει σφυρίξει δύο ευρωπαϊκά ματς, όλα κι όλα, και έχει φέρει δυό διπλά!
Τόσο σεβασμό τρέφει η ουέφα για τον Ολυμπιακό της Γιούνισεφ και της στήριξης των πλημμυροπαθών και των πυρόπληκτων, τον Ολυμπιακό της Αρχής των Αθηνών και του Συλλόγου η Ελπίδα...
Με βάση τα όσα έχω δει έως τώρα, η πρόκριση με την Λουκέρνη θα παιχτεί στην τρίχα. Έχουμε μια μέτρια ομάδα, με νέους ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά και με την εξαίρεση του Τοροσίδη, δεν υπάρχει παίκτης που να είναι σημείο αναφοράς στο γήπεδο. Κάποιον άλλο που να μπορεί να γαυγίζει στα παπιά και να τα βάζει στη σειρά, άμα χάνουν τη γραμμή τους.
Ο Φρόγκος θα είναι το κερασάκι στην τούρτα. ΄Ολο και κανά πέναλτι υπέρ μας θα πνίξει, τίποτε αποβολίτσα για την Λουκέρνη. Παραδοσιακά και ολυμπιακά!
Το άλλο ζήτημα που με προβληματίζει είναι το πώς συμπεριφέρεται η ΠΑΕ. Ακόμη δεν μπήκε ο Αύγουστος, μετά το φιλικό με την Λεγκανιές, ο Καραπαπάς βγήκε και ξεφώνιζε, πάλι, την κυβέρνηση. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Οι αντιδράσεις της ΠΑΕ την τελευταία διετία είναι, για μένα, φθηνές δικαιολογίες. Διότι, ναι μεν έχουμε πόλεμο με δαύτους, αλλά αυτός ο πόλεμος δεν θα έπρεπε να εμποδίζει τον "ονειροπόλο", Γαύρο του Βαγγέλη να κάνει το καθήκον του. Δηλαδή, να παίρνει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο και να διεκδικεί καλύτερες θέσεις στη βαθμολογία της ουέφα.
Ο Ολυμπιακός έκανε, πέρυσι, τη χειρότερη εμφάνιση στα ευρωπαϊκά χρονικά. Ελπίζω να μη συνεχιστεί αυτή η πτώση.
Τώρα, αυτά τα γνωστά, που είναι για να γελάει κανείς, δηλαδή, το ότι ο πάοκ ξεκινά από την 57η θέση και η άεκ από την 97η, ενώ εμείς από την 37η, είναι επιπέδου, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Σας καλώ να αναλογιστείτε τούτο: ΑΥΤΟΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, του φέτος και του πέρυσι, θα μπορούσε να ρίξει τρία γκολ στην Βασιλεία, όπως έκανε ο πάοκ; ΟΧΙ βέβαια! Ο πάοκ το έκανε επειδή έχει φτιάξει, αυτά τα δύο-τρία χρόνια, ένα σταθερό κορμό ομάδας, με καλούς παίκτες και με ένα προπονητή που ό,τι και αν λέμε εμείς, είναι "σοβαρός", ποδοσφαιρικά.
Μήπως θα έπρεπε εκεί στην διοίκηση, να αρχίζουν να συμπεριφέρονται λίγο πιο λογικά και να αφήσουν τα αντιποδοσφαιρικά με τα οποία έχουν μπολιάσει πολύ κόσμο -όπως, ας πούμε, το ότι δεν γίνεται να φτιάξουμε κορμό επειδή δεν μπορούμε να κρατάμε τους ποδοσφαιριστές, τάχα είναι περιζήτητοι.
Όσο θα συνεχίζεται αυτό το πράμα, μην περιμένει κανείς να δει προκοπή...
Σε κάθε περίπτωση, Καλή επιτυχία στον Θρύλο μας και ας φροντίσουν να μου τρίψουν στη μούρη τη -δήθεν- γκρίνια.
Adam!
No comments:
Post a Comment