Είναι νόμος στο ποδόσφαιρο. Μια ομάδα με φιλοδοξίες και προοπτικές θα πρέπει να χτίζει το ρόστερ της με την πρόσμειξη νέων, ταλαντούχων παικτών και έμπειρων υψηλής ποιότητας που έχουν τις λεγόμενες "παραστάσεις" από τα μεγάλα παιχνίδια.
Αν οικοδομήσεις ομάδα, είτε αμιγώς νεανική, είτε εξ ολοκλήρου "ώριμη", θα την πατήσεις, ιδίως εάν είσαι μια μεσαίου μεγέθους, καλή ομάδα για το επίπεδο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Ταυτόχρονα, εάν είσαι σοβαρός, ως διοίκηση, θα πρέπει να αφήσεις χώρο και για τους ντόπιους, τα "ελληνόπουλα", που είναι απαραίτητα για να δημιουργείς δεσμούς με τον οπαδό. Ελληνόπουλα όμως, πρώτης επιλογής που να μπορούν να αντέχουν τη φανέλα και να μη σκιάζονται με το παραμικρό άσχημο.
Ύστερα από τόσο "κράξιμο" που χώσαμε στην παέ, μετά τα αντιποδοσφαιρικά που διέπραξε, την τελευταία τριετία και αφού συμφωνήσαμε πως έπαιξε ρόλο και η διαβόητη παράγκα της εξυγίανσης, τα πράγματα μοιάζουν να στρώνουν γενικώς.
Κατά πρώτον έμεινε ο προπονητής που είναι το Α και το Ω και ο πολύ καλός μας τερματοφύλακας.
Ξεκινήσαμε ορθολογικά και απολύτως ποδοσφαιρικά και τούτο επειδή η περυσινή ομάδα ήταν σε ένα βαθμό ανισόρροπη, εξαιτίας της έλλειψης επαρκούς αριθμού έμπειρων με παραστάσεις.
Καλότατος ο Κώστας, καταπληκτικός από ένα σημείο και ύστερα ο Ποντένσε, υπέροχος ο Καμαρά, πολύτιμος ο Ομάρ, αλλά στην επίθεση, το γκολ ερχόταν δύσκολα και αυτό στέρησε βαθμούς που έκριναν και τον τίτλο, ή έκρινε και την πρόκριση με την Ντινάμο Κιέβου. Τα ίδια συνέβαιναν και στην άμυνα, όπου ο ταλαντούχος αμυαλίξ Σισέ, μαζί με κάτι φιλότιμους αλλά όχι κλάσης παίκτες δεν έφταναν για να αποφύγουμε καθοριστικά γκολ σε βάρος μας.
Έρχεται τώρα ο δισυπόστατος πρόεδρός μας, Βαγγέλης -λόγω του ότι διοικεί και την Νότιγχαμ- και αγοράζει τον παιχταρά τον Βαλμπουενά.
Τριανταπέντε; Ναι, τριανταπέντε. Και; Δεν πρόκειται να χτίσει καριέρα στο λιμάνι ο Λουδοβίκος. Δυό χρονάκια δεν μπορεί να μείνει και να μοιράζει σακούλες και ασίστ; ΑΡΚΕΙ.
Παίζει μετά η άμυνα. Κάτι ο σκύλος ο Σκρτέλ, κάτι ο άλλος ο παιχταράς ο Βερμέλεν, που ακούγονται, είναι ευοίωνα σημάδια. (ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΑ ΜΠΑΚ. Ο Τσιμίκας είναι και δεν είναι...)
Τέλος, έχουμε την επίθεση, όπου κατά τα φαινόμενα θα έχουμε τον Μπεργκ. Δεν έχω να πω πολλά για τον Μάρκους, επειδή τον γνωρίζουμε άριστα. Τριαντατρία στα τριαντέσσερα είναι μια χαρά για σέντερ φορ διετίας.
Εμπειρία στα μετόπισθεν -συν τον Τόρο που όλοι είδαμε το πόσο βοήθησε πέρυσι- εμπειρία στα χαφ, εμπειρία στην επίθεση, πολλοί ταλαντούχοι νεαροί με ισχυρές προοπτικές, να ο δρόμος για την επιστροφή στην καλή μπάλα και στα καλύτερα αποτελέσματα.
Η αλλαγή σκέψης στην παέ είναι ακόμη περισσότερο σημαντική, καθώς ο Ολυμπιακός θα έχει από τούδε μπροστά του, προκριματικά για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αν δεν βάλει στον παρονομαστή παίκτες μιας κάποιας ηλικίας, με διάθεση να παίξουν την μπάλα που μπορούν, δεν πάει πουθενά, ή και αν πάει κάπου, δεν θα είναι μακριά.
Δεν μας ενδιαφέρει, επί του παρόντος το αν πουληθούν ορισμένοι πρωτοκλασάτοι μας. Αυτά γίνονται και θα συμβαίνουν σε ομάδες όπως ο Ολυμπιακός.
Θα ζήσουμε και δίχως αυτούς που θα φύγουν.
Αδάμ!
No comments:
Post a Comment