Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΤΟ ΟΛΙΜΠΙΝΣΚΙ, τα χιόνια μου μέσα...

Ξινή μου μοιάζει η κλήρωση με την Ντινάμο Κιέβου, με την εμπειρία που έχουμε από την Μέταλιστ και την Ντνιέπρ.

Μέσ' στ' αγιάζι και στο χιόνι, να τρέχεις στο Ολιμπίνκσι... Μια ζωή στα κρύα και στα ξινά ο Γαύρος.

Η Ντινάμο δεν είναι, βέβαια, η ομάδα που σάρωνε τα παλιά χρόνια, όταν είχε σηκώσει και ευρωπαϊκή κούπα, αλλά είναι ουκρανική και εξηγούμαι:

Ουκρανία σημαίνει το αγαπημένο φασισταριό της Δύσης. Πράγμα που σημαίνει ότι θα έχει, για άλλη μια φορά, εξυγιαντική διαιτησία (θυμόμαστε τα θάματα που βιώσαμε με την Ντνιέπρ).

Ύστερα είναι σκληρή ομάδα, όπως όλες οι πρώην σοβιετικές. Δεν σου γεμίζουν και πολύ το μάτι, αλλά η δουλειά τους γίνεται, έτσι και πας παπίσια για να τις αντιμετωπίσεις.

Ο Βαλβέρδε την πλήρωσε ακριβά με την Μέταλιστ. Η τακτική του να την πατήσει στο κεφάλι στο πρώτο ημίχρονο, για να διασφαλίσει την πρόκριση, γύρισε μπούμερανγκ στο δεύτερο ημίχρονο. Κατάκοποι από τα πρώτα 45', οι "γέροντες",  Κάνιο και Μανιάτης τραυματίστηκαν, αλλαγές επαρκείς δεν είχαμε, ξεπρόβαλε και ο Μέγιερι στην εξίσωση και τον ήπιαμε.

Με την Ντνιέπρ ήταν διαφορετικά. Εκτός έδρας παίξαμε λες και είχαμε πάρει Λεξοτανίλ, φάγαμε δύο γκολ της πλάκας και όταν ξυπνήσαμε και πήγαμε να ανταποδώσουμε, νάσου το κοράκι που μας έσφαξε στο γόνυ. Τα ίδια συνέβησαν στον επαναληπτικό, με τον κόρακα να αποβάλει τον Μιλιβόγεβιτς για φάουλ στο κέντρο, αλλά να ξεχνά να αποβάλει άλλους τουλάχιστον δύο Ουκρανούς στο δεύτερο ημίχρονο.

Εκείνο που με κάνει να διατηρώ μια αδιόρατη αισιοδοξία, παρά το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός ελάχιστες χρονιές έπαιξε σοβαρά, μήνα Φλεβάρη, στο Γιουρόπα Λιγκ, είναι η παρουσία του Πέδρο Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος έχει βάλει στον παρονομαστή της ομάδας δύο στοιχεία που δεν τα είχαμε, στο βαθμό που έπρεπε, ούτε επί Βαλβέρδε. Υψηλή και παρατεταμένη ταχύτητα και αντοχή.

Στα δύο παιχνίδια με την Ντινάμο κρίνεται η σοβαρότητα των εξαγγελιών της διοίκησης για τον ευρωπαίο Ολυμπιακό, όχι υπό την έννοια του αν, ο μη γένοιτο, αποκλειστούμε, θα βάλουμε μπροστά το διαλυτήριο, αλλά του κατά πόσο θα παρουσιαστεί η ομάδα σοβαρή, προσηλωμένη και αποφασισμένη για να διεκδικήσει ακόμη μια πρόκριση, απέναντι σε έναν αντίπαλο κακομαθημένο και καλοταϊσμένο, επί σειρά δεκαετιών, από το σοβιετικό σύστημα - χρηματοδότης της Ντινάμο ήταν η διαβόητη Νι Κα Βε Ντέ του αιματοβαμμένου σύντροφου, Λαυρέντη Μπέρια, όστις εφαγώθη μπαμπέσικα από τους εξυγιαντές του Νικίτα Χρουστσόφ, αμέσως μετά το  θάνατο του Στάλιν.

Adam!