ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ "1"

Νταξ’ έχομε και δουλίτσες που μου θέλατε καθημερινά τις Ιλιάδες και τις Οδύσσειες μου.

Βολευτείτε με περιληψούλες και πάλι καλά να λέτε!

Σε ολίγον παίζει Γερμάνιεν με το Μεξικό.  Αυτή η ομάδα, η καλύτερη στα ευρωπαϊκά χρονικά δεν παύει να με εκπλήσσει. Κάθε φορά λέω μέσα μου: «μπα, δεν πρόκειται να τα καταφέρει αυτή τη φορά». Οι φρίτσιδες όμως, τη… βιόλα τους! Αλλά, πώς να περιμένεις και αλλιώς, όταν έχουν κατασκευάσει τα άρματα «Τίγρης» και «Πάνθηρ», τα Μέσερσμσιντ και τα Φώκβουλφ! Το Μεξικό από την άλλη είναι μακράν η πιο αγαπημένη μου από τις λούζερ ομάδες στον πλανήτη. Ισορροπημένα, τέχνη και ταχύτητα αλλά ασταθής ψυχολογία, πράγμα που σημαίνει πως έτσι και προκριθούν από τους ομίλους θα ανοίξω τεκίλες!

Αργοτερούλια, αναμετρώνται οι Μπραζίλιεν μετά των Ελβετών. Η ομαδάρα με τα κιτρινομπλέ κατεβαίνει στην Ρωσία για να διαλύσει τα φαντάσματα της εφτάρας. Έχει Νεϊμάρ και μερικούς ακόμη παιχταράδες αλλά θέαμα από τα παλιά ας με περιμένομε. Τα παιδιά θέλουν κούπες και οι κούπες δεν έρχονται με τακουνάκια και ποδιές. Έρχονται με σφριγηλές άμυνες και τσού κου- τσού κου παιχνιδάκι. Η Ελβετία είναι παραδοσιακά μια δύσκολη ομάδα, στυλ Ελλάδας στα καλύτερά της.  Έχει παίχτες με καλά μακρυνά σουτ, αλλά διαθέτει και φανερές αδυναμίες. Πάντως, στους "16" θα είναι σίγουρα, αλλά μέχρις εκεί.

Για τα ματσάκια που διεξήχθησαν έχω να είπω τούτο: «Μανούλα μανούλα μου τα ματάκια μου πονούν.»

Ρε σείς, τί είναι αυτό το χάλι; Τί ποδόσφαιρο υπνοστεντόν; Τί άστριφτοι και αστοιχείωτοι είναι τούτοι οι μπετατζήδες που θα μου λένε πως είναι και μουντιαλικοί, τρομάρα τους; Άστε τα κοράκια με τίς σφυρίχτρες. 

Μετά το εκπληκτικό Μουντιάλ στην Βραζιλία, το φετινό είναι έως τώρα, από τα χειρότερα που έχω παρακολουθήσει.

Λίγο το Περού με ενθουσίασε με ορισμένους καλούς παίκτες αλλά και τούτοι οι βλογιοκομμένοι, ποδοσφαιριστή που να ξέρει να βάλει τη μπάλα στα δίκτυα, ούτε καν. Για τους Δανούς έχω να παρατηρήσω μόνο αυτό: Πάρτε τώρα τα μπαγκάζια σας και τραβάτε πίσω στην Γιουτλάνδη μπας και ηρεμήσουμε. Ποδοσφαιριστές με πηλοφόρι και μυστρί, πρώτη φορά αντικράω.    

Για τους Πέρσες, τί να πρωτογράψω; Τα παιδιά του Κύρου του Καμβύση, του Δαρείου, του Αρταφέρνη και του Αρτάβαζου κατέβηκαν ίσαμε την Ρωσία, έχοντας ένα και μοναδικό πράμα κατά νου. Να μην ξευτιλιστούν, όπως το ‘χαν πάθει από τον …σφαγέα των λαών, τον μεγαλέξαντρο, στα περίχωρα των Γαυγαμήλων! Μαζώχτηκαν, που λέτε, όξω από την περιοχή τους και σχεδόν λυπήθηκα τη μπάλα! Τη μελάνιασαν οι αθεόφοβοι, οι Μήδοι! 

Σε μια δόση πίστεψα, μάλιστα, πως την έκαναν χίλια κομμάτια! Αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση του παιχνιδιού τους. Η δεύτερη είναι το ότι έπαιξαν πολύ σοφά, πολύ οργανωμένα και με τρομερή ψυχή. Μέτρησα δυό και τρεις –ή σάμπως τέσσερις!- γραμμές άμυνας τύπου Μαζινό. Πήραν, όμως, τη νίκη από σπόντα που θα είναι και η μοναδική τους σε αυτή τη διοργάνωση. Για παραπέρα, next millenium! Το Μαρόκο είναι καλύτερη ομάδα, όπως σχεδόν όλες οι βορειοαφρικάνικες, αλλά δυστυχώς ούτε αυτοί έχουν κίλλερ εντός περιοχής για να εγκαθιστά τα τεμάχια.

Εγείρω, τώρα, θέμα Νιγηρία:  Πριν από χρόνια, οι ειδήμονες- τρομάρα τους- προεξοφλούσαν πως η ανερχόμενη δύναμη του παγκόσμιου ποδόσφαιρου θα είναι η Αφρική. Από τότες πέρασαν χρόνοι και χρονάκια και οι αφρικανικές ομάδες γίνονται ολοένα και χειρότερες. Προβλέψιμο αργό και στατικό ποδόσφαιρο, ανύπαρκτη τακτική στο τερέν, κουραστικά πράματα, δηλαδή. Περιμένω να δω την Σενεγάλη που μου είχε αρέσει πάρα πολύ στο Μουντιάλ της Ιαπωνίας/Κορέας. Συμπερασματικά, μόνο σε επίπεδο ατομικών ικανοτήτων μπορεί να τους κρίνει κανείς, αλλά και πάλι είναι λιγοστοί οι κρινόμενοι σε αυτό το επίπεδο. Ο Τζον Όμπι Μίκελ, δηλαδή. Οι υπόλοιποι είναι για αγροτικές εργασίες στις όχθες του Νίγηρα. Οι πιθανότητές της να προκριθεί στους «16» είναι λιγότερες από μηδέν!

Αργεντινή, χα χαχχχχ αχααχχχ.. Τέλος κριτικής και αντίο ζωή. Αξιολύπητος ο Μέσι.

Ουρουγουάη; Έχουτε γειά βρυσούλες! Ο Σουάρεζ μόλις έπαψε να δαγκώνει έγινε παικτάτος της σειράς και ο Καβάνι στρίβει σαν το Eurostar έξω από την Λίλλη.

Αίγυπτος, μια χαρά ομάδα που με τον Σαλάχ στο επόμενο ματς θα διεκδικήσει βαθμό ή βαθμούς.

Πορτογαλία, σας τα γράψαμε με τον Γιώργο.

Γαλλία, μια ζωή τα ίδια. Αγκομαχά στους ομίλους αλλά θα προχωρήσει επειδή έχει πχιότις!

Αυστραλοπίθηκοι; Θα τους βγάλουν τη γλώσσα ολωνών για να τους γονατίσουν.

Ισλανδοί: I Love Vikings. Μαχητές μέχρις σκασμού. Θα είμαι μαζί τους κι όπου πάνε.

Κοσταρίκοι; Γελάνε οι ακτές στον Ειρηνικό. Έτσι κι αρπάξουν πρώτοι γκολ, το βάνουνε στα πόδια.

Όσο για τους Σίρμπιγιε, άλλη μια αντιπαθητική ευρωπαϊκή ομάς με δυό-τρεις παίκτες πχιότητας αλλά μέχρις εκεί.

Για τα αποδέλοιπα, αργότερα και φχαριστώ για την προσοχή σας

Adam!