Ακόμη θυμάμαι εκείνη τη βραδυά, στο οακά, όταν ο Ολυμπιακός χτυπούσε ως το τέλος την πόρτα του ημιτελικού στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά η Γιουβέντους δεν του την άνοιξε.
Ακόμη θυμάμαι την ομάδα, με τους εννιά Έλληνες και τα δύο ελληνοΣερβάκια στη σύνθεσή της να τρομοκρατεί την Γιούβε εκείνο το βράδυ του Μαρτίου, το 1999 με τον "στρατηγό άνεμο", να κινεί τα νήματα του αποκλεισμού μας.
Κύλησαν μήνες και χρόνοι ολάκεροι έκτοτε και ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε ποτέ να φθάσει ξανά τόσο κοντά στα ψηλά σκαλοπάτια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Νίκησε μεγάλες ομάδες προκρίθηκε τρείς φορές στους δεκαέξη του Τσάμπιονς Λιγκ (Τσέλσι, Μπορντό, Γιουνάϊτεντ) άγγιξε άλλες δυό τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ αλλά μια ανάσα από τα ημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν ξαναέφθασε.
Του κλέψανε τρεις-τέσσερις φορές τις προκρίσεις του στους δεκαέξη; Ναι!
Τον σφάξανε ως αμνό επί του εξυγιαντικού θυσιαστηρίου της ουέφα; Ναι!
Τέτοια βραδυά δεν έχει ξαναζήσει, όμως, ο Ολυμπιακός. Δεν είναι κρίμα; Η μεγαλύτερη, μακράν, ομάδα στην Ελλάδα να μη μπορεί να σχεδιάσει την ανέλιξή της μεταξύ των ομάδων της ευρωπαϊκής κορυφής; Να μοιάζει πως δεν την απασχολεί και τόσο η "Ευρώπη";
Ο Κόκκαλης διατράνωνε τη φιλοσοφία του για τον Ολυμπιακό, λέγοντας πως ο κύριος στόχος είναι το πρωτάθλημα επειδή η "Ευρώπη", είναι απλησίαστη για τα δικά μας νύχια.
Έκτοτε, στον τελικό του Κυπέλου Ουέφα και στην μετεξέλιξή του, το Γιουρόπα Λιγκ -επειδή το Τσάμπιονς Λιγκ έγινε απρόσιτο ελέω Νόμου Μποσμάν- αγωνίστηκαν μεγαθήρια όπως είναι η Πάρμα, η Μίντλεσμπρο, η Γαλατασαράι, η Φούλαμ, η Βέρντερ Βρέμης, η Ντνιέπρ, η Μπράγκα, η Εσπανιόλ, οι Ρέιντζερς και η Αλαβές.
Τόσο δύσκολο πράγμα είναι η Ευρώπη για τον Ολυμπιακό, ώστε ολάκερα "χωριά", παίξανε τελικούς και ορισμένα από αυτά κατέκτησαν και το τρόπαιο από πάνω -σαν δεν ντρέπονται.
Η πραγματικότητα διαψεύδει, εκ των πραγμάτων την ανιστόρητη διακήρυξη των διοικήσεων του Ολυμπιακού περί της ανυπέρβλητης δυσκολίας ενός επιτυχούς ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Ο Μαρινάκης προσέγγισε το θέμα "Ευρώπη", με μια άλλη διακήρυξη. Το "We Keep on Dreaming" παραπέμπει σαφώς σε μια ομάδα που ονειρεύεται να φέρει στην ψωροκώσταινα το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στο συλλογικό ποδόσφαιρο και όχι το να κατακτά μόνο τους εγχώριους τίτλους που έχουμε ήδη πάρει "παραμάζωμα".
Το θέμα με τα όνειρα είναι όμως πως είναι, κατά κανόνα, άπιαστα. Μια ευχή και ένα σύνθημα δεν αρκούν για να τους δώσουν υπόσταση. Αυτό μπορεί να το πετύχει μόνο ο καλός σχεδιασμός και η προσήλωση στο στόχο.
Δυστυχώς για εμάς τους απαιτητές οπαδούς και για τη φιλόδοξη, στα λόγια, διοίκηση το όνειρο, αντί να βαίνει να αποκτήσει υπόσταση εξαϋλώνεται.
Οι δικαιολογίες από πλευρά της παέ είναι μέχρις ενός σημείου εύλογες αλλά δεν εξηγούν το πώς και το γιατί της αποτυχίας του Θρύλου να επισκιάσει μιας δια παντός τους εγχώριους αντιζήλους του, με την κατάκτηση ενός τίτλου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση -τουτέστιν, στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ποιά αντιολυμπιακή προπαγάνδα θα επιχειρούσε να αιτιολογήσει στους πειθήνιους υποτακτικούς της ένα τόσο στρατοσφαιρικό γεγονός όπως θα είναι η κατάκτηση του δεύτερου τη τάξει ευρωπαϊκού τροπαίου, πέραν των γνωστών και φαιδρών του τύπου "Ποιά Ατλέτικο Κερατσινίου και Ποιά Άρσεναλ Δραπετσώνας";
Στην πλέον κρίσιμη για το μέλλον της ευρωπαϊκής διάστασης του Ολυμπιακού αγωνιστική χρονιά, δηλαδή, στα πρόθυρα της ριζικής αλλαγής του κανονιστικού πλαισίου υπό το οποίο θα διεξάγονται το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα Λιγκ από το ερχόμενο έτος, η ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία Ολυμπιακός τα έκανε μαντάρα.
Εκεί όπου θα έπρεπε όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διοίκηση της ομάδας μας να έχουν οργανωθεί και να έχουν θέσει ως στόχο να συγκεντρώσουμε, πάση θυσία, όσο το δυνατό περισσότερους βαθμούς προκειμένου να εδραιώσουμε τη θέση μας στην κατάταξη της ουέφα, εκείνοι ξήλωσαν ό,τι το υγιές είχαν καταφέρει με κόπο και χρήμα να ράψουν τα προηγούμενα χρόνια και να αφήσουν την ομάδα να υποχωρήσει σημαντικά.
Τουτέστιν, δεν λογάριασαν πως από του χρόνου και με δεδομένο τις νέες περιπέτειες που υποχρεωνόμαστε, λόγω της θέσης της Ελλάδας στην κατάταξη της ουέφα να βιώσουμε, παίζοντας προκριματικούς γύρους για να συμπεριληφθούμε σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων, θα κληθούμε να παίξουμε πιθανότατα με πολύ πιο ισχυρούς αντιπάλους σε σύγκριση με την Χάποελ Μπερ Σεβά, την Αρόουκα, την Παρτίζαν και την Ριέκα. Τούτο σημαίνει πως ο Ολυμπιακός θα κινδυνεύει με αποκλεισμούς που θα τον "μικρύνουν", αγωνιστικά και οικονομικά.
Ισχυρίζομαι, επομένως, πως οι αποφάσεις που έλαβε την τελευταία διετία η παέ είναι επιπέδου "βγάζω τα μάτια μου με τα χέρια μου" και το πως η εμμονή με την οποία πολιτικοποιεί, εν μέρει δικαιολογημένα και εν μέρει αδικαιολόγητα, τα αγωνιστικά του Ολυμπιακού, μόνο δυσοίωνες εξελίξεις προοιωνίζουν μεσομακροπρόθεσμα.
Εμείς, ο Ολυμπιακός δηλαδή, είμαστε πολίτες-οπαδοί του κόσμου και δεν γεννηθήκαμε για να περιφρουρούμε, μοναχά, το κάστρο του Πειραιά. Υπάρχουμε και για να απλώσουμε την λατρεία μας για την ομάδα πέρα από τα καθ΄ημάς σύνορα.
Αναμένω από τη διοίκηση του άξιου Βαγγέλη Μαρινάκη να εξευρωπαίσει τον Ολυμπιακό της Ελλάδας.
Έως ότου το πράξει, θα στέκομαι κριτικά απέναντι στην παέ χωρίς να παραδίδω ούτε σπιθαμή από την αγάπη μου για την ομάδα.
Adam!
Ακόμη θυμάμαι την ομάδα, με τους εννιά Έλληνες και τα δύο ελληνοΣερβάκια στη σύνθεσή της να τρομοκρατεί την Γιούβε εκείνο το βράδυ του Μαρτίου, το 1999 με τον "στρατηγό άνεμο", να κινεί τα νήματα του αποκλεισμού μας.
Κύλησαν μήνες και χρόνοι ολάκεροι έκτοτε και ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε ποτέ να φθάσει ξανά τόσο κοντά στα ψηλά σκαλοπάτια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Νίκησε μεγάλες ομάδες προκρίθηκε τρείς φορές στους δεκαέξη του Τσάμπιονς Λιγκ (Τσέλσι, Μπορντό, Γιουνάϊτεντ) άγγιξε άλλες δυό τα προημιτελικά του Γιουρόπα Λιγκ αλλά μια ανάσα από τα ημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν ξαναέφθασε.
Του κλέψανε τρεις-τέσσερις φορές τις προκρίσεις του στους δεκαέξη; Ναι!
Τον σφάξανε ως αμνό επί του εξυγιαντικού θυσιαστηρίου της ουέφα; Ναι!
Τέτοια βραδυά δεν έχει ξαναζήσει, όμως, ο Ολυμπιακός. Δεν είναι κρίμα; Η μεγαλύτερη, μακράν, ομάδα στην Ελλάδα να μη μπορεί να σχεδιάσει την ανέλιξή της μεταξύ των ομάδων της ευρωπαϊκής κορυφής; Να μοιάζει πως δεν την απασχολεί και τόσο η "Ευρώπη";
Ο Κόκκαλης διατράνωνε τη φιλοσοφία του για τον Ολυμπιακό, λέγοντας πως ο κύριος στόχος είναι το πρωτάθλημα επειδή η "Ευρώπη", είναι απλησίαστη για τα δικά μας νύχια.
Έκτοτε, στον τελικό του Κυπέλου Ουέφα και στην μετεξέλιξή του, το Γιουρόπα Λιγκ -επειδή το Τσάμπιονς Λιγκ έγινε απρόσιτο ελέω Νόμου Μποσμάν- αγωνίστηκαν μεγαθήρια όπως είναι η Πάρμα, η Μίντλεσμπρο, η Γαλατασαράι, η Φούλαμ, η Βέρντερ Βρέμης, η Ντνιέπρ, η Μπράγκα, η Εσπανιόλ, οι Ρέιντζερς και η Αλαβές.
Τόσο δύσκολο πράγμα είναι η Ευρώπη για τον Ολυμπιακό, ώστε ολάκερα "χωριά", παίξανε τελικούς και ορισμένα από αυτά κατέκτησαν και το τρόπαιο από πάνω -σαν δεν ντρέπονται.
H ΕΥΡΩΠΗ ΘΕΛΕΙ ΣΧΕΔΙΟ
Η πραγματικότητα διαψεύδει, εκ των πραγμάτων την ανιστόρητη διακήρυξη των διοικήσεων του Ολυμπιακού περί της ανυπέρβλητης δυσκολίας ενός επιτυχούς ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Ο Μαρινάκης προσέγγισε το θέμα "Ευρώπη", με μια άλλη διακήρυξη. Το "We Keep on Dreaming" παραπέμπει σαφώς σε μια ομάδα που ονειρεύεται να φέρει στην ψωροκώσταινα το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στο συλλογικό ποδόσφαιρο και όχι το να κατακτά μόνο τους εγχώριους τίτλους που έχουμε ήδη πάρει "παραμάζωμα".
Το θέμα με τα όνειρα είναι όμως πως είναι, κατά κανόνα, άπιαστα. Μια ευχή και ένα σύνθημα δεν αρκούν για να τους δώσουν υπόσταση. Αυτό μπορεί να το πετύχει μόνο ο καλός σχεδιασμός και η προσήλωση στο στόχο.
Δυστυχώς για εμάς τους απαιτητές οπαδούς και για τη φιλόδοξη, στα λόγια, διοίκηση το όνειρο, αντί να βαίνει να αποκτήσει υπόσταση εξαϋλώνεται.
Οι δικαιολογίες από πλευρά της παέ είναι μέχρις ενός σημείου εύλογες αλλά δεν εξηγούν το πώς και το γιατί της αποτυχίας του Θρύλου να επισκιάσει μιας δια παντός τους εγχώριους αντιζήλους του, με την κατάκτηση ενός τίτλου σε ευρωπαϊκή διοργάνωση -τουτέστιν, στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ποιά αντιολυμπιακή προπαγάνδα θα επιχειρούσε να αιτιολογήσει στους πειθήνιους υποτακτικούς της ένα τόσο στρατοσφαιρικό γεγονός όπως θα είναι η κατάκτηση του δεύτερου τη τάξει ευρωπαϊκού τροπαίου, πέραν των γνωστών και φαιδρών του τύπου "Ποιά Ατλέτικο Κερατσινίου και Ποιά Άρσεναλ Δραπετσώνας";
Στην πλέον κρίσιμη για το μέλλον της ευρωπαϊκής διάστασης του Ολυμπιακού αγωνιστική χρονιά, δηλαδή, στα πρόθυρα της ριζικής αλλαγής του κανονιστικού πλαισίου υπό το οποίο θα διεξάγονται το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα Λιγκ από το ερχόμενο έτος, η ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία Ολυμπιακός τα έκανε μαντάρα.
Εκεί όπου θα έπρεπε όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διοίκηση της ομάδας μας να έχουν οργανωθεί και να έχουν θέσει ως στόχο να συγκεντρώσουμε, πάση θυσία, όσο το δυνατό περισσότερους βαθμούς προκειμένου να εδραιώσουμε τη θέση μας στην κατάταξη της ουέφα, εκείνοι ξήλωσαν ό,τι το υγιές είχαν καταφέρει με κόπο και χρήμα να ράψουν τα προηγούμενα χρόνια και να αφήσουν την ομάδα να υποχωρήσει σημαντικά.
Τουτέστιν, δεν λογάριασαν πως από του χρόνου και με δεδομένο τις νέες περιπέτειες που υποχρεωνόμαστε, λόγω της θέσης της Ελλάδας στην κατάταξη της ουέφα να βιώσουμε, παίζοντας προκριματικούς γύρους για να συμπεριληφθούμε σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων, θα κληθούμε να παίξουμε πιθανότατα με πολύ πιο ισχυρούς αντιπάλους σε σύγκριση με την Χάποελ Μπερ Σεβά, την Αρόουκα, την Παρτίζαν και την Ριέκα. Τούτο σημαίνει πως ο Ολυμπιακός θα κινδυνεύει με αποκλεισμούς που θα τον "μικρύνουν", αγωνιστικά και οικονομικά.
Ισχυρίζομαι, επομένως, πως οι αποφάσεις που έλαβε την τελευταία διετία η παέ είναι επιπέδου "βγάζω τα μάτια μου με τα χέρια μου" και το πως η εμμονή με την οποία πολιτικοποιεί, εν μέρει δικαιολογημένα και εν μέρει αδικαιολόγητα, τα αγωνιστικά του Ολυμπιακού, μόνο δυσοίωνες εξελίξεις προοιωνίζουν μεσομακροπρόθεσμα.
Εμείς, ο Ολυμπιακός δηλαδή, είμαστε πολίτες-οπαδοί του κόσμου και δεν γεννηθήκαμε για να περιφρουρούμε, μοναχά, το κάστρο του Πειραιά. Υπάρχουμε και για να απλώσουμε την λατρεία μας για την ομάδα πέρα από τα καθ΄ημάς σύνορα.
Αναμένω από τη διοίκηση του άξιου Βαγγέλη Μαρινάκη να εξευρωπαίσει τον Ολυμπιακό της Ελλάδας.
Έως ότου το πράξει, θα στέκομαι κριτικά απέναντι στην παέ χωρίς να παραδίδω ούτε σπιθαμή από την αγάπη μου για την ομάδα.
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ
Adam!
No comments:
Post a Comment