Όταν όλα γύρω μας κατακρημνίζονται στον Καιάδα, ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ βαστά ψηλά τη δάδα της σταθερότητας.
Όαση είναι η ομάδα, επιθετικά και αμυντικά.
Πενηντατέσσερις πόντους με την Βασκανία -πώς τη λένε;- πενηντατέσσερις πόντους και με την ΧίΚμκι -πώς την είπαμε;
Ενθουσιασμένοι με την εικόνα του Ολυμπιακού, οι πρόεδροι Αγγελόπουλοι απολαμβάνουν τα κόπια τους και βλογάνε τα γένια τους με την υπερηχητική ομάδα που μας παρουσιάζουν φέτος.
Για να το σοβαρέψω, οι εμφανίσεις του Ολυμπιακού στα εκτός έδρας ματς με την Μπάρτσα, την Μπασκόνια και την Χίμκι αποτελούν όνειδος και ντροπή για το σύλλογο. Μπορεί οι συντριβές να μην έχουν, ή να έχουν επίπτωση στους στόχους της ομάδας σε Ευρώπη και Ελλάδα, στο τέλος, όμως σε κάθε περίπτωση αυτή η εικόνα του τουρίστα βήτα διαλογής που γίνεται ρόμπα ξεκούμπωτη, δεν γίνεται να μην επηρεάζει τα μέσα μας.
Επειδή καταλαβαίνω και αποδέχομαι την ήττα αλλά το διασυρμό-εμπλοκή, όχι.
Στο ποδόσφαιρο τους έχω "ξεκατινιάσει" με τη -δίκαιη κατά την άποψή μου- κριτική που ασκώ. Θα ήταν, επομένως, άδικο για την Παέ να μην τα σούρω και στην Καέ.
Επειδή δεν γνωρίζω περισσότερα βάζω άνω τελεία και αναμένω σοβαρότητα ανάλογη της καλύτερης ομάδας της διοργάνωσης από το 2010, που μοιάζει να έχει χαθεί το τελευταίο δεκαπενθήμερο.
Adam!
No comments:
Post a Comment