ΠΟΥ ΠΑ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ -με τα μυαλά που κουβαλάς

Η φωτογραφία με τον Μανωλά να πανηγυρίζει σαν παλαβός το γκολ-πρόκριση σε βάρος της Μπαρτσελόνα κάνει το γύρο του κόσμου.

"Ποιά Ρόμα", θα πουν -που...θα πουν- αρκετοί. Ο Θρύλος, αν έπαιζε, θα την είχε αποκλείσει. Άκου, η Ρό μα... Τρία πρωταθληματάκια, οκτώ κυπελλάκια και ένα κύπελλο Εκθέσεων το 1961 έχει να επιδείξει όλα κι όλα στην ιστορία της και μπόρεσε αυτή η ομαδίτσα, η βασίλισσα της τεταρτοπέμπτης θέσης στο Καμπιονάτο, να πετάξει όξω ολάκερη Μπάρτσα;

"Αυτά να τα ακούει ο Βαγγέλης που έχει καταντήσει τον Θρύλο αεκάκι και δεν μπορεί να φτάσει την ομάδα σε ένα τελικό τσου. λου", λένε -που...θα λένε- κάποιοι άλλοι.

Για basta un momento ragacci.

Οι τζιαλορόσι που ιδρύθηκαν το 1927 ελέω Μουσολίνι, για να υπάρχει αντίπαλο τέρας για την Λάτσιο έχουν μια ομαδίτσα που αξίζει μόλις 388, 9 εκατομμύρια ευρώ. Η εν λόγω ομαδίτσα, λέγω, υπολείπεται της κραταιάς Μπάρτσα κατά το ανεπαίσθητο ποσό των 611, 6 εκατομμυριακίων ευρώ (στο 1,05 δισ. ευρώ ανέρχεται η αξία της ομάδας από την Βαρκελώνη σύμφωνα με το transfermarkt).

Ομιλούμε περί χαοτικών διαφορών και έτι χαοτικότερων νούμερων σε σύγκριση με τα καθ' ημάς.

Θυμίζω πως η ομάδα του Θρύλου κοστολογείται τούτη την ώρα στα 65,2 εκατομμύρια ευρώ.

Και εμείς, οι άφρονες ανυπόμονοι και καταστροφολόγοι την πέφτουμε στον Βαγγέλη επειδής και καλά ο Γαύρος δεν ημπορεί να φτάσει σε έναν καταραμένο τελικό;

Για να ολοκληρώσω την ενότητα με τους αριθμούς - λέγουν σχεδόν πάντα την αλήθεια - η έρ΄μη η Λίβερπουλ της οποίας η ομαδίτσα αξίζει ίσαμε 548 εκατομμυριάκια ευρώπουλα και που έχει να δει πρωτάθλημα στα σκέλια της από το...1876 απέκλεισε την φραμπαλάδικη Σίτι ήτις αξίζει μόλις 308, 5 εκατομμύρια περισσότερο (στα 856, 5 εκατομμύρια ευρώ ανέρχεται η αξία του ρόστερ των Πολιτών).

Κοντολογίς, εδώ συζητάμε για το ποιός σαρκοφάγος δεινόσαυρος θα κάνει με τα κρεμμυδάκια κάποιον φυτοφάγο τρικεράτοπα!

Όχι να τους αντιμετωπίσει, ούτε τρύπα να βρει για να κρυφτεί δεν θα προλάβει ο Γαύρος με τα μυαλά που κουβαλάει.

Αυτό δεν σημαίνει όμως πως θα πρέπει να σέρνεται εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν. Να βάζει την ουρά στα σκέλια και να αλλάζει πεζοδρόμιο όποτε συναπαντιέται με τα θεριά. Μπορεί να ορθώσει το ανάστημα και, ποιός ξέρει; Να τρομάξει κάποτε κανένα από δαύτα και να τους βουτήξει το φαγητό από το πιάτο.

Δεν είναι πολλές αλλά δεν είναι και λίγες οι ομάδες που το έχουν καταφέρει στο παρελθόν και ας είναι, πλέον, απείρως πιο δύσκολο για να το πετύχουν σε αυτή την φάση της ιστορίας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που διανύουμε.

Αυτό ονειρευόμαστε!

Adam!