ΓΑΡΓΑΡΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

Τί μέρα είναι σήμερα, είπαμε; Τρίτη; Δηλαδή, έχουμε και λέμε...Κυριακή-Δευτέρα-Τρίτη, το όλον ΤΡΕΙΣ ημέρες. Που σημαίνει πως ξέρουμε να μετράμε!!!

Πριν από τρεις μέρες το κόσμημα του ελληνικού μπάσκετ, Κιλμπίλις έγινε ο πρώτος των πρώτων και στην Ελλάδα, μετά την Ευρώπη -του λείπουν κάτι ποντάκια για να ξεπεράσει και τον Λα Μπόμπα.

Θα μου πείτε, σοβαρός άνθρωπος, σε ώριμη φάση της ηλικίας μου κάθομαι και ασχολούμαι με το μέτρημα λες και είμαι σχολιαρόπαιδο. 

Δυό χρόνια οι μισθοφόροι έγραφαν, έλεγαν, αποθέωναν, έκλαιγαν, για τον Ροχαλίδη. Κι όταν λέω δυό χρόνια αναφέρομαι στη χρονιά που ανακοίνωσε πως θα σταματήσει του...χρόνου και φυσικά καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς κατά την οποία θα κρέμαγε τις ροχάλες του.

3Dιάδα κανονική. Έρμπολ έκανε σε λέι άπ, ποταμοί θαυμασμού έρεαν. Ο Διαμαντίδης υπήρξε σπουδαίος μπασκετμπολίστας αλλά το κωλοπαίδι, τρία χρόνια πριν από την απόσυρσή του κωλοσερνόταν. Ουδείς διανοήθηκε να αφήσει την παραμικρή υπόνοια για την πτώση του. Το αντίθετο! Όσο χειρότερα έπαιζε, τόσο περισσότερο αποθεωνόταν. Του στυλ, δεν μας 'νδιαφέρει το αν κωλοσέρνεται, αλλά το τί θα κάνει το ελληνικό (τάχατες) μπάσκετ δίχως τον Μητσάρα.

Για να είμαι ειλικρινής, τον Διαμαντίδη τον έχω στη μνήμη μου για τρία-τέσσερα πράγματα. Για το τρίποντο που έδωσε τη νίκη στην εθνική, με τους Γάλλους, για τις ροχάλες που έριχνε στους αντιπάλους του - η φτυσιά στον Μίλος δεν ήταν η μόνη και παρεμπιπτόντως, θυμάστε ποιά ήταν η τιμωρία του; Δυό χιλιάρικα του επέβαλε η αθλητική δικαιοσύνη...Σωληνάτη τιμωρία! - τα κλωτσομπουνίδια που έπαιζε στο παρκέ από ευρωλίγκα μέχρι Α1 και φυσικά, για το τρίποντο που έφαγε στη μάπα από τον Βασίλη, που σήμανε και το οριστικό παρκάρισμά του, το 2016.

Αν ο Διαμαντίδης αποκλήθηκε 3D, o Σπανούλης πώς θα έπρεπε να χαρακτηριστεί; 4D! Πλάκα κάνουμε τώρα;

Σαν τη μέρα με τη νύχτα είναι στα δικά μου -και όχι μόνο- μάτια η σύγκριση των δύο παικτών.

Ο Βασίλης, για τον οποίο τόλμησε ο Βλαχόπουλος στο σπορτ24 να γράψει τις προάλλες, πως ενώ είναι ομοθυμαδόν αποδεκτός στην Ευρώπη στην Ελλάδα, "μόλις τώρα δα οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον αναγνωρίζουν και τον αποδέχονται", έχει θαφτεί κάτω από τόνους σκουπιδιών του επιπέδου "Η πρόοδος της αγιασοφιάς", "Η γρίπη των βάζελων", "Θα μείνει ο Μπακασέτας" "Τί κάνει η Μπασκόνια όταν λείπει ο Σενγκέλια (;;;)" και άλλα συναφή και αδιανόητα.

Τρείς ημέρες πέρασαν μετά το ιστορικό ρεκόρ του, με την άεκ και δεν υπήρξε ένα κεντρικό θέμα, ένα άρθρο για αυτόν. Ούτε ένα!

Γι αυτούς όλους, ο Βασίλης είναι ένας "προδότης" -επειδή έφυγε από τον βάζελο - και έτσι θα τον αντιμετωπίζουν στον αιώνα τον άπαντα. Θα γράφουν, κατά καιρούς, κάτι ψιλολοΐδια, δήθεν αποθέωση, αλλά deep down, ψυχρά πράγματα (και πάντα θα πετάνε από δίπλα στο κείμενο και έναν ξεκούδουνο "Διαμαντίδη", τάχα, οι δύο μεγάλοι).

Μόνο που όταν έγραφαν για τον Ροχαλίδη, ο Σπανούλης δεν υπήρχε στο πλάνο.

Στον πάτο τους (α μα πιά!!!)

Adam!