ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ

Το ποδόσφαιρο είναι μια έκφανση της Τέχνης. Τα πάντα σε αυτό το άθλημα-πόλεμος είναι υποκειμενικά -μου αρέσει αυτός πίνακας, δεν μου αρέσει εκείνος ο ηθοποιός, ο τάδε είναι πουθενάς κ.ο.κ

Thank God υπάρχουν, όμως σταθερές και η λογική των πραγμάτων.

Η οργάνωση, η πειθαρχία, το ταλέντο, η καλή φυσική κατάσταση, οι καλοί παίκτες, ο καλός προπονητής.

Το να λέει κάποιος πως π.χ. ο Φορτούνης θα κάνει παπάδες, φέτος, όταν σέρνεται επί δύο χρόνια είναι υποκειμενικό του κερατά, αλλά έχει και λογική.

Ο Κώστας είναι μακράν ο καλύτερος, τεχνικά, Έλληνας ποδοσφαιριστής. Εγώ που τον "κράζω", από πρόπερσι ήμουν ο ίδιος που ζήταγα να έρθει στην ομάδα από την περίοδο που αγωνιζόταν στην Καϊζερσλάουτερν. Η μεταβολή της στάσης μου απέναντί του εμπεριέχει και υποκειμενικότητα αλλά και λογική.

Ο Φορτούνης είχε την ατυχία να αγωνίζεται σε έναν Ολυμπιακό που, την διετία 2016/17 και 2017/18 ήταν ένα παρατημένο πράμα, ένας συρφετός ανθρώπων που, ένεκα των σφαλμάτων της διοίκησής του, έγινε κακέκτυπο της ομάδας που λατρεύαμε να παρακολουθούμε.

Για τον αγνό παρατηρητή των πραγμάτων, όπως διατείνομαι πως είμαι, το να προβλέπω εξελίξεις και γεγονότα που αφορούσαν στην ομάδα, μου ήταν αφόρητα εύκολο και αδιανόητα στενόχωρο.

Δυστυχώς, δεν είμαι εγώ που ευθύνομαι, ούτε κανείς άλλος από εμάς που τυχαίνει να έχουμε ταυτόσημες απόψεις για τον Ολυμπιακό. Άρα, δεν αισθάνομαι ενοχές και δεν μετανοιώνω για όλα όσα σκεφτόμουν και έγραφα, από το καλοκαίρι του 2016.

Έρχονται αίφνης, όμως, οι "σκληροπυρηνικοί", που δεν δέχονται να βάλουν ούτε σταγόνα νερού στο κρασί τους και μας κουνάνε το δάκτυλο - τάχα αυτοί είναι οι "Ορθόδοξοι", Γαύροι που δεν κάμπτονται ποτέ και εμείς οι υπόλοιποι είμαστε ντεμί-φασόλ Ολυμπιακοί- μετά την ελπιδοφόρα εμφάνιση της ομάδας με την Λουκέρνη.

Συγνώμη, αλλά δεν το δέχομαι, ούτε το αποδέχομαι αυτό. Το ότι είμαστε Γαύροι δεν σημαίνει πως είμαστε και ένα ομογενοποιημένο σύνολο ανθρώπων.

Για να μη ξεφύγω όμως από την ουσία, επιστρέφω στα του Φορτούνη.

Ο Κώστας φάνηκε να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα και να έχει καλύτερη και πιο "τσαμπουκαλεμένη", νοοτροπία στο γήπεδο για τρεις λόγους.

Πρώτον, έχει ένα προπονητή ο οποίος του βρήκε τη θέση για την οποία είναι πλασμένος να αγωνίζεται -όπως του την είχε βρει και ο Σίλβα- επιτρέποντάς του ένα πιο ελεύθερο ρόλο στο κέντρο και πίσω από το φορ.

Δεύτερον, έχει μακράν καλύτερους συμπαίκτες στην επίθεση και στο κέντρο από τον Πάρντο, τον Σεμπά, τον Μανθάτη, τον Ρομαό, τον Ζιλέ, τον Ανδρούτσο και όποιον άλλον, τέλος πάντων, πέρασε το κατώφλι του Ρλεντη μετά τη φυγή του Σίλβα, πράγμα που του επιτρέπει να βρίσκει, συχνότερα, ανοικτούς χώρους και να αναδεικνύει, έτσι, την ποιότητά του στην πάσα και στα μπασίματα.

Τρίτον, προετοιμάστηκε ατομικά στις αρχές Ιουνίου και βελτίωσε, προφανέστατα, ορισμένες από τις κραχτές αδυναμίες του - να μη τα ξαναγράφω- γεγονός που τον τιμά -μείνει δεν μείνει στον Ολυμπιακό

Κοντολογίς, η βελτίωση του Κώστα είναι το απότοκο όλων των παραπάνω παραγόντων, επειδή ο συγκεκριμένος παίκτης - όπως και σχεδόν η πλειονότητα των ποδοσφαιριστών - δεν μπορούν να αποδώσουν αναλόγως της αξίας τους, αν δεν συντρέχουν οι βασικοί κανόνες λογικής που διέπουν το άθλημα.

Προσδοκώ να μην ήταν μια βολική φούσκα η εικόνα της Πέμπτης. Άλλωστε, τα δύσκολα είναι μπροστά μας και εκεί θα αποδειχτούν πολλά για το μέλλον της ομάδας μας.

Adam!