ΛΙΓΗ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ...ΒΑΖΕΛΟΓΑΥΡΟΥΣ

Αφού, λήξαμε για φέτος, θα εντρυφώ από τούδε, σε θεωρήματα, φληναφήματα και μυθιστορήματα.

Ο ΒΑΖΕΛΟΓΑΥΡΟΣ

Ο Βαζελόγαυρος είναι μια πρόσφατη μετάλλαξη, κάτι σαν το παιδί του σωλήνα, αλλά καμία σχέση. Ο χαρακτήρας του εν λόγω... ακατονόμαστου γεννήθηκε προκειμένου να υπάρξει μια αναγκαία (;) αντιδιαστολή ανάμεσα στους ορθόδοξους (οργανωμένοι οπαδοί) και στους διαμαρτυρόμενους (υπόλοιποι οπαδοί).

Άπαξ και δεν ανήκεις στους οργανωμένους, που σημαίνει πως δεν υιοθετείς τα ακράδαντα πιστεύω τους, την έχεις βάψει. Ο Τάκης συνηθίζει, μετά κάθε ματς του Ολυμπιακού, να αποθεώνει μόνο την "7" (και τί καταπληκτικοί και τί τρομεροί" και τέτοια¨).

Οι υπόλοιποι που βρίσκονται στην κερκίδα προέρχονται, κατά τους ορθόδοξους, από το πανέρι των οπαδών και τελούν πάντα υπό κρίση, έτσι και διανοηθεί κανείς από δαύτους να διαμαρτυρηθεί φωναχτά, για τις κακοτεχνίες που βλέπει στο χόρτο -δεν είναι σωστό να κράζεις την ομάδα, αλλά είναι και ανθρώπινο συνάμα)

Κατά τους ορθόδοξους, τη ζημιά στον Ολυμπιακό την κάνουν οι διαμαρτυρόμενοι από το πανέρι -είτε βρίσκονται εντός γηπέδου, είτε ομπρός του πληκτρολογίου.

Βέβαια αποτελεί υπολεπτομέρεια για τα παιδιά αυτά, το γεγονός ότι η ομάδα έχει τιμωρηθεί κατ΄επανάληψη και σκληρά από τις δικές τους ορθόδοξες πράξεις. Ποτέ δεν τίθενται, όμως, υπό κρίση. Αφού είναι η "ασπίδα" του Ολυμπιακού.

Ο βαζελόγαυρος ξεχωρίζει από τον ορθόδοξο σε ένα πράμα μόνο: Ο πρώτος αγαπά, κρίνει και δεν δικαιολογεί, άκριτα. Ο δεύτερος, αγαπά, δεν κρίνει -αδιάφορο το αν το κάνει σκόπιμα, ή όχι- και μονίμως δικαιολογεί.

Τώρα, από πότε το να κρίνεις συνιστά έγκλημα οπαδικής καθοσιώσεως, δεν το κατάλαβα. Στη ζωή αγαπάς, υπερασπίζεσαι, κρίνεις, επικρίνεις, συγκρίνεις, στενοχωριέσαι και χαίρεσαι. Ο χώρος του γηπέδου είναι μια μικρογραφία της ζωής.

Οι λόγοι πίσω από τις κατηγορίες και ειρωνείες που εκτοξεύουν οι οργανωμένοι προς τους ανοργάνωτους είναι, για μένα, περισσότερο θέμα χαρακτήρα. Άλλος αισθάνεται ασφαλής όταν κινείται μέσα στα όρια μιας συμπαγούς αγέλης -δεν το γράφω ειρωνικά - και άλλος χρειάζεται περισσότερο χώρο γύρω του, για να νιώθει ελεύθερος.

Τώρα, για το εάν εμφιλοχωρούν και άλλες εξηγήσεις πίσω από τη συμπεριφορά των οργανωμένων και τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς τους προς τους υπολοίπους, αυτό δεν δύναμαι να το γνωρίζω, ακόμη και αν υπάρχουν - όπως και να το κάνουμε- αρκετά δείγματα γραφής που να δικαιολογούν τα όσα γράφονται εδώ και μερικές δεκαετίες, περί της ανάγκης ύπαρξης οργανωμένων οπαδικών στρατών από την πλευρά των ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών.

Για μένα όλοι είμαστε Γαύροι και έχουμε μια αγάπη. Αν για αυτούς δεν ισχύει το ίδιο, συγνώμη, αλλά πρόβλημά τους.

Επειδή το "βαζελόγαυρος" είναι βαριά κουβέντα να τη λες σε Γαύρους, όντας Γαύρος.

Adam Adamson!