Η συνταγή είναι απλή και δοκιμασμένη όταν θέλεις να διαλύσεις μια κοινωνία για να εφαρμόσεις την πραγματική πολιτική ατζέντα σου: Αποσυναρμολογείς, αποδομώντας κομμάτι -κομμάτι όλο το οικοδόμημα πάνω στο οποίο εδράζεται η ευημερία του πολίτη. Η οικονομία, η εφαρμοσμένη πολιτική, οι εργασιακές κατακτήσεις, η υγεία, η ασφάλιση, η παιδεία, η δικαιοσύνη, οι θεσμοί και αφού τα έχεις ξηλώσει όλα επεμβαίνεις στο τελευταίο κοινωνικό οχυρό, τον αθλητισμό για να μην υπάρξει καμία αμφιβολία για τους σκοπούς σου.
Οι απελεύθεροι, πρώην πολίτες και οι λιγοστοί ελεύθεροι πολιορκημένοι που απομείναμε για να θωρούμε τα πράγματα στις πραγματικές διαστάσεις τους και όχι παραμορφωμένα, δεν αμφιβάλλουμε πως όλα τούτα που συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η τελευταία πράξη του δράματος στο οποίο πρωταγωνιστούμε, υποχρεωτικά, ως κομπάρσοι.
Το άλλοτε περήφανο πλοίο, "Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ", που ταξίδευε στις θάλασσες του κόσμου για να μας θρέψει κείτεται τώρα στο διαλυτήριο, σκουριασμένες βίδες και στρεβλωμένα ελάσματα, να το κουρσεύουν δόλιοι και ανίκανοι εξουσιαστές με τη σύμπραξη δόλιων επιχειρηματιών-επενδυτών.
Είναι η τρίτη φορά -έχω χάσει κι εγώ το μέτρημα- που η παρούσα κυβέρνηση διατάζει τη διακοπή του πρωταθλήματος, τάχα για να γίνουν τα απαραίτητα μερεμέτια στο σαπιοκάραβο. Θέλει όμως επιδιόρθωση το καράβι του ποδοσφαίρου; Το κανονιστικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία του και τελεί υπό την επίβλεψη και αιγίδα της παγκόσμιας ομοσπονδίας είναι υπεραρκετό μπάλωμα ώστε να μπορεί να υπάρχει και να παράγει θέαμα και χρήμα. Γιατί, επομένως, μια κυβέρνηση του λαού για το λαό αισθάνεται την ανάγκη να παρεμβαίνει με τέτοιο τρόπο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δη υπό το πρίσμα της εφαρμογής του μέτρου της συλλογικής ευθύνης -ό,τι πιο φασιστικό έχει εφεύρει ο ανθρώπινος νους- "φταίει ο Ιβάν αρπάχτε την όλοι" -όχι βέβαια πως οι προηγούμενες διακυβερνήσεις της πατρίδας υπήρξαν τίμιες και ηθικές. Απλώς δεν έφθασαν σε τέτοια άκρα.
Κατ΄αρχάς επειδή δεν θέλει να τιμωρήσει, όπως τους αξίζει, όλους όσοι το απαξιώνουν με ενέργειες όπως αυτές που συμβαίνουν κατά κόρον στην Τούμπα, στο Οακά και στην Λεωφόρο. Άρα, ενεργεί μονόπλευρα και προκλητικά όταν έρχεται σε αντίθεση με τα όσα αντιλαμβάνεται ο κοινός νους, ποδοπατώντας την έννοια της απονομής του νομικού δικαίου.
Κατά δεύτερο επειδή αποσκοπεί, ακριβώς, στο να σπείρει την εξαθλίωση σε όλο το φάσμα των κοινωνικών δράσεων προκειμένου να μη μπορεί ο πολίτης να διαλογίζεται και να δρα υπό το κράτος της λογικής, προκαλεί διαρκώς "κρίσεις" τις οποίες αφήνει, τεχνηέντως, να γιγαντώνονται δίχως να τις "κατευνάζει".
Λέει όλος ο κόσμος: "Δώστε επιτέλους το πρωτάθλημα στον πάοκ για να ξεμπερδεύουμε". Δεν είναι τόσο απλό. Αν η πρόθεση των κυβερνώντων ήταν να προσφέρουν, αδιάφορο με ποιό τρόπο, το πρωτάθλημα στον πάοκ για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας -λέγε με ψηφαλάκια- θα μπορούσαμε, στο μέτρο της ελληνικής κοινωνικοπολιτικής αρρώστειας που μας δέρνει, να το αποδεχτούμε και να να λέγαμε, το πολύ "ως μη γενόμενο", όπως φέρεται να λέγανε μεταξύ τους ο Βαρδινογιάννης με τον Νταϊφά όταν κέρδιζε το πρωτάθλημα καμιά άλλη ομάδα πλην Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, τη δεκαετία του ΄80.
Οι μάγκες που κατσικώθηκαν στην εξουσία επιδιώκουν όμως πολλά περισσότερα από μια απλή εκδούλευση στον Ιβάν και στα παόκια.
Θεωρείτε πως είναι σύμπτωση που η παρούσα κυβέρνηση επεξεργάζεται -ή θέλει να μοιάζει πως επεξεργάζεται- σχέδια υπέρ των συμφερόντων του παναθηναϊκού, της άεκ και του πάοκ. Από το σκεπτικό και τους στόχους τους απουσιάζει μονίμως ο Ολυμπιακός, η υπερδύναμη του ελληνικού αθλητισμού.
Δεν είναι συμπτωματικό. Είναι στρατηγική πολιτική επιλογή που την υπηρετούν με σθένος και επιμονή, κατά παρέγκλιση κάθε έννοιας δικαιοσύνης, ισονομίας και ηθικής τάξεως.
Ο Ολυμπιακός είναι το τελευταίο προπύργιο του ελληνικού αθλητισμού και η ύστατη κοινωνική σταθερά, ως μέγας κοινωνικός συλλέκτης, σε μια περίοδο όχι απλώς ισχνών αγελάδων, αλλά... καθόλου αγελάδων.
Καθώς "συμφωνούμε" πως πρέπει να διαλυθεί το σύμπαν για να εφαρμοστούν τα πολιτικά δόγματά τους, πώς μπορούν να επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να εξακολουθήσει να παραμένει αυτή η "σταθερά";
Η προκλητική και μονομερής στήριξη και υποστήριξη που παρέχουν στις άλλες τρείς, καραμπινάτα, ΔΕΚΟ του αθλητισμού εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της αποκοπής της κοινωνίας από το οτιδήποτε παράγει αξία και αποπνέει νοικοκυριό. Τρώνε τα νύχια τους από αγωνία για την τύχη του παναθηναϊκού, υποφέρουν από νυχτερινές εφιδρώσεις από ανησυχία για τα μελλούμενα στην άεκ και ταυτίζονται με τις ονειρώξεις περι μεγαλείων του πάοκ. Αλλά για τον Ολυμπιακό επιφυλάσσουν τα χείριστα...
Έχει καταγραφεί πολλάκις στα χρονικά του ανθρώπου πως, σε περιόδους "κρίσης" τείνουν να επιπλέουν τα κοινωνικά περιττώματα κάθε μορφής και διαβάθμισης. Αυτό συμβαίνει και σήμερα στην Γραικία. Το συναγέλασμα αξιοσέβαστων, υποτίθεται, πολιτικών προσώπων με παραβάτες του κοινού ποινικού μητρώου και οικονομικούς εγκληματίες δεν θα πρέπει να μας αφήνει ουδεμία αμφιβολία για τις προθέσεις του παράλληλου προς τον δικό μας, κόσμου.
Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι το γεγονός πως ο Δέλτα Γάμμα εξέφρασε την πλέρια συμπαράστασή του προς τον αδικημένο Ιβάν τον Κοντύτερο; "Άμα ζμπρώχνεις 100 (σ.σ. εκατομμύρια ευρώ) και σε αδικούν τότε δικαιολογείσαι να κάνεις ό,τι έκανες", είναι πάνω- κάτω το νόημα της συμπαράστασης του Δον προς τον Σαββίδη.
Φαντάζεστε, δηλαδή, να σπάσει ο διάολος το πόδι του και να αναλάβει ο Δέλτα Γάμμα την παέ παναθηναϊκός το τί έχουν να δούν τα μάτια μας; Έρημος της Παταγονίας θα γίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Στη δική μου αντίληψη ο πρώτιστος εχθρός είναι ο παναθηναϊκός -όλη τη μέρα, χθες οι πράσινοι "ρεπόρτερ" βυσσοδομούσαν κατά της "εικοσαετίας" του Κόκκαλη και του Μαρινάκη- η δίπαξ πτωχευμένη άεκ που δεν αποπλήρωσε ποτέ και τίποτα και τελευταίος και καταϊδρωμένος ο χωριάταρος, ο πάοκ.
Τούτα διαλογίζομαι αυτή την προχωρημένη ώρα που βγαίνουν τα φαντάσματα και ενίοτε, κάποιες τακτικές δικαστικές αποφάσεις...
ΥΓ. Μέσα στον ορυμαγδό των όσων συμβαίνουν, η παέ Ολυμπιακός σιωπά. Γιατί άραγε; Δεν είναι μάλλον αρκετά τα όσα μας κάνουν και θέλουμε κι άλλα; Δεν μας ανακοίνωσαν πως, χθες, Δευτέρα θα εκδηλωνόταν η επίσημη αντίδραση της διοίκησης για τα σαββατιανά;
Adam!
No comments:
Post a Comment