Στις 24 Νοεμβρίου 1991 (45 ετών) 26 χρόνια πριν, ο καλλιτέχνης μας άφησε χρόνους και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα επώνυμα θύματα της νέας τότε ασθένειας το AIDS.
Bohemian Rapsody
Στούντιο άλμπουμ A Night at the Opera
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 1975
26 χρόνια από το θάνατο του Freddy Mercury, κ θα επιχειρήσω μια όσο πιο συμπυκνωμένη ανάλυση του κομματιού που τον καθιέρωσε ως μουσική ιδιοφυϊα, το Bohemian Rapsody, που συνέθεσε σε ηλικία μεταξύ 27 κ 28 ετών. Για τη μουσική ανάλυση δεν υφίστανται ερωτηματικά, οι στίχοι όμως παρέμεναν πάντα ένας γρίφος. Την εξήγηση των στίχων τη γράφω μετά το στίχο, ενώ την μουσική περιγραφή πριν.
Το κομμάτι ξεκινά με μια a capella των μελών του συγκροτήματος σε ρε μείζονα
Is this the real life?
Is this just fantasy?
Caught in a landslide,
No escape from reality,
Μεταξύ πραγματικότητας κ φαντασίας, γνωρίζει ότι έχει διαπράξει ένα φόνο, και δεν πρόκειται να ξεφύγει από την ποινή του
Εδώ μπαίνει κ το πιάνο
Open your eyes, Look up to the skies and see,
I'm just a poor boy, I need no sympathy,
Because I'm easy come, easy go, little high, little low, any way the wind blows doesn't really matter to me, to me...
Δεν είναι παρά ένας κοινός θνητός, κάποιος που δεν ξεχωρίζει από το πλήθος, κάποιος που δεν αξίζει συμπόνοια, εντελώς αναλώσιμος.
Μαζί με το πιάνο του Mercury μπαίνει πλέον κ το μπάσο του Deacon, ακόμα σε ρε μείζονα
Mama I just killed a man, Put a gun against his head, pulled my trigger, now he's Dead
Mama, life had just begun,
But now I've gone and thrown it all away
I think in light of what I previously said, these lines are fairly self-explanatory - he has "thrown it all away" in the eyes of his upbringing/religion.
Εδώ γυρνάει σε σολ μείζονα
Mama, ooh, Didn't mean to make you cry,
If I'm not back again this time tomorrow,
Carry on, carry on as if nothing really matters
Ο άνθρωπος που σκότωσε είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Δεν υπάρχει γυρισμός από τη στιγμή που άλλαξε σεξουαλικό προσανατολισμό. Νοιώθει ότι πρόδωσε την οικογένεια κ τη θρησκεία του, κ επειδή νοιώθει ότι πλέον δε θα είναι αποδεκτός, συμβουλεύει τη μητέρα του να συνεχίσει χωρίς αυτόν, σα να μη συνέβη τίποτα. Δε θέλει να πληγώσει κανέναν μέσα από τη μαρτυρική αναζήτηση της ταυτότητάς του, που βιώνει και ο ίδιος. Η Mary Austin, η κοπέλα με την οποία διατηρούσε πολλά χρόνια σχέση, όπως και τα (ελάχιστα) κοντινά του άτομα, είχαν δηλώσει ότι αφού ο Freddy της εξομολογήθηκε ότι είναι ομοφυλόφιλος απελευθέρωσε την πίεση που κράταγε μέσα του, και έγινε πιο χαρούμενος, πιο δημιουργικός. Είναι η στιγμή που πεθαίνει ο ετεροφυλόφιλος Ferok Bulsara και τη θέση του παίρνει ο ομοφυλόφιλος star Freddie Mercury,
Στη λέξη “shivers” ο May μιμείται με την κιθάρα τον ήχο κουδουνιών να δώσει μεγαλύτερη ‘έμφαση στη διήγηση
Too late, my time has come,
Sends shivers down my spine, body's aching all the time
Δεν είναι μόνο η ώρα της καταδίκης που τον συγκλονίζει, αλλά και η ώρα που ο Freddy Mercury έπρεπε να ανέβει στη σκηνή (οι Queen είχαν άλλωστε αρχίσει να γίνονται γνωστοί).
Goodbye, everybody, I've got to go,
Gotta leave you all behind and face the truth
Ξέρει όμως ότι υπάρχει ένα τίμημα για τις επιλογές του
Mama, ooh, I don't want to die,
I sometimes wish I'd never been born at all
Νοιώθει ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των επιλογών του, της διαφορετικότητας του, να εκπληρώσει όλα όσα περίμεναν οι δικοί του από αυτόν.…
Ακολουθεί ένα σύντομο solo γραμμένο από τον ίδιο τον Bryan May σε σολ μείζονα ως «κλείσιμο» του κομματιού της μπαλάντας, που λίγο πριν το τέλος μεταπίπτει σε ντο μείζονα, με ένα staccato στο πιάνο ως εισαγωγή στο οπερετικό κομμάτι.
Η συνέχεια ανήκει στο «ψεύδο-οπερετικό» κομμάτι, που τονίζει την κάθοδο του Mercury στην κόλαση, εντείνοντας το δράμα. Πιάνο, μπάσο, ντραμς αλλά τύμπανα, ενώ εξαιρετικά φωνητικά δίνει κ ο ντράμερ Roger Taylor.
I see a little silhouetto of a man
Scaramouche, Scaramouche, will you do the Fandango
Thunderbolt and lightning, very, very frightening me
(Galileo.) Galileo. (Galileo.) Galileo, Galileo figaro
Magnifico. I'm just a poor boy and nobody loves me
He's just a poor boy from a poor family
Spare him his life from this monstrosity
Easy come, easy go, will you let me go
Bismillah! No, we will not let you go
(Let him go!) Bismillah! We will not let you go
(Let him go!) Bismillah! We will not let you go
(Let me go.) Will not let you go(Let me go.) Will not let you go. (Let me go.) Ah
No, no, no, no, no, no, no.
(Oh mama mia, mama mia.) Mama mia, let me go
Beelzebub has a devil put aside for me, for me, for me
Ο Γαλιλαίος είναι ο γνωστός αστρονόμος. Mama mia είναι η ιταλική έκφραση για την Παρθένο Μαρία. Bismillah σημαίνει στο όνομα του Αλλάχ (οι γονείς του ήταν θρησκευόμενοι άνθρωποι, και πίστευαν πολύ στο Ζαρατούστρα). Ο Φίγκαρο είναι ο γνωστός πρωταγωνιστής της όπερας του Rossini Ο κουρέας της Σεβίλλης ( ο Mercury υπήρξε μεγάλος λάτρης της όπερας και του θεάτρου). Είναι οι στίχοι της πάλης και της ήττας, η μητέρα του προσπαθεί να τον σώσει, αλλά τελικά ο Freddy ενδίδει στη φύση του.
Ένα «θυμωμένο» rock solo που σβήνει δίνοντας φωνή στο πιάνο
o you think you can stone me and spit in my eye
So you think you can love me and leave me to die
Oh, baby, can't do this to me, baby
Just gotta get out, just gotta get right outta here
Θυμός και απογοήτευση γιατί πληγώνει τους δικούς του, εσωτερική πάλι πάνω στα ερωτήματα «γιατί να πρέπει να συμβαίνει αυτό», που εν τέλει εξωτερικεύεται. Εκφράζει όλη την ανασφάλεια της απώλειας αποδοχής με τη νέα του ταυτότητα. Δεν μπορεί κάποιος να τον αγαπάει χωρίς τις επιλογές του, γιατί έτσι θα πεθάνει, δεν μπορεί κάποιος να υποβαθμίζει αυτό που περνάει, δεν είναι σίγουρος όμως αν μπορεί να αγαπηθεί ως Freddy Mercury.
Στο τέλος το κομμάτι επιστρέφει στο συνδυασμό πιάνου- μπάσου και ταλαντεύεται μεταξύ ρε μείζονας, μι ελάσσονας (νομίζω), λίγο πριν το τέλος επανέρχεται σε σολ μείζονα, ενώ οι τελευταίες νότες είναι γραμμένες σε φα μείζονα. Το «ταμ- ταμ» του κλεισίματος αφήνει όλη την ένταση του κομματιού να απελευθερωθεί.
Nothing really matters, anyone can see
Nothing really matters
Nothing really matters to me
Any way the wind blows...
Μην μπορώντας να σηκώσει το βάρος αυτό, καταλήγει στο ότι τίποτα δεν έχει σημασία, και διαλέγει το μοναχικό του δρόμο.
Όλο το εσωτερικό δράμα και η πάλη ενός ανθρώπου, που διαλέγει μια «διαφορετική» σεξουαλική ταυτότητα, μαζί με τις αμφιβολίες, μαζί με τις ανασφάλειες αν θα πληγώσει τους δικούς του και αν θα μπορέσει να αγαπηθεί όπως είναι, ενέπνευσαν ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια- παρακαταθήκες της rock.
Πηγη μου ο τοιχος ενος φιλου μου, ο οποιος ειχε κοινοποιηση μονο σε φιλους, και για αυτο δεν αναφερω το ονομα του.
Η αναλυση ειναι εντυπωσιακη πρεπει να πω και λογικοφανης.
Geo
No comments:
Post a Comment