ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΤΑ ΚΑΚΑ ΠΑΝΕ ΠΑΝΤΟΥ

"από δω καλά μου παιδιά για την αγχόνη"

Ο άρρωστος Ολυμπιακός ηττήθηκε στο Βελιγράδι από το "αδέρφι", Ερυθρό Αστέρα και συνεχίζει να μας αποκαρδιώνει, αγωνιστική την αγωνιστική, στην ευρωλίγκα. Με τη διαιτησία να καθορίζει, σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της αναμέτρησης, αλλά και την ομάδα να καταρρέει -ξανά- αμέσως μετά ένα μπαράζ αδιανόητων σφυριγμάτων σε βάρος της. Τουτέστιν "μάθανε πως γ...ε, πλακώσανε και οι γύφτοι", ένα πράγμα! (φυσικά και παραδοσιακά ουδείς αναφέρεται στον παράγοντα διαιτησία. Ούτε καν τα δικά μας Μέσα. Μάλλον ήταν παλαβός ο Βασίλης που κλωτσούσε ό,τι εύρισκε μπροστά του μετά το ανύπαρκτο τέταρτο φάουλ που του σφυρίξανε. Πάλι καλά που ο Σφαιρόπουλος δεν τον έστειλε στα αποδυτήρια για να μη χαλάει τη ζαχαρένια των γκρι).

Κάπως έτσι αποκαθηλώνεται και η πρωτοφανής δικαιολογία πως τάχα μου, "δεν πειράζει μωρέ που χάνουμε και στο πρωτάθλημα της Stoiximan Basket Solinas, μιας και έχουμε απωλέσει, ήδη, το πλεονέκτημα έδρας".

Για να ξεκινήσω από το τελευταίο, από πού μέχρι πού επειδή ηττηθήκαμε, όπως ηττηθήκαμε τέλος πάντων από τον παναθηναϊκό, την πρώτη αγωνιστική στο Σ.Ε.Φ, σημαίνει πως είχαμε χάσει και το πλεονέκτημα της έδρας για τα πλέι όφ του Μαίου; Δεν μπορούσε, δηλαδή, η ομάδα να αλώσει το "άπαρτο" κάστρο και να ανακτήσει το πλεονέκτημα, εφόσον νικούσε σε όλα τα άλλα ματς για το πρωτάθλημα;  

Άρα, δικαιολογία της πλάκας.

Και από πού επιβεβαιώνεται το ανωτέρω;

Μα από την βουτιά στην απόδοση του Ολυμπιακού εδώ και πάνω από ένα μήνα. Ήττες από άεκ, πάοκ, μπάμπεργκ, μπασκόνια, χίμκι, ζαλγκίρις, ερυθρό αστέρα. Όλες συνοδεύτηκαν από κάκιστη εμφάνιση, σε αρκετές δε εξ αυτών δεν προλαβαίναμε να ρίχνουμε λευκή πετσέτα. Η καέ αναγκάστηκε να παραγγείλει και άλλες για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση. 

Πέραν της αγωνιστικής βουτιάς η ομάδα αντιμετωπίζεται, εδώθε και έξωθεν ως, σχεδόν, παρίας.

Την κρεουργεί που την κρεουργεί, εδώ και χρόνια, ο Φάρος, την έχουνε βάλει στο θυσιαστήριο και τη σφάζουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο και στην ευρωλίγκα. Που σημαίνει πως ο Ολυμπιακός βαδίζει ξυπόλυτος στ΄αγκάθια.

Η διοίκησή μας έχει φθάσει σε σημείο να αποστασιοποιείται από τα δρώμενα. Στην Ελλάδα δεν συμμετέχει καν στα δικαιοδοτικά όργανα δήθεν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται από την εταιρεία Vasilakopoulos S.A., ενώ σε επίπεδο ευρωλίγκας το παίζουν τα "καλά παιδιά" που σέβονται τους θεσμούς.

Αποφέρει κάτι το ουσιαστικό όλο τούτο; Όχι βέβαια. Το άκρως αντίθετο!

Οι αδελφοί πρόεδροι έχουν ξεκατινιαστεί να ρίχνουν διαρκώς χρήμα στον οργανισμό του οποίου προίστανται, υπό τη μορφή αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου. Πάνω από 150 εκ. ευρώ είναι τα χρήματα που έχουν επενδύσει για την τρέλα τους (;) από την ημέρα που ανέλαβαν τη διοίκηση.

Τί κατάφεραν έκτοτε; Η ομάδα κέρδισε τρία πρωταθλήματα και δύο ευρωλίγκες, ενώ αγωνίστηκε σε άλλους τρεις τελικούς της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός ανακηρύχτηκε, δε, ως η καλύτερη ομάδα στην ευρωλίγκα, από το 2010.

Τεράστια επιτυχία που πιστώνεται στην τακτική και την πολιτική που εφάρμοσαν από το 2011 και εντεύθεν.

Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα, τότε γιατί μια σημαντική μερίδα οπαδών τους κατακρίνουμε;

Δεν θέλει 'ρώτημα.

It is Panathinaikos you stupid!

H αγωνιστική ανωτερότητα του Ολυμπιακού, που απορρέει από τη μεγαλειώδη στροφή στο low budget ρόστερ, με ικανούς παίκτες ρολίστες που πλαισιώνουν μια δράκα Ελλήνων πρώτης γραμμής, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν αποτυπώθηκε, όπως όλοι επιθυμούμε, στο να αποστερήσουμε τον παναθηναϊκό από τα εγχώρια πρωτεία του. Και αυτό μας πονάει, παρά το γεγονός πως εκτός των συνόρων ο αντίπαλός μας έχει υποχωρήσει την τελευταία εξαετία.

Οι διαρκείς προκλήσεις σε βάρος της ομάδας, σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο δεν έχουν απαντηθεί με τον προσήκοντα τρόπο.

Για παράδειγμα, ο Γιαννακόπουλος τιμωρείται με διετή απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους αλλά τη γράφει στις παλαιότερες των παντούφλων του.

Ο Γιαννακόπουλος εμφανίζει minky πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και αποφεύγει να προβεί σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου όπως ορίζει η νομοθεσία για τη λειτουργία των ανώνυμων εταιρειών.

Ο Γιαννακόπουλος μεταβιβάζει τάχα τις μετοχές σε αχυράνθρωπο, για να αποφύγει περαιτέρω διοικητικές και νομικές κυρώσεις σε βάρος του, αλλά εξακολουθεί, κοροϊδεύοντας την οικουμένη να διοικεί και να συμμετέχει σε όλα τα θεσμικά όργανα, ως μη όφειλε. 

Ο Γιαννακόπουλος ο οποίος έχει τσαλαπατήσει κάθε έννοια φορολογικής νομιμότητας είχε το θράσος να αποστείλει, κατόπιν δικής του καταγγελίας, τον ΣΔΟΕ στους Αγγελόπουλους για να ελέγξουν τα του Ολυμπιακού.

Ο Γιαννακόπουλος επισκέπτεται το Σ.Ε.Φ. με τους bouncer του και τραμπουκίζει ατιμώρητα το σύμπαν.

Πώς αντιδρούν οι αδελφοί; Με κάτι μπλουζάκια, για τα οποία και τιμωρήθηκαν, με κάτι ανακοινώσεις και συνεντεύξεις τύπου και εσχάτως, με την αποχή.

Έφθασαν δε σε σημείο να αποδεχτούν την πρόσκληση του Γιαννακόπουλου να παρευρεθούν στους περσινούς τελικούς των πλέι οφ και το χειρότερο, να δεχτούν να τους πάρει σχεδόν από το χεράκι για να τους οδηγήσει στις θέσεις τους, σαν να ήταν ο μπαμπάς τους!

Έτσι, ο Τ. νομιμοποίησε τον δικό του ερχομό στο Σ.Ε.Φ, στο τελευταίο ματς όπου κρινόταν ο τίτλος και τα έκανε τόσο προβλέψιμα μαντάρα. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αδράνειας της καέ ήταν και να ηττηθούμε, χάνοντας το πρωτάθλημα στην έδρα μας, να ξεσηκωθεί ο κόσμος με τις προκλήσεις του και να τιμωρηθεί η ομάδα, συνεπεία όλων τούτων.

Προφανώς εναπόκειται στους ιδίους το πώς θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ομάδας, πλην όμως, ως δημόσια πρόσωπα που είναι θα πρέπει να δεχτούν και την κριτική που τους ασκείται.

Το να μη κατακτήσει η ομάδα τους στόχους της είναι το λιγότερο, υπό την έννοια πως ο αθλητισμός έχει τα πάνω και τα κάτω του και ουδείς έχει το δικαίωμα να τους ρίξει στην πυρά γι΄αυτό. Το να μη μπορούν, ή ακόμη χειρότερο, το να μη θέλουν να αντισταθούν στις συνθήκες μάχης που τους έχουν επιβληθεί είναι, όμως, μέγα θέμα.

Όταν ο παναθηναϊκός του Γιαννακόπουλου ελέγχει τα πράγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ο παναθηναϊκός του Γιαννακόπουλου έχει έρθει δεκάδες φορές, σε ρήξη με την ευρωλίγκα και ουδείς τον καταδιώκει ή τον τιμωρεί, και εμείς παίζουμε τις κουμπάρες, υπάρχει θέμα.

Είδαμε όλοι μας το πώς χειρίζεται ο εν λόγω τα προβλήματα που ανακύπτουν για την ομάδα του και για τον ίδιο προσωπικά.

Προκάλεσε τους οπαδούς της Φενέρ, όπως προκαλεί και τους δικούς μας, η ευρωλίγκα απείλησε πως θα τον τιμωρήσει, ο πρόεδρος της τούρκικης ομάδας του ζήτησε να μη ξαναπατήσει το πόδι του στο γήπεδό τους και ο Τ. συμμορφώθηκε ευπειθώς.

Η δήθεν τιμωρία που κυοφορείτο σε βάρος του από την ευρωλίγκα μετατράπηκε με μιας σε βραβείο- σφαγή της Ζαλγκίρις. Άλλωστε, παναθηναϊκός και άσχημη διαιτησία σε βάρος του δεν υφίσταται -κι ας έχουν το θράσος να σπάνε και πλάκα μαζί μας, τάχα πως ευνοούμαστε στην Ευρώπη.

Για να θυμηθώ και τον Κόκκαλη - τον οποίο θα ακολουθεί, όμως πάντα το όνειδος της εκχώρησης των πρωτείων μας στον παναθηναϊκό- και την ιστορική ρήση του για τις...κότες.   
 

Τα καλά παιδιά, Αγγελόπουλοι να κερδίσουν, ενδεχομένως, τη Βασιλεία των Ουρανών με τον τρόπο τους. Ο Τ. θα έχει κερδίσει, όμως, άλλο ένα πρωτάθλημα που θα τους (μας) το τρίψει, με ειρωνίες και απαξίωση, στη μούρη.

Στη μάχη πολεμάς. Δεν απέχεις.

Adam!