Φοβόμασταν, όλοι, τη διαιτησία στον χθεσινό τελικό με τους Ιταλούς. Με αυτά που έχουμε υποστεί δεν το λες και υπερβολλικό. Οι γυναίκες στο πόλο σφαχτήκανε δύο φορές, στον περσινό τελικό με τις ρωσίδες, στην έδρα τους και με την ίδια ομάδα στον φετινό ημιτελικό. Οι άνδρες είχαν σφαχτεί στον τελικό πριν από δύο χρόνια.
Υπάρχει όμως μια διαφορά.
Η διοίκηση του ερασιτέχνη έμαθε το μάθημά της και φρόντισε να ρίξει το παραγάδι της και σε επίπεδο κέντρων εξουσίας. Και το ευρωπαϊκό ψάρι της LEN τσίμπησε. Η διαιτησία χθες ήταν σχεδόν άριστη!
Αυτό προς γνώση και συμμόρφωση των τμημάτων μας που κοιμούνται ακόμη τον ύπνο βαθύ σε τούτο το σκέλος. Το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.
Για να επιστρέψω όμως στον τίτλο του άρθρου, τους δύο θριάμβους στο πόλο συνδέουν δύο συμπτώσεις που αποδεικνύουν το τί μπορεί να συμβεί όταν η ειμαρμένη έχει κέφια...
Οι τίτλοι κατακτήθηκαν στις έδρες των αντιπάλων μας στον τελικό (Χόνβεντ και Προ Ρέκο) και οι νίκες μας επιτεύχθηκαν με το ίδιο σκορ (9-7). Συνοπτικά γράφοντας, οι θρίαμβοι του Ολυμπιακού σε μπάσκετ, βόλλεϊ και πόλο έχουν καταγραφεί μακρυά από τα σύνορα. Είναι και τούτο δείγμα του μεγαλείου του συλλόγου μας.
Adam!
No comments:
Post a Comment