ΦΤIΑΞΤΕ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΟΝ ΦΑΝΟΥΤΣΙ

(Δον Φανούτσι: χυδαίος μαφιόζος παλαιάς κοπής, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια)

Η Εγκυκλοπαίδεια του αποπροσανατολισμού

Επιστημονικό συνέδριο με θέμα την κατανόηση της διαδικασίας της σφαγής στον αθλητισμό.

Στο βήμα ανεβαίνει πρώτος ο ακαδημαϊκός και ερευνητής, Κωνσταντίνος Μελάγιες – phd, gazzetta.gr

«Low post άμυνα από μπροστά για να ρισκάρουν με τη λόμπα. Όταν πέρναγε η λόμπα εκεί πήγαινε παγίδα. Aλλαγές στο mismatch. Ο Ολυμπιακός κλασσικά σε πιο set επιθέσεις με όπλο το short roll. To short roll είναι το ενδιάμεσο κόψιμο του ψηλού ο οποίος επιλέγει είτε να πασάρει στην αδύνατη πλευρά είτε να επιτεθεί. Ο Σφαιρόπουλος έδωσε εντολή το σκριν να γίνεται από το «4» κι όχι από το «5».,,  

,,,Από το 27' και μετά ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός ρυθμού κι έχασε τη συγκέντρωσή του. Οι διαιτητές μπήκαν στο μυαλό τους, τα «φαντάσματα» του πρόσφατου παρελθόντος εμφανίστηκαν, το «καθαρό» μυαλό πήγε περίπατο και δημιουργήθηκε τεράστιο πρόβλημα στην επίθεση.

Οι Αναστόπουλος και Παναγιώτου είναι δύο πολύ κακοί διαιτητές. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε την παραμικρή ανάμιξη σε αυτό. Πιστεύω ειλικρινά πως δεν ασχολήθηκε καθόλου με τους διαιτητές. Κάποιες αποφάσεις με ενόχλησαν. Όχι πολλές, αλλά ενδεικτικές. Η πρώτη φάση του ματς που δίνουν φάουλ στον Σπανούλη με τη μπάλα στα court seats, το καθαρό καλάθι του Τόμσον στο 36' το οποίο ακύρωσαν για βήματα, το αντιαθλητικό στον Πρίντεζη, το 3ο φάουλ σε ΜακΛιν και Μιλουτίνοφ.

Το χειρότερο των διαιτητών ήταν το ύφος κι οι αντιδράσεις τους. Όχι οι αποφάσεις τους. Αναστόπουλος και Παναγιώτου είχαν το ειρωνικό ύφος του στυλ «θα δεις τι θα πάθεις». Αυτό ήταν που τρέλανε τους παίκτες και έκαναν τις συγκεκριμένες δηλώσεις περί νοημοσύνης και βελτίωσης τους».

O doctor Μελάγιες κατεβαίνει από το βήμα καταχειροκροτούμενος.

Το λόγο παίρνει, μετά, ο Νίκος Παπαδογιάννης, επιστημονικός σύμβουλος του gazzetta.gr  σε θέματα εφαρμοσμένης σωληνουργίας.

Με τον εμπνευσμένο τίτλο ΒΟΣΚΟΙ, ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ, ο Νίκος Παπαδογιάννης επιχειρεί τον αγωνιστικό απολογισμό του ντέρμπι, "χωρίς να ασχολείται με κραυγές και διαμαρτυρίες".

«Δεν ήταν λίγα, όσα κέρδισε ο Ολυμπιακός από αυτή τη μετωπική σύγκρουση. Έχασε μεν, αλλά η μορφή του αγώνα γέννησε άλλοθι, απενοχοποίηση και άφθονη τροφή σε όσους επιμένουν να τρέφονται με άνοστο κουτόχορτο.

Τέτοιοι υπάρχουν σε όλες τις ομάδες. Και η μανία καταδίωξης τους κάνει να προτιμούν την ήττα, από τη νίκη.

Οι μεν αδικούνται στην Ευρώπη, οι δε αδικούνται στην Ελλάδα, τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός, τις ήττες τις φέρνουν οι γκρι καλικάντζαροι και οι ομαδάρες μας εξακολουθούν -εδώ και χρόνια- να ξοδεύουν πολύτιμη ενέργεια -και δράμια σοβαρότητας- σε κυνήγι ανεμομύλων...

...Το βασικότερο ψεγάδι του Μακεδόνα προπονητή στο τρίωρο που πέρασε στο ΟΑΚΑ ήταν το ξέσπασμά του μπροστά στα μικρόφωνα, μετά τον αγώνα.

Αλλά η ευθυγράμμιση με την κοινή γνώμη που, ειδικά στον Ολυμπιακό, ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, θέλει και θυσίες».

ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ

Η ολυμπιακάρα και αμειβόμενος αρδογράφος, Μελάγιες είναι διαγνωσμένος ως διχασμένη προσωπικότητα. Είτε φταίει ο Ολυμπιακός και η απόδοση των παιχτών του, είτε φταίνε οι διαιτητές που τους χάλασαν το μυαλό με τις αποφάσεις τους. 

Στον Κωνσταντίνο θυμίζω πως το μπάσκετ, όπως γνωρίζει καλύτερα, είναι άθλημα που προσφέρεται για διαιτητικά χειρουργεία. Οί τεχνικές αναλύσεις είναι χρήσιμες όταν υπάρχει παιχνίδι. Όταν βλέπει ο παίκτης της ομάδας που μέλλει να σφαγεί πως οι διαιτητές καταλογίζουν σε τρία λεπτά ισάριθμα ανύπαρκτα φάουλ σε συμπαίκτες-κλειδιά αντιλαμβάνεται πως...πάπαλα η παράσταση και πως παιχνίδι ΔΕΝ υπάρχει. 

Η πτώση της ψυχολογίας του τον οδηγεί στο να βλέπει το καλάθι σαν μυρμηγκότρυπα, τη στιγμή που ο αντίπαλος, με αναπτερωμένο το ηθικό καθώς ευνοείται, το βλέπει σαν την Πανσέληνο του Αυγούστου!    

Το απαύγασμα της διατριβής του στη σφαγή ήταν το πως ο "παναθηναϊκός δεν έχει σχέση με τη διαιτησία και δεν έφταιγε -ειλικρινά τώρα...". Ναι μωρέ, πέρναγαν τα παιδιά απ΄έξω είδαν φως και είπαν: "Δεν πάμε μέσα να σφάξουμε κανέναν, να περάσει η ώρα;".

Ο Παπαδογιάννης από την άλλη, για να απενοχοποιήσει το σφάξιμο εμφανίζει τις δύο ομάδες να αδικούνται, η μεν εκτός συνόρων -ο παναθηναϊκός δηλαδή- η δε, εντός των τειχών – τουτέστιν, ο Ολυμπιακός. 

Για να αντιληφθούμε τον ύπουλο ρόλο του ως κλακαδόρος και χειροκροτητής της ελληνικής σωληνουργίας, συνδέει ένα ψέμμα με μια αλήθεια. Τουτέστιν, τις εκ του πονηρού άναρθρες κραυγές διαμαρτυρίας του γιαννακόπουλου για την τάχα μου αδικία που υπόκειται ο πάο στην ευρωλίγκα, με το αστέγνωτο αίμα των διαχρονικών σφαγών του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και σε Ευρώπη.     

Το γενικό συμπέρασμα όλων αυτών των τυράννων της αρδογραφίας είναι το πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται να φτιάξει πρώτα, μια απείρως καλύτερη ομάδα που να κερδάει τους Δον Φανούτσιδες της Ε.Ο.Κ. και, πάνω από όλα, να πάψει να διαμαρτύρεται –ευφημισμός!

Την ώρα που οι εχθροί μας σπάνε πλάκα σε βάρος μας στα Μέσα ανενημέρωσης, στην ΚΑΕ Ολυμπιακός, τα ζώα μου αργά. Ο Σφαιρόπουλος μίλησε για πρώτη φορά εναντίον των διαιτητών αλλά ποιός να τον πάρει στα σοβαρά όταν λίγους μήνες νωρίτερα έδιωχνε στα αποδυτήρια τον Παπανικολάου, που είχε βγει εκτός εαυτού με τα κορακίστικα που του σφύριζαν, στο πρώτο ματς της περιόδου με τον πάο.

Ο Σφαιρόπουλος ρίχνει στάχτη στα μάτια μας με τις δηλώσεις του. Αν οι διαμαρτυρίες του κόουτς ήταν αληθινές, θα έπρεπε να τον έχουν στηρίξει, ΕΜΠΡΑΚΤΑ, οι παίκτες και η διοίκηση.

Πού είναι οι παίκτες; Ο Σπανούλης αμείβεται με ένα στόλο ευρώ για να παίζει. Δεν αισθάνεται αδικημένος; Δεν αφουγκράζεται την οργή των οπαδών; Τα ίδια ισχύουν για τον Πρίντεζη και τον Μάντζαρη. Άφαντα είναι τα στελέχη της ομάδας, από την κορυφή μέχρι τα νύχια των ποδιών της. Την ποδοπατούν και δεν βγάζει άχνα.

Και εμείς; Ποιός μας υπολογίζει; 

Δεν υποτιμώ, ούτε απαξιώνω. Θέλω όμως να γνωρίζω αν κυκλοφορεί αίμα στα αγγεία τους και αν το αίμα αυτό βράζει.    

Adam!