H άμυνα είναι ύψιστη τέχνη. Προστατεύει και αποτρέπει. Η Ελλάς είναι συνυφασμένη με την άμυνα. Ο μόνος που ξέφυγε από την αμυντική πεπατημένη είναι ο μεγαλέξανδρος, γι αυτό άλλωστε αναγορεύτηκε και ως Μέγας (!!!)
Ο Ολυμπιακός εμφορείται, παραδοσιακά, από μεγαλεξανδρινές τάσεις. Έμαθε να επιτίθεται δίχως να λογαριάζει τους απέναντι κι αυτό τον εξυψώνει αλλά και τον ισοπεδώνει. Όταν προσπαθεί να αμυνθεί σε κάνει να μειδιάς κατά κάποιο τρόπο. Αισθάνεσαι πως είναι παράταιρο. Όλοι μας ζούμε για την επόμενη επίθεση που θα αποφέρει μια μαγική στιγμή και ένα απίθανο γκολ. Την άμυνα την ανεχόμαστε, απλώς -με λαμπρή εξαίρεση το μπάσκετ όπου την έχουμε ενστερνιστεί σε όλες τις εκφάνσεις της.
Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ολυμπιακός έχασε προκρίσεις και διακρίσεις, ιδίως και κυρίως στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Έρχονται όμως στιγμές που η άμυνα συνυφαίνεται με την επιβίωση. Εδώ δεν χωρούν αστεία και φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Πρέπει να κρατήσεις το "μηδέν", αν θες να πάς στο "ένα".
Από την αρχή της φετινής περιόδου ο Γαύρος έχει δεχτεί περισσότερα από τριάντα γκολ, σε όλες τις διοργανώσεις (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ). Έχει πετύχει σαφώς περισσότερα από το παθητικό του, αλλά αυτά τα άνω των τριάντα μας έχουν πονέσει σφόδρα.
Την άμυνα είτε την έχεις, είτε τη διδάσκεσαι, είτε και τα δύο -με προτιμητέο, το ύστερο. Ο φετινός Ολυμπιακός μοιάζει να είναι ξύλο απελέκητο, αμυντικά. Ούτε το έχει, ούτε το μαθαίνει, ούτε μοιάζει να διαθέτει κάποιον ικανό δάσκαλο για να του διδάξει τα βασικά της άμυνας.
Παίχτες κουτουλάνε μεταξύ τους, τρέχουν μονίμως για να καλύψουν ολόκληρα αφύλακτα στρέμματα στην περιοχή μας, άλλοι ξεχνούν ή δεν αντέχουν να επιστρέψουν στη θέση τους αν τυχόν έχουν φύγει μπροστά, άλλοι δεν πηδούν καν για να διεκδικήσουν μια ψηλή μπαλιά.
Η συνήθης πρακτική των προπονητών στις σοβαρές ομάδες είναι η κάλυψη της θέσης των σέντερ μπακ με έναν έμπειρο και έναν άγουρο, ή έναν αργούτσικο ψηλό και έναν ταχύ κοντύτερό του. Στη γραμμή των πλάγιων μπακ προτιμούν σαφώς, δυνατούς και ταχείς ποδοσφαιριστές.
Στον Ολυμπιακό αυτά τα θέσφατα τα έχουμε ξεπεράσει. Ή θα παίζουμε, εσχάτως, με δύο άγουρους, ή με δύο αργούς ψηλούς και δύο κοντούς και λειψούς, σωματικά, πλάγιους μπακ. Τα αποτελέσματα είναι ορατά από τα κορφοβούνια του Πλούτωνα.
Αν θυμάμαι καλώς -που θυμάμαι...- όταν εφαρμόζαμε τον κανόνα που έγραψα πιο πάνω, ο Ολυμπιακός ήταν απείρως πιο μεστός και συμπαγής ως ομάδα καθώς η ασφάλεια που προσδίδει στο σύνολο το αμυντικό υποσύνολό του αποφέρει μεγαλύτερη διάθεση για επιθετική παραγωγή και εν τέλει, το ζητούμενο, ήγουν, το καλό αποτέλεσμα.
Από τη στιγμή που το σύγχρονο αμυντικό δόγμα που εφαρμόζαμε πετάχτηκε στα σκουπίδια, με τις πωλήσεις των άριστων και τις αγορές των μέτριων, ο Γαύρος υποχώρησε ραγδαία, σε εικόνα, απόδοση και αποτελεσματικότητα.
Διαβάζω, εσχάτως, πως η διοίκηση έχει κατά νου το πώς να απεμπλακεί από τον Γιάγκο Βούκοβιτς στις μεταγγραφές του Ιανουαρίου. Ο 29χρονος από την Σερβία είναι ο βασικός σέντερ μπακ στην εθνική ομάδα της πατρίδας του που θα αγωνιστεί στο μουντιάλ της Ρωσίας.
Μου προξενεί εντύπωση το πώς ο Ολυμπιακός, που δαπάνησε δύο εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από την Κόνιασπορ, ο Ολυμπιακός, επαναλαμβάνω ο οποίος διακρίνεται την τελευταία πενταετία στο να δημιουργεί ποδοσφαιρική υπεραξία και να πουλά ακριβά τα επίλεκτα στελέχη της ομάδας, μπορεί να διανοείται να διώξει τον Βούκοβιτς, υπό το πρίσμα που προανέφερα.
Ο Σέρβος μένει στην αφάνεια καθώς κατηγορείται πως επέλεξε να αγωνιστεί αν και τραυματίας με την εθνική του, αντί να παραμείνει στου Ρέντη και να αποθεραπευτεί. Μέχρι εδώ συμφωνώ και επαυξάνω.
Για συγνώμη όμως. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής είτε του Ολυμπιακού είτε οποιασδήποτε άλλης ομάδας που να έχει αντιμετωπίσει ανάλογο πρόβλημα; Επειδή θυμάμαι χαρακτηριστικά τις περιπτώσεις των Αβραάμ Παπαδόπουλου και Βασίλη Τοροσίδη -για να παραμείνω στον Πειραιά- οι οποίοι μας αποχαιρέτησαν μήνες επί μηνών επειδή τραυματίστηκαν αγωνιζόμενοι με την Εθνική -με τον πρώτο να παίζει με πρόβλημα στον χιαστό επί μισή ώρα έως ότου δεήσει να αποχωρήσει ως αλλαγή.
Δεν είδα κανέναν από τον επίσημο Ολυμπιακό, ή τους οπαδούς μας, να τους επικρίνουν. Να τους κατηγορούν. Να τους απαξιώνουν.
Στην περίπτωση του Βούκοβιτς το ανάθεμα πέφτει, όμως, βροχή.
Δεν γνωρίζω, προσωπικά, αν ο Γιάγκος είναι ο παιχταράς σέντερ μπακ ο οποίος αξίζει να παραμείνει στο ρόστερ. Γνωρίζω όμως πως σε έναν έμπειρο, διεθνή ποδοσφαιριστή δίνεις ευκαιρίες για να παίξει και να γίνει χρήσιμος- εκτός του ότι αγωνιζόμενος στο μουντιάλ να αποκτήσει, ενδεχομένως την υπεραξία που λατρεύει η διοίκηση να προσθέτει στους υπό παραχώρηση ποδοσφαιριστές μας...
ΥΓ. Τα μάθατε ελπίζω. Η διοίκηση του γυναικείου μπάσκετ του Θρύλου διαπραγματεύεται τη μεταγραφή της Λευκορωσίδας, Γιελένα Λεουτσάνκα, με προϋπηρεσία στο WNBA...
Adam!
Ο Ολυμπιακός εμφορείται, παραδοσιακά, από μεγαλεξανδρινές τάσεις. Έμαθε να επιτίθεται δίχως να λογαριάζει τους απέναντι κι αυτό τον εξυψώνει αλλά και τον ισοπεδώνει. Όταν προσπαθεί να αμυνθεί σε κάνει να μειδιάς κατά κάποιο τρόπο. Αισθάνεσαι πως είναι παράταιρο. Όλοι μας ζούμε για την επόμενη επίθεση που θα αποφέρει μια μαγική στιγμή και ένα απίθανο γκολ. Την άμυνα την ανεχόμαστε, απλώς -με λαμπρή εξαίρεση το μπάσκετ όπου την έχουμε ενστερνιστεί σε όλες τις εκφάνσεις της.
Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Ολυμπιακός έχασε προκρίσεις και διακρίσεις, ιδίως και κυρίως στα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Έρχονται όμως στιγμές που η άμυνα συνυφαίνεται με την επιβίωση. Εδώ δεν χωρούν αστεία και φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Πρέπει να κρατήσεις το "μηδέν", αν θες να πάς στο "ένα".
Από την αρχή της φετινής περιόδου ο Γαύρος έχει δεχτεί περισσότερα από τριάντα γκολ, σε όλες τις διοργανώσεις (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ). Έχει πετύχει σαφώς περισσότερα από το παθητικό του, αλλά αυτά τα άνω των τριάντα μας έχουν πονέσει σφόδρα.
Την άμυνα είτε την έχεις, είτε τη διδάσκεσαι, είτε και τα δύο -με προτιμητέο, το ύστερο. Ο φετινός Ολυμπιακός μοιάζει να είναι ξύλο απελέκητο, αμυντικά. Ούτε το έχει, ούτε το μαθαίνει, ούτε μοιάζει να διαθέτει κάποιον ικανό δάσκαλο για να του διδάξει τα βασικά της άμυνας.
Παίχτες κουτουλάνε μεταξύ τους, τρέχουν μονίμως για να καλύψουν ολόκληρα αφύλακτα στρέμματα στην περιοχή μας, άλλοι ξεχνούν ή δεν αντέχουν να επιστρέψουν στη θέση τους αν τυχόν έχουν φύγει μπροστά, άλλοι δεν πηδούν καν για να διεκδικήσουν μια ψηλή μπαλιά.
Η συνήθης πρακτική των προπονητών στις σοβαρές ομάδες είναι η κάλυψη της θέσης των σέντερ μπακ με έναν έμπειρο και έναν άγουρο, ή έναν αργούτσικο ψηλό και έναν ταχύ κοντύτερό του. Στη γραμμή των πλάγιων μπακ προτιμούν σαφώς, δυνατούς και ταχείς ποδοσφαιριστές.
Στον Ολυμπιακό αυτά τα θέσφατα τα έχουμε ξεπεράσει. Ή θα παίζουμε, εσχάτως, με δύο άγουρους, ή με δύο αργούς ψηλούς και δύο κοντούς και λειψούς, σωματικά, πλάγιους μπακ. Τα αποτελέσματα είναι ορατά από τα κορφοβούνια του Πλούτωνα.
Αν θυμάμαι καλώς -που θυμάμαι...- όταν εφαρμόζαμε τον κανόνα που έγραψα πιο πάνω, ο Ολυμπιακός ήταν απείρως πιο μεστός και συμπαγής ως ομάδα καθώς η ασφάλεια που προσδίδει στο σύνολο το αμυντικό υποσύνολό του αποφέρει μεγαλύτερη διάθεση για επιθετική παραγωγή και εν τέλει, το ζητούμενο, ήγουν, το καλό αποτέλεσμα.
Από τη στιγμή που το σύγχρονο αμυντικό δόγμα που εφαρμόζαμε πετάχτηκε στα σκουπίδια, με τις πωλήσεις των άριστων και τις αγορές των μέτριων, ο Γαύρος υποχώρησε ραγδαία, σε εικόνα, απόδοση και αποτελεσματικότητα.
Διαβάζω, εσχάτως, πως η διοίκηση έχει κατά νου το πώς να απεμπλακεί από τον Γιάγκο Βούκοβιτς στις μεταγγραφές του Ιανουαρίου. Ο 29χρονος από την Σερβία είναι ο βασικός σέντερ μπακ στην εθνική ομάδα της πατρίδας του που θα αγωνιστεί στο μουντιάλ της Ρωσίας.
Μου προξενεί εντύπωση το πώς ο Ολυμπιακός, που δαπάνησε δύο εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από την Κόνιασπορ, ο Ολυμπιακός, επαναλαμβάνω ο οποίος διακρίνεται την τελευταία πενταετία στο να δημιουργεί ποδοσφαιρική υπεραξία και να πουλά ακριβά τα επίλεκτα στελέχη της ομάδας, μπορεί να διανοείται να διώξει τον Βούκοβιτς, υπό το πρίσμα που προανέφερα.
Ο Σέρβος μένει στην αφάνεια καθώς κατηγορείται πως επέλεξε να αγωνιστεί αν και τραυματίας με την εθνική του, αντί να παραμείνει στου Ρέντη και να αποθεραπευτεί. Μέχρι εδώ συμφωνώ και επαυξάνω.
Για συγνώμη όμως. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής είτε του Ολυμπιακού είτε οποιασδήποτε άλλης ομάδας που να έχει αντιμετωπίσει ανάλογο πρόβλημα; Επειδή θυμάμαι χαρακτηριστικά τις περιπτώσεις των Αβραάμ Παπαδόπουλου και Βασίλη Τοροσίδη -για να παραμείνω στον Πειραιά- οι οποίοι μας αποχαιρέτησαν μήνες επί μηνών επειδή τραυματίστηκαν αγωνιζόμενοι με την Εθνική -με τον πρώτο να παίζει με πρόβλημα στον χιαστό επί μισή ώρα έως ότου δεήσει να αποχωρήσει ως αλλαγή.
Δεν είδα κανέναν από τον επίσημο Ολυμπιακό, ή τους οπαδούς μας, να τους επικρίνουν. Να τους κατηγορούν. Να τους απαξιώνουν.
Στην περίπτωση του Βούκοβιτς το ανάθεμα πέφτει, όμως, βροχή.
Δεν γνωρίζω, προσωπικά, αν ο Γιάγκος είναι ο παιχταράς σέντερ μπακ ο οποίος αξίζει να παραμείνει στο ρόστερ. Γνωρίζω όμως πως σε έναν έμπειρο, διεθνή ποδοσφαιριστή δίνεις ευκαιρίες για να παίξει και να γίνει χρήσιμος- εκτός του ότι αγωνιζόμενος στο μουντιάλ να αποκτήσει, ενδεχομένως την υπεραξία που λατρεύει η διοίκηση να προσθέτει στους υπό παραχώρηση ποδοσφαιριστές μας...
ΥΓ. Τα μάθατε ελπίζω. Η διοίκηση του γυναικείου μπάσκετ του Θρύλου διαπραγματεύεται τη μεταγραφή της Λευκορωσίδας, Γιελένα Λεουτσάνκα, με προϋπηρεσία στο WNBA...
Την περιμένουμε με κομμένη την ανάσα!
Adam!
No comments:
Post a Comment