Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν το τί ειλικρινής και ρομαντικός άνθρωπος είμαι. Δεν θα μπορούσα να μην είμαι ειλικρινής και ρομαντικός με τον Ολυμπιακό.
Υπό αυτή τη "φιλοσοφική" θεώρηση των πραγμάτων γράφω και αναφέρομαι στα των ευθυνών της διοίκησης. Η κριτική στάση μου απέναντί της δεν υποκρύπτει κάποιο σύμπλεγμα εναντίον του Μαρινάκη, ή σε βάρος των υπολοίπων που στελεχώνουν την ΠΑΕ. Έως και το καλοκαίρι του 2016 υπερασπιζόμουν σθεναρά τις αποφάσεις, τις ενέργειες και τις ελλείψεις τους.
Από τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς και μετέπειτα η στάση μου άλλαξε. Η...ρομαντζάδα πήγε περίπατο. Όχι επειδή στο προηγούμενο διάστημα της θητείας Μαρινάκη στην προεδρία της ομάδας υπήρξα λωτοφάγος. Πραγματιστής του κερατά είμαι σε ό,τι αφορά στη σύγχρονη κοινωνία και στους εκφραστές της. Άρχισα, όμως να αντιλαμβάνομαι πως παίζονται σκληρά παιχνίδια σε βάρος του Θρύλου και αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να το αποδεχτώ, γυρνώντας και το άλλο μάγουλο, κάνοντας τον ψόφιο κοριό, ή "αποθεώνοντας" άκριτα.
Καλό είναι να ευλογεί κανείς τα γένια του όταν επιβεβαιώνονται οι σκέψεις και οι προβλέψεις του, αλλά, κάλλιστο να μένει χριστιανικά ταπεινός.
Δεν ισχυρίζομαι πως είμαι πιο έξυπνος των άλλων, αλλά είμαι σίγουρα πιο παρατηρητικός και δεν εντυπωσιάζομαι από τα "μπιχλιμπίδια" που μου χαρίζουν.
Τουτέστιν, για να μπω στο προκείμενο που λένε, όταν σκεφτόμουν και έγραφα πως ο πόλεμος κατά του Λεμονή υπέκρυβε κάτι το απείρως πιο σκοτεινό από το ότι δεν "άξιζε", τάχα να κάθεται στον πάγκο του Ολυμπιακού είχα δίκιο!
Θυμάστε ασφαλώς την εικόνα που ζωγράφιζαν για τον "πιστό στρατιώτη". Πως έχει χάσει τα αποδυτήρια και πως δεν προπονεί σωστά. Στο τέλος τον χαρακτήρισαν και παραλία, τάχα άσχετος και επικίνδυνος για τον Ολυμπιακό.
Όλο αυτό το σύστημα υποδέχτηκε τον Όσκαρ Γκαρσία, το τέκνο της Μασία, σχεδόν ως το νέο ...Μεσσία. Πως είναι "κανονικός" προπονητής, πως ζήτω και τρισεύγε στον πρόεδρο που μας γλύτωσε από τις πετροκολίνες και τα καβουράκια του σερ Τάκις και πως "τώρα θα δείτε, βαζελόγαυροι, τα μεγαλεία που μας περιμένουν στη γωνία".
Φυσικά, για να εξηγούμαι ώστε να μην παρεξηγούμαι, καθώς δεν είμαι προσωπολάτρης ούτε Μαρινάκη προσκυνώ, μηδέ Λεμονή. Σέβομαι και στηρίζω, αλλά δεν προσκυνώ την αυθεντία κανενός. ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ -και τον...Τζιοβάνι!
ΕΙΧΕ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ Ο ΛΕΜΟΝΗΣ Ή ΕΙΧΕ "ΧΑΣΙ" ΤΗ ΜΠΑΛΑ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ;
Θαύμα! Θαύμα! Ξαφνικά άρχισαν να μιλούν και οι μουγγοί.
Γράφει, χθες, ο Νικολακόπουλος:
Τι να πρωτοθυμηθείς από τη φετινή ομάδα.
Ο Σεμπά, που θεωρείται και χαμηλών τόνων, έφτασε στο σημείο να γίνει αλλαγή και να φύγει από το γήπεδο σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, που είχε ντόπινγκ κοντρόλ!!! Δηλαδή, αν κληρώνονταν να δώσει δείγμα, δεν θα ήταν εκεί και θα είχε τεράστιο πρόβλημα όχι μόνο ο ίδιος, αλλά κι ο σύλλογος…
Ο Οτζίτζα ήθελε να φύγει από το Νοέμβριο!!! Ήρθε Ιούλιο και ζητούσε να φύγει από το Νοέμβριο...
Ο Φορτούνης αντέδρασε δύο φορές που έμεινε εκτός ενδεκάδας, με το να αποφεύγει να κάνει ζέσταμα…
Ο Μάριν πανηγύρισε γκολ κάνοντας χειρονομία για να εκθέσει τον προπονητή του…
Ο Τζούρτζεβιτς έκανε σαν τρελός όταν ο προπονητής του πήγε να του πει να πάει να χαιρετήσει τον κόσμο, επειδή, λέει, είχε…δοκάρι!
Ο Ένγκελς το έπαιξε τραυματίας πριν τη ρεβάνς Κυπέλλου με την ΑΕΚ, επειδή στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι δεν ήταν ενδεκάδα.
Ο Μποτία πήγε και την έπεσε στο διαιτητή μετά τη λήξη του αγώνα κι ενώ ήταν αρχηγός, ρισκάροντας τιμωρία πέντε αγωνιστικών.
Ο Βούκοβιτς δεν πήγε στα Χανιά σε ένα ματς Κυπέλλου επικαλούμενος δήθεν τραυματισμό.
Ο Ρομαό στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ πέταξε πίσω στην εξέδρα της Παρτιζάν, ένα αντικείμενο (!) και κινδύνευσε με βαριά τιμωρία! Κι ήταν αρχηγός…
Ο Μιραλάς τώρα, σχεδόν σε κάθε παιχνίδι φλερτάρει με την κόκκινη κάρτα!
Ο Πάρντο έγραψε «ιστορίες» στα social media επειδή δεν τον είχε βάλει σε ένα ματς ο Χάσι.
Και βάζω τα χοντρά χοντρά. Γιατί ειδικά ένας-δύο παίκτες είχαν δώσει από τρεις και τέσσερις και πέντε αφορμές ο καθένας!
Μιλάμε για τη χειρότερη ομάδα από πλευράς νοοτροπίας και συμπεριφοράς. Για τα χειρότερα αποδυτήρια Ολυμπιακού εδώ και πραγματικά πολλά χρόνια…
Είδατε τα παπαγαλάκια; Τώρα αρχίσανε να κελαηδούν. Εκ του ασφαλούς. Κατόπιν εορτής. Πού ήταν όλοι τους τόσο καιρό; Γιατί δεν άνοιγαν το ράμφος τους για να τιτιβίσουν καμιά αλήθεια από εκείνες που σας γράφαμε από τούτο το μηδαμινό αλλά τίμιο βήμα;
Ποιός Λεμονής είχε χάσει τα αποδυτήρια; Επειδή εδώ παρατηρούμε πως τα αποδυτήρια είχαν χαθεί ήδη επί Χάσι και συνέχισαν να "χάνονται" και επί "κανονικού" Γκαρσία!
Τα αποδυτήρια χάνονται, όμως, για ένα και μόνο λόγο. Όταν οι ποδοσφαιριστές αισθάνονται πως μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Όταν απέχει δηλαδή η διοίκηση. Οι διοικούντες έχουν την ευθύνη και αυτοί καθορίζουν το πως λειτουργεί ένας οργανισμός. Όχι οι υπάλληλοι στους οποίους έχει πέσει τώρα το ανάθεμα και σπεύδουν πολλοί να το ενστερνιστούν.
Όταν ισχυρίζομαι, επομένως, πως ο υπαίτιος για τη ραγδαία υποχώρηση της ομάδας είναι η ΠΑΕ και όχι ο Μπάμπης ο Σουγιάς των "συριζανέλ", γιατί να στραβώνει κάποιος; Ποιός εμπόδισε τον Ολυμπιακό από το είναι μια σοβαρή και διεκδικητική ομάδα, σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ; Ο Κοντονής; Πόσους Κοντονήδες έχει αντιμετωπίσει ο Θρύλος στο διάβα του και τους έστειλε αδιάβαστους;
Επειδή είναι χιλιογραμμένα δεν θα συνεχίσω το ξετύλιγμα της φετινής ιστορίας.
Γράφω απλώς το ότι πέφτουν διαρκώς οι μάσκες και το πως η επίκληση να στηριχτεί για άλλη μια φορά ο Βαγγέλης δεν πρέπει να κουκουλώνει τα ηθελημένα ή αθέλητα λάθη του. Να στηρίξω χίλιες φορές, αλλά να μη με έχει ως δεδομένο χειροκροτητή του.
Διότι είναι πολύ εύκολο για τον Μαρινάκη να αμαυρώσει την υπόληψη του κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή και να τον στείλει για χόρτα, αλλά είναι, αποδεδειγμένα, πολύ δύσκολο στο να με πείσει πως για όλα φταίνε οι πρώην και οι επόμενες και σε κανένα σημείο, ο ίδιος.
Δεν πρέπει να υπάρχει ομάδα του βεληνεκούς του Ολυμπιακού που να έχει φερθεί με τον τρόπο που φέρθηκε η διοίκησή της από το καλοκαίρι του 2016. Να έχει αλλάξει δέκα προπονητές και να έχει διαλύσει ολόκληρο ρόστερ.
Όποιος βρει αντίστοιχο παράδειγμα, παρακαλώ να μου το θυμίσει.
Adam!
No comments:
Post a Comment