Tρείς φορές αναμετρήθηκαν για το Κύπελλο και τις τρείς ήλθαν ισόπαλες με γκολ εκατέρωθεν. Λατρεύω τις παραδόσεις.
κωδ. 1127, ώρα 21:45: ΚΟΒΕΝΤΡΙ-ΚΕΜΠΡΙΤΖ: Χ (3,15)
Η Οπάπ A.E. προσφέρει δύο σετ αποδόσεων για την αναμέτρηση, στα οποία κυριαρχεί η ισοπαλία. Να μας ανοίγει τα μάτια η εταιρεία και εμείς να αδιαφορούμε; Δεν γίνεται.
Η γηπεδούχος αποσπά συχνά-πυκνά αποτελέσματα από τους Δράκους, έχει προλάβει να κόψει βαθμούς και από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ενώ ηττήθηκε πολύ δύσκολα από την Μπενφίκα και την Μπράγκα.
(Δον Φανούτσι: χυδαίος μαφιόζος παλαιάς κοπής, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια)
Η Εγκυκλοπαίδεια του αποπροσανατολισμού
Επιστημονικό συνέδριο με θέμα την
κατανόηση της διαδικασίας της σφαγής στον αθλητισμό.
Στο βήμα ανεβαίνει πρώτος ο ακαδημαϊκός
και ερευνητής, Κωνσταντίνος Μελάγιες – phd, gazzetta.gr
«Low
post άμυνα από μπροστά για να ρισκάρουν με τη λόμπα. Όταν πέρναγε η λόμπα εκεί
πήγαινε παγίδα. Aλλαγές στο mismatch. Ο Ολυμπιακός κλασσικά σε πιο set επιθέσεις με
όπλο το short roll. Toshort
rollείναι το ενδιάμεσο κόψιμο του ψηλού ο οποίος
επιλέγει είτε να πασάρει στην αδύνατη πλευρά είτε να επιτεθεί. Ο
Σφαιρόπουλος έδωσε εντολή
το σκριν να γίνεται από το «4» κι όχι από το «5».,,
,,,Από το 27' και μετά ο Ολυμπιακός βγήκε εκτός ρυθμού κι έχασε τη
συγκέντρωσή του. Οι διαιτητές μπήκαν στο
μυαλό τους, τα «φαντάσματα» του πρόσφατου παρελθόντος εμφανίστηκαν, το
«καθαρό» μυαλό πήγε περίπατο και δημιουργήθηκε τεράστιο πρόβλημα στην επίθεση.
Οι
Αναστόπουλος και Παναγιώτου είναι δύο
πολύ κακοί διαιτητές.Ο Παναθηναϊκός δεν είχε την παραμικρή ανάμιξη σε
αυτό. Πιστεύω ειλικρινά πως δεν ασχολήθηκε
καθόλου με τους διαιτητές. Κάποιες αποφάσεις με ενόχλησαν. Όχι πολλές, αλλά
ενδεικτικές. Η πρώτη φάση του ματς που δίνουν φάουλ στον Σπανούλη με τη μπάλα
στα court seats, το καθαρό καλάθι του Τόμσον στο 36' το οποίο ακύρωσαν για
βήματα, το αντιαθλητικό στον Πρίντεζη, το 3ο φάουλ σε ΜακΛιν και Μιλουτίνοφ.
Το χειρότερο των διαιτητών ήταν το ύφος κι οι αντιδράσεις
τους. Όχι
οι αποφάσεις τους. Αναστόπουλος και Παναγιώτου είχαν το
ειρωνικό ύφος του στυλ «θα δεις τι θα
πάθεις». Αυτό ήταν που τρέλανε τους παίκτες και έκαναν τις συγκεκριμένες
δηλώσεις περί νοημοσύνης και βελτίωσης τους».
OdoctorΜελάγιες κατεβαίνει από το βήμα
καταχειροκροτούμενος.
Το λόγο παίρνει, μετά, ο Νίκος
Παπαδογιάννης, επιστημονικός σύμβουλος του gazzetta.gr σε θέματα εφαρμοσμένης σωληνουργίας.
Με τον εμπνευσμένο τίτλο ΒΟΣΚΟΙ, ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ, ο Νίκος Παπαδογιάννης επιχειρεί τον αγωνιστικό απολογισμό του
ντέρμπι, "χωρίς να ασχολείται με κραυγές και διαμαρτυρίες".
«Δεν ήταν λίγα, όσα κέρδισε ο Ολυμπιακός από αυτή τη
μετωπική σύγκρουση. Έχασε μεν, αλλά η μορφή του αγώνα γέννησε άλλοθι,
απενοχοποίηση και άφθονη τροφή σε όσους επιμένουν να τρέφονται με άνοστο
κουτόχορτο.
Τέτοιοι υπάρχουν σε όλες τις ομάδες. Και η μανία καταδίωξης
τους κάνει να προτιμούν την ήττα, από τη νίκη.
Οι μεν αδικούνται
στην Ευρώπη, οι δε αδικούνται στην Ελλάδα, τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός, τις
ήττες τις φέρνουν οι γκρι καλικάντζαροι και οι ομαδάρες μας εξακολουθούν
-εδώ και χρόνια- να ξοδεύουν πολύτιμη ενέργεια -και δράμια σοβαρότητας- σε
κυνήγι ανεμομύλων...
...Το βασικότερο ψεγάδι
του Μακεδόνα προπονητή στο τρίωρο που πέρασε στο ΟΑΚΑ ήταν το ξέσπασμά του
μπροστά στα μικρόφωνα, μετά τον αγώνα.
Αλλά η ευθυγράμμιση με την κοινή γνώμη που, ειδικά στον
Ολυμπιακό, ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, θέλει και θυσίες».
ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ
Η ολυμπιακάρα και αμειβόμενος αρδογράφος, Μελάγιες είναι
διαγνωσμένος ως διχασμένη προσωπικότητα. Είτε φταίει ο Ολυμπιακός και η απόδοση
των παιχτών του, είτε φταίνε οι διαιτητές που τους χάλασαν το μυαλό με τις
αποφάσεις τους.
Στον Κωνσταντίνο θυμίζω
πως το μπάσκετ, όπως γνωρίζει καλύτερα, είναι άθλημα που προσφέρεται για διαιτητικά
χειρουργεία. Οί τεχνικές αναλύσεις είναι χρήσιμες όταν υπάρχει παιχνίδι. Όταν βλέπει ο παίκτης της ομάδας που μέλλει να σφαγεί πως οι
διαιτητές καταλογίζουν σε τρία λεπτά ισάριθμα ανύπαρκτα φάουλ σε συμπαίκτες-κλειδιά
αντιλαμβάνεται πως...πάπαλα η παράσταση και πως παιχνίδι ΔΕΝ υπάρχει.
Η πτώση της ψυχολογίας του τον οδηγεί
στο να βλέπει το καλάθι σαν μυρμηγκότρυπα, τη στιγμή που ο αντίπαλος, με
αναπτερωμένο το ηθικό καθώς ευνοείται, το βλέπει σαν την Πανσέληνο του
Αυγούστου! Το απαύγασμα της διατριβής του στη σφαγή ήταν το πως ο "παναθηναϊκός δεν έχει σχέση με τη διαιτησία και δεν έφταιγε -ειλικρινά τώρα...". Ναι μωρέ, πέρναγαν τα παιδιά απ΄έξω είδαν φως και είπαν: "Δεν πάμε μέσα να σφάξουμε κανέναν, να περάσει η ώρα;".
Ο Παπαδογιάννης από την άλλη, για να
απενοχοποιήσει το σφάξιμο εμφανίζει τις δύο ομάδες να αδικούνται, η μεν εκτός
συνόρων -ο παναθηναϊκός δηλαδή- η δε, εντός των τειχών – τουτέστιν, ο Ολυμπιακός.
Για να αντιληφθούμε τον ύπουλο ρόλο του ως κλακαδόρος και χειροκροτητής της ελληνικής
σωληνουργίας, συνδέει ένα ψέμμα με μια αλήθεια. Τουτέστιν, τις εκ του πονηρού άναρθρες κραυγές διαμαρτυρίας
του γιαννακόπουλου για την τάχα μου αδικία που υπόκειται ο πάο στην ευρωλίγκα,
με το αστέγνωτο αίμα των διαχρονικών σφαγών του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και
σε Ευρώπη.
Το γενικό συμπέρασμα όλων αυτών των τυράννων της
αρδογραφίας είναι το πως ο Ολυμπιακός χρειάζεται να φτιάξει πρώτα, μια απείρως
καλύτερη ομάδα που να κερδάει τους Δον Φανούτσιδες της Ε.Ο.Κ. και, πάνω από όλα, να πάψει να
διαμαρτύρεται –ευφημισμός!
Την ώρα που οι εχθροί μας σπάνε πλάκα σε βάρος
μας στα Μέσα ανενημέρωσης, στην ΚΑΕ Ολυμπιακός, τα ζώα μου αργά. Ο Σφαιρόπουλος
μίλησε για πρώτη φορά εναντίον των διαιτητών αλλά ποιός να τον πάρει στα σοβαρά
όταν λίγους μήνες νωρίτερα έδιωχνε στα αποδυτήρια τον Παπανικολάου, που είχε
βγει εκτός εαυτού με τα κορακίστικα που του σφύριζαν, στο πρώτο ματς
της περιόδου με τον πάο.
Ο Σφαιρόπουλος ρίχνει στάχτη στα μάτια μας με
τις δηλώσεις του. Αν οι διαμαρτυρίες του κόουτς ήταν αληθινές, θα έπρεπε να τον
έχουν στηρίξει, ΕΜΠΡΑΚΤΑ, οι παίκτες και η διοίκηση.
Πού είναι οι παίκτες; Ο Σπανούλης αμείβεται με
ένα στόλο ευρώ για να παίζει. Δεν αισθάνεται αδικημένος; Δεν αφουγκράζεται την
οργή των οπαδών; Τα ίδια ισχύουν για τον Πρίντεζη και τον Μάντζαρη. Άφαντα
είναι τα στελέχη της ομάδας, από την κορυφή μέχρι τα νύχια των ποδιών της. Την
ποδοπατούν και δεν βγάζει άχνα.
Και εμείς; Ποιός μας υπολογίζει;
Δεν υποτιμώ, ούτε απαξιώνω. Θέλω όμως να γνωρίζω αν κυκλοφορεί αίμα στα αγγεία τους και αν το αίμα αυτό βράζει.
Απολύτως φυσιολογικό αποτέλεσμα για μια ομάδα-τουρλουμπούκι. Μην αρχίσουμε πάλι τα γνωστά, τάχα μου "φταίει ο Χατζηκωστής και ο Χατζηπετρής" επειδή έτσι θα γίνουμε στρουθοκάμηλοι.
Να γράψω πως τα έχουμε γράψει εδώ και μήνες θα ήταν υπερβολή. Να γράψω πως δεν θέλουμε τη δικαίωση του εγώ μας αλλά τη δικαίωση του Ολυμπιακού, θα ήταν πλεονασμός.
Καμμία αλλαγή προπονητή δεν βοηθά μακροπρόθεσμα μια ομάδα. Βραχυπρόθεσμα μπορεί να σε κοροϊδέψει, αλλά όταν περάσει το πρώτο διάστημα του ενθουσιασμού, θα επιστρέψει νομοτελειακά στα πρότερα άσχημα επίπεδά της -αναμείνατε, οσονούπω, ειδικό άρθρο για το αν οι αλλαγές προπονητών ωφελούν ή όχι.
Η καθίζηση, αρχικά στο δημιουργικό κομμάτι και χθες, καθολικά, φάνηκε από το ματς με την άεκ.
Αν σας ξεγέλασαν στα οπαδικά Μέσα με τα ενθουσιώδη του τύπου "την έπνιξε αλλά του έλειψε το γκολ", τώρα δεν έχετε το δικαίωμα να επιτρέψετε να σας συμβεί ξανά.
Με την άεκ ο "πνιγμός" ήταν απόρροια της επιβλητικής εμφάνισης του Ζιλέ και του Ρομαό στο κέντρο, του Σισέ και του Μποτία, στην άμυνα. Η επίθεση έπασχε απο αναιμία.
Με τον αστέρα, οι Ζιλέ και Ρομαό ήταν να τους κλαίει η μάνα τους, ενώ στην άμυνα, Κούτρης και Φιγκέιρας με ολίγη από Σισέ σε έκαναν να ξεχνάς τη μπάλα που ξέρεις.
Οι λιγοστές - πράγμα λογικό επειδή, ποιός να τον τροφοδοτήσει - επικίνδυνες προωθήσεις του Μιραλάς δεν επαρκούσαν. Ο Πάρντο, ο Μαρίν και ο Φορτούνης κινήθηκαν στη λεπτή γραμμή μεταξύ ανυπαρξίας και αιωνιότητας, άρα, πού να σταθείς και πού να βρεθείς.
Ο Ολυμπιακός ξέμεινε ένα βαθμό πίσω από τον αρχοντοχωριάτη της Τούμπας. Ο κύβος ερρίφθη για τον φετινό πρωταθλητή. Αν διαφωνείτε, συλλογιστείτε τούτο: "Μπορεί αυτή η ομάδα, να νικήσει στα Γιάννενα; Στο Περιστέρι; Στην Θεσσαλονίκη;"
Κατά περίπτωση:
Προτό:Για άλλη μια φορά σχεδόν άριστος. Κούτρης:Κάθε αγωνιστική κονταίνει περισσότερο. Ιδανικός για το γυμνασιακό πρωτάθλημα.
Φιγκέιρας: Επικίνδυνος για την ομάδα. Προκάλεσε ξανά την αποβολή του, αλλά του χαρίστηκαν.
Ένχελς:Αναζητείται στη φάση του γκολ του αστέρα. Συνολικά, όμως, ο πιο σοβαρός στην άμυνα.
Σισέ:Για γέλια και για κλάμματα. Έκανε καθαρό πέναλτι στον Μανιά.
Ρομαό: Αυτή τη φορά δεν έβγαλε βόλτα τον εαυτό του. Προτίμησε να μείνει στο σπίτι για να παίξει με τη γατούλα του. Τραγικός.
Ζιλέ: Οι αυξομειώσεις στην απόδοση είναι αδικαιολόγητες. Ανύπαρκτος.
Μαρίν: Σαν να έπαιζαν παιδάκια με ενήλικες, έμοιαζε. Εκτόπλασμα.
Πάρντο:Ας μη σχολιάσω καλύτερα...
Μιραλάς: Κάτι έγραφα για κούκους που δεν μπορούν να φέρουν την άνοιξη...
Ανσαριφάρντ:Μέτρια παρουσία, αν και δεν αδιαφόρησε. Εξαιρετικός στα χτυπήματα πέναλτι.
Φορτούνης: Ο παίκτης που δεν μορφάζει ούτε καν όταν τις τρώει. Μοναδική περίπτωση.
Τζούρτζεβιτς: Κι όμως υπάρχει ζωή για τον Ούρος. Είχε εμπνεύσεις και κίνηση, αλλά τον έφαγε η συνολική μαρμάγκα.
Γκαρσία: Είπαμε...μετά την καλοκαιρινή προετοιμασία.
Ζαχαριάδης: Δεν έδωσε το σε βάρος μας πέναλτι, αλλά φάνηκε πως είναι μακροπρόθεσμος... επενδυτής. Ο τρόπος με τον οποίο δεν τιμωρεί άμεσα τον παραβάτη ώστε στο τέλος να τιμωρεί και τον θύτη και το θύμα, αυτό αποδεικνύει. Το αποδεικνύει, ακόμη, η παντελής αδιαφορία που επέδειξε όταν χτύπησαν τον Προτό στην πλάτη. Σε άλλη χώρα, θα είχε διακοπεί το ματς. Ο Ζαχαριάδης μας έδειξε το δρόμο της ...Τούμπας, όμως.
Προσωπικά θεωρώ πως η ομάδα έχει αναχωρήσει ήδη για διακοπές αλλά δεν της το έχουν πει. Το δήθεν όνειρο για το όγδοο συνεχόμενο πρωτάθλημα θα διακοπεί επί Μαρινάκη, όπως είχε διακοπεί και επί Κόκκαλη. Τυχαίο;
Στην ύπουλη προσπάθειά τους να αποδομήσουν το οτιδήποτε αφορά στον μπασκετικό -και όχι μόνο-Ολυμπιακό οι δημοσιογράφοι -ας τους αποκαλέσω με αυτή την ιδιότητα- στα Μέσα ευρείας αποδοχής επικρίνουν τους Γαύρους, τάχα δεν πάνε στο γήπεδο για να δουν την ομάδα που "αξίζει μεγαλύτερης αγάπης και στήριξης", όπως γράφουν και λένε.
Παράλληλα αποθεώνουν τον κόσμο του παναθηναϊκού επειδή στηρίζει την ομάδα του και κατακλύζει το κλειστό Νίκος Γκάλης -σε αντίθεση, υποτίθεται, με εκείνους του Ολυμπιακού.
Αποφασίζω κι εγώ, σαν δημοσιογράφος που είμαι, να αναζητήσω τα απτά στοιχεία που θα αποδεικνύουν το πόσο αχάριστοι είμαστε, τέλος πάντων, εμείς οι Γαύροι που αφήνουμε την ομάδα να παίζει μέσ' στη μαύρη μοναξιά.
Α) Περίοδος 2016/2017 (μέσος όρος εισιτηρίων σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ευρωλίγκας)
1. Μπασκόνια:11.618 (ρεκόρ 14.875 με Μακάμπι) 2. Ζαλγκίρις:11.417 (ρεκόρ 15.231 με Αρμάνι) 3. Φενέρμπαχτσε: 11.102 (ρεκόρ 12.831 με ΤΣΣΚΑ) 4. Παναθηναϊκός: 10.312 (ρεκόρ 17.704 με ΤΣΣΚΑ) 5. Ρεάλ:10.293 (ρεκόρ 11.998 με ΤΣΣΚΑ) 6. Ερυθρός Αστέρας:9.817 (ρεκόρ 18.487 με ΤΣΣΚΑ) 7. Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο: 9.485 (ρεκόρ 12.788 με ΤΣΣΚΑ) 8. Ολυμπιακός: 9.024 (ρεκόρ 11.039 με Φενέρ και Ρεάλ) 9. ΤΣΣΚΑ:8.365 (ρεκόρ 12.017 με Ρεάλ) 10. Μακάμπι:7.201 (ρεκόρ 11.060 με 14 ομάδες) 11. Μπάμπεργκ:6.405 (ρεκόρ 8.000 με Ρεάλ) 12. Μπαρτσελόνα:4.931 (ρεκόρ 7.013 με Ρεάλ) 13. Γαλατάσαραϊ:4.806 (ρεκόρ 10.433 με Μπαρτσελόνα) 14. Νταρουσάφακα:4.640 (ρεκόρ 4.982 με Ερυθρό Αστέρα) 15. Εφές:4.598 (ρεκόρ 8.644 με Μπαρτσελόνα) 16. Ούνιξ:3.733 (ρεκόρ 5.801 με Μπαρτσελόνα)
Β) Προσέλευση έως 28 Νοεμβρίου 2017
Μέσος όρος εισιτηρίων παναθηναϊκού: 12.029 εισιτήρια
Μέσος όρος εισιτηρίων Ολυμπιακού: 7.454 εισιτήρια με το ένα παιχνίδι, την πρώτη αγωνιστική, να έχει διεξαχθεί λόγω τιμωρίας της ομάδας, στο Ηράκλειο Κρήτης.
Να δούμε και τη χωρητικότητα των κλειστών γηπέδων των δύο ομάδων.
Κλειστό γήπεδο μπάσκετ "Νίκος Γκάλης": 18.500
Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας: 14.500
Για να συνοψίσω, ο μεν παναθηναϊκός υπολείπεται κατά 6.471 εισιτήρια από την πλήρωση του γηπέδου του, ενώ ο Ολυμπιακός κατά 7.046 - στην πραγματικότητα όμως κοντά στα αντίστοιχα νούμερα που καταγράφει ο αντίπαλός του, μιας και έχει ένα παιχνίδι λιγότερο στην έδρα του, λόγω της τιμωρίας από την ευρωλίγκα.
Για δε την περσινή αγωνιστική περίοδο οι αντίστοιχες αποκλίσεις των δύο ομάδων, από το απόλυτο της χωρητικότητας των γηπέδων τους είναι 8.188 για τον παναθηναϊκό και 5.476 για τον Ολυμπιακό.
Ερώτημα:
Ποιός έκοψε περισσότερα εισιτήρια, κατά μέσον όρο, σε σύγκριση με τη χωρητικότητα του γηπέδου του;
Καταλάβατε το πώς παίζουν την προπαγάνδα στα δακτυλάκια τους; Συγκρίνουν την προσέλευση στα γήπεδα κατά απόλυτους αριθμούς και όχι αναλογικά με τη χωρητικότητα των σταδίων, προκειμένου να πείσουν τους άμυαλους πως "να, κοίτα, η πανάθα μαζεύει τον περισσότερο λαό και εσείς είστε για τα Σέκλανα Κορινθίας". (παραμερίζω το γεγονός του ότι οακά και σεφ δεν συγκρίνονται σαν γήπεδα).
Αλήθεια, για την προσέλευση στα γήπεδα της σούπερ λίγκας έχουν κάποιο σχόλιο, εκτός από εκείνα με τα οποία επιχειρούν τακτικά να πείσουν τον κόσμο του Ολυμπιακού πως ...έχει γυρίσει την πλάτη του στην ομάδα; Επειδή παρέστημεν, για άλλη μια φορά, μάρτυρες της κιτρινόμαυρης λαοθάλασσας των "αραία αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα", στο χθεσινό ματς με την Λαμία - τα αυτά ισχύουν για τον πάοκ και τον panathinaicos.
(Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να συγχαρώ την άεκ και τον πάο για τα υπέροχα σφυρίγματα που πήραν και χθες με τα οποία, η μεν εξασφάλισε τους τρείς βαθμούς, ο δε, δεν ηττήθηκε...)
Ο άρρωστος Ολυμπιακός ηττήθηκε στο Βελιγράδι από το "αδέρφι", Ερυθρό Αστέρα και συνεχίζει να μας αποκαρδιώνει, αγωνιστική την αγωνιστική, στην ευρωλίγκα. Με τη διαιτησία να καθορίζει, σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της αναμέτρησης, αλλά και την ομάδα να καταρρέει -ξανά- αμέσως μετά ένα μπαράζ αδιανόητων σφυριγμάτων σε βάρος της. Τουτέστιν "μάθανε πως γ...ε, πλακώσανε και οι γύφτοι", ένα πράγμα! (φυσικά και παραδοσιακά ουδείς αναφέρεται στον παράγοντα διαιτησία. Ούτε καν τα δικά μας Μέσα. Μάλλον ήταν παλαβός ο Βασίλης που κλωτσούσε ό,τι εύρισκε μπροστά του μετά το ανύπαρκτο τέταρτο φάουλ που του σφυρίξανε. Πάλι καλά που ο Σφαιρόπουλος δεν τον έστειλε στα αποδυτήρια για να μη χαλάει τη ζαχαρένια των γκρι).
Κάπως έτσι αποκαθηλώνεται και η πρωτοφανής δικαιολογία πως τάχα μου, "δεν πειράζει μωρέ που χάνουμε και στο πρωτάθλημα της Stoiximan Basket Solinas, μιας και έχουμε απωλέσει, ήδη, το πλεονέκτημα έδρας".
Για να ξεκινήσω από το τελευταίο, από πού μέχρι πού επειδή ηττηθήκαμε, όπως ηττηθήκαμε τέλος πάντων από τον παναθηναϊκό, την πρώτη αγωνιστική στο Σ.Ε.Φ, σημαίνει πως είχαμε χάσει και το πλεονέκτημα της έδρας για τα πλέι όφ του Μαίου; Δεν μπορούσε, δηλαδή, η ομάδα να αλώσει το "άπαρτο" κάστρο και να ανακτήσει το πλεονέκτημα, εφόσον νικούσε σε όλα τα άλλα ματς για το πρωτάθλημα;
Άρα, δικαιολογία της πλάκας.
Και από πού επιβεβαιώνεται το ανωτέρω;
Μα από την βουτιά στην απόδοση του Ολυμπιακού εδώ και πάνω από ένα μήνα. Ήττες από άεκ, πάοκ, μπάμπεργκ, μπασκόνια, χίμκι, ζαλγκίρις, ερυθρό αστέρα. Όλες συνοδεύτηκαν από κάκιστη εμφάνιση, σε αρκετές δε εξ αυτών δεν προλαβαίναμε να ρίχνουμε λευκή πετσέτα. Η καέ αναγκάστηκε να παραγγείλει και άλλες για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση.
Πέραν της αγωνιστικής βουτιάς η ομάδα αντιμετωπίζεται, εδώθε και έξωθεν ως, σχεδόν, παρίας.
Την κρεουργεί που την κρεουργεί, εδώ και χρόνια, ο Φάρος, την έχουνε βάλει στο θυσιαστήριο και τη σφάζουν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο και στην ευρωλίγκα. Που σημαίνει πως ο Ολυμπιακός βαδίζει ξυπόλυτος στ΄αγκάθια.
Η διοίκησή μας έχει φθάσει σε σημείο να αποστασιοποιείται από τα δρώμενα. Στην Ελλάδα δεν συμμετέχει καν στα δικαιοδοτικά όργανα δήθεν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται από την εταιρεία Vasilakopoulos S.A., ενώ σε επίπεδο ευρωλίγκας το παίζουν τα "καλά παιδιά" που σέβονται τους θεσμούς.
Αποφέρει κάτι το ουσιαστικό όλο τούτο; Όχι βέβαια. Το άκρως αντίθετο!
Οι αδελφοί πρόεδροι έχουν ξεκατινιαστεί να ρίχνουν διαρκώς χρήμα στον οργανισμό του οποίου προίστανται, υπό τη μορφή αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου. Πάνω από 150 εκ. ευρώ είναι τα χρήματα που έχουν επενδύσει για την τρέλα τους (;) από την ημέρα που ανέλαβαν τη διοίκηση.
Τί κατάφεραν έκτοτε; Η ομάδα κέρδισε τρία πρωταθλήματα και δύο ευρωλίγκες, ενώ αγωνίστηκε σε άλλους τρεις τελικούς της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός ανακηρύχτηκε, δε, ως η καλύτερη ομάδα στην ευρωλίγκα, από το 2010.
Τεράστια επιτυχία που πιστώνεται στην τακτική και την πολιτική που εφάρμοσαν από το 2011 και εντεύθεν.
Αν όμως είναι έτσι τα πράγματα, τότε γιατί μια σημαντική μερίδα οπαδών τους κατακρίνουμε;
Δεν θέλει 'ρώτημα.
It is Panathinaikos you stupid!
H αγωνιστική ανωτερότητα του Ολυμπιακού, που απορρέει από τη μεγαλειώδη στροφή στο low budget ρόστερ, με ικανούς παίκτες ρολίστες που πλαισιώνουν μια δράκα Ελλήνων πρώτης γραμμής, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν αποτυπώθηκε, όπως όλοι επιθυμούμε, στο να αποστερήσουμε τον παναθηναϊκό από τα εγχώρια πρωτεία του. Και αυτό μας πονάει, παρά το γεγονός πως εκτός των συνόρων ο αντίπαλός μας έχει υποχωρήσει την τελευταία εξαετία.
Οι διαρκείς προκλήσεις σε βάρος της ομάδας, σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο δεν έχουν απαντηθεί με τον προσήκοντα τρόπο.
Για παράδειγμα, ο Γιαννακόπουλος τιμωρείται με διετή απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους αλλά τη γράφει στις παλαιότερες των παντούφλων του.
Ο Γιαννακόπουλος εμφανίζει minky πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και αποφεύγει να προβεί σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου όπως ορίζει η νομοθεσία για τη λειτουργία των ανώνυμων εταιρειών.
Ο Γιαννακόπουλος μεταβιβάζει τάχα τις μετοχές σε αχυράνθρωπο, για να αποφύγει περαιτέρω διοικητικές και νομικές κυρώσεις σε βάρος του, αλλά εξακολουθεί, κοροϊδεύοντας την οικουμένη να διοικεί και να συμμετέχει σε όλα τα θεσμικά όργανα, ως μη όφειλε.
Ο Γιαννακόπουλος ο οποίος έχει τσαλαπατήσει κάθε έννοια φορολογικής νομιμότητας είχε το θράσος να αποστείλει, κατόπιν δικής του καταγγελίας, τον ΣΔΟΕ στους Αγγελόπουλους για να ελέγξουν τα του Ολυμπιακού.
Ο Γιαννακόπουλος επισκέπτεται το Σ.Ε.Φ. με τους bouncer του και τραμπουκίζει ατιμώρητα το σύμπαν.
Πώς αντιδρούν οι αδελφοί; Με κάτι μπλουζάκια, για τα οποία και τιμωρήθηκαν, με κάτι ανακοινώσεις και συνεντεύξεις τύπου και εσχάτως, με την αποχή.
Έφθασαν δε σε σημείο να αποδεχτούν την πρόσκληση του Γιαννακόπουλου να παρευρεθούν στους περσινούς τελικούς των πλέι οφ και το χειρότερο, να δεχτούν να τους πάρει σχεδόν από το χεράκι για να τους οδηγήσει στις θέσεις τους, σαν να ήταν ο μπαμπάς τους!
Έτσι, ο Τ. νομιμοποίησε τον δικό του ερχομό στο Σ.Ε.Φ, στο τελευταίο ματς όπου κρινόταν ο τίτλος και τα έκανε τόσο προβλέψιμα μαντάρα. Αποτέλεσμα όλης αυτής της αδράνειας της καέ ήταν και να ηττηθούμε, χάνοντας το πρωτάθλημα στην έδρα μας, να ξεσηκωθεί ο κόσμος με τις προκλήσεις του και να τιμωρηθεί η ομάδα, συνεπεία όλων τούτων.
Προφανώς εναπόκειται στους ιδίους το πώς θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της ομάδας, πλην όμως, ως δημόσια πρόσωπα που είναι θα πρέπει να δεχτούν και την κριτική που τους ασκείται.
Το να μη κατακτήσει η ομάδα τους στόχους της είναι το λιγότερο, υπό την έννοια πως ο αθλητισμός έχει τα πάνω και τα κάτω του και ουδείς έχει το δικαίωμα να τους ρίξει στην πυρά γι΄αυτό. Το να μη μπορούν, ή ακόμη χειρότερο, το να μη θέλουν να αντισταθούν στις συνθήκες μάχης που τους έχουν επιβληθεί είναι, όμως, μέγα θέμα.
Όταν ο παναθηναϊκός του Γιαννακόπουλου ελέγχει τα πράγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ο παναθηναϊκός του Γιαννακόπουλου έχει έρθει δεκάδες φορές, σε ρήξη με την ευρωλίγκα και ουδείς τον καταδιώκει ή τον τιμωρεί, και εμείς παίζουμε τις κουμπάρες, υπάρχει θέμα.
Είδαμε όλοι μας το πώς χειρίζεται ο εν λόγω τα προβλήματα που ανακύπτουν για την ομάδα του και για τον ίδιο προσωπικά.
Προκάλεσε τους οπαδούς της Φενέρ, όπως προκαλεί και τους δικούς μας, η ευρωλίγκα απείλησε πως θα τον τιμωρήσει, ο πρόεδρος της τούρκικης ομάδας του ζήτησε να μη ξαναπατήσει το πόδι του στο γήπεδό τους και ο Τ. συμμορφώθηκε ευπειθώς.
Η δήθεν τιμωρία που κυοφορείτο σε βάρος του από την ευρωλίγκα μετατράπηκε με μιας σε βραβείο- σφαγή της Ζαλγκίρις. Άλλωστε, παναθηναϊκός και άσχημη διαιτησία σε βάρος του δεν υφίσταται -κι ας έχουν το θράσος να σπάνε και πλάκα μαζί μας, τάχα πως ευνοούμαστε στην Ευρώπη.
Για να θυμηθώ και τον Κόκκαλη - τον οποίο θα ακολουθεί, όμως πάντα το όνειδος της εκχώρησης των πρωτείων μας στον παναθηναϊκό- και την ιστορική ρήση του για τις...κότες.
Τα καλά παιδιά, Αγγελόπουλοι να κερδίσουν, ενδεχομένως, τη Βασιλεία των Ουρανών με τον τρόπο τους. Ο Τ. θα έχει κερδίσει, όμως, άλλο ένα πρωτάθλημα που θα τους (μας) το τρίψει, με ειρωνίες και απαξίωση, στη μούρη.
Κύπελλο Γαλλίας. Τις στατιστικές θέσεις μου και το απρόβλεπτο του θεσμού θα σέβομαι πάντα (για να θυμηθώ το χθεσινό σχόλιό μου για το Μπιεσχάιμ-Γκρενόμπλ).
Περισσότεροι από εικοσιπέντε χιλιάδες κατεψυγμένοι Γαύροι πιάσαμε, χθες, στασίδι στο Ιγκλού του Φαλήρου για τον πρώτο προημιτελικό Κυπέλλου με την άεκ, σε μια από τις πιο παγωμένες βραδυές του φετινού χειμώνα.
Ο Γκαρσία κατέβασε την ομάδα με τις αλλαγές που γνωρίζουμε. Λογικό και επόμενο μιας και το Κύπελλο έπεται του κύριου στόχου μας, για το πρωτάθλημα, πόσο μάλλον όταν η ομάδα δεν είναι έτοιμη για να μοιράζει ξεκούραστες τριάρες και τεσσάρες, όπως στο παρελθόν.
ΤΙ ΕΙΔΑ
Δεν γνωρίζω το τί διαβάσατε και το τί ακούσατε για το ματσάκι, γι αυτό θα σας παραθέσω τη δική μου γνώμη, ως αυτόπτης μάρτυρας.
Ένα σκάρτο τεταρτάκι στο πρώτο ημίχρονο και ένα σκάρτο δεκαλεπτάκι στο δεύτερο ήταν όλα όσα άξιζαν για να σηκωθεί κανείς από τη θέση του.
Όσο ο Φορτούνης και ο Μάριν έδειχναν διάθεση και μαχητικότητα - ο Κώστας διεκδικούσε κεφαλιές, αν σας λέει κάτι- ο Ολυμπιακός ήταν συμπαθητικός. Στο χρονικό αυτό διάστημα ήταν που χάθηκε η κλασσική ευκαιρία της αναμέτρησης, με τον Τζούρτζεβιτς και άλλη μια υποσχόμενη με μια παρολίγο κεφαλιά του Ζιλέ.
Ύστερα όλα άλλαξαν προς το μετριότερο. Οι δημιουργικοί μοχλοί στην επίθεση πιάσανε τα άνευρα και τα βιαστικά, οι μπάλες πουλιόντουσαν με ολοένα υψηλότερη συχνότητα και η άεκ δεν ίδρωνε στην άμυνα.
Στο πρώτο σαρανταπεντάλεπτο ήταν που κυριάρχησε ο Ζιλέ. Σχεδόν αλάνθαστος, έβγαινε, όπως αρμόζει σε κάθε σοβαρό ποδοσφαιριστή, πρώτος στη μπάλα, διεκδικούσε και κέρδιζε τις περισσότερες εναέριες μονομαχίες, πηδώντας με δύο αντιπάλους του. Δυστυχώς για τον ίδιο αλλά και τον Ρομαό που τον ακολούθησε σε απόδοση, τα κλεψίματα της μπάλας δεν απέδωσαν σχεδόν τίποτε το συγκλονιστικό, αφού ο Ολυμπιακός είχε την ατυχία να πηγαίνει, συνήθως, η μπάλα στον Σεμπά ή στον Κούτρη οι οποίοι χρυσάφι έπιαναν και το μετέτρεπαν σε κάρβουνο.
Αμυντικά η ομάδα δεν είχε κανένα πρόβλημα, με τον Σισέ και τον Μποτία να βασιλεύουν στο χώρο μπροστά από την περιοχή του Προτό.
Ο κόσμος που πλημμύρισε το Καραϊσκάκης ήταν ολοφάνερο πως αναζητούσε διαρκώς κίνητρο για να σπάσει τα το φράγμα του θορύβου, με την ομάδα να του το αρνείται με την παγωμένη εικόνα της και την αδυναμία της να απλώσει το παιχνίδι και να βγάλει υπεραριθμία στην επίθεση, με τα μπακ. Για αυτό και η περιοχή της άεκ έμοιαζε κενή φιάλη από παίκτες του Ολυμπιακού.
Με τον Σεμπά να ξεκινά το δεύτερο ημίχρονο στο ρυθμό που τελείωσε το πρώτο ήταν επιτακτική η αντικατάστασή του.
Μόλις σηκώθηκε για να μπει ο Κέβιν προκλήθηκε ρωγμή στον φέροντα οργανισμό του γηπέδου από τον ενθουσιασμό μας. Ο Κέβιν δεν είναι τυχαία περίπτωση, ούτε οι Γαύροι τον λατρεύουμε άκριτα.
Ο Μιραλάς εκτός από παιχταράς και παιδί που αγαπά τον Θρύλο και την Ελλάδα είναι ο τελευταίος συνδετικός κρίκος με την ομαδάρα του Ερνέστο. Στο πρόσωπό του, ο Γαύρος βλέπει την αντανάκλαση των συναισθημάτων του για τον σχεδόν ονειρικό Ολυμπιακό εκείνης της περιόδου -το κίνητρο που σας έγραφα πιο πάνω.
Το πρώτο δεκάλεπτο από την είσοδό του έγυρε το γήπεδο. Δυό συγκλονιστικές πάσες του έβγαλαν τον Φορτούνη σε θέση βολής, πλην όμως την πρώτη φορά έστειλε τη μπάλα στις δεκαοκτούρες και την έτερη δεν αποτόλμησε ποτέ το σουτ, προτιμώντας χωρίς λόγο, να πασάρει στον Ανδρούτσο.
Ύστερα, το ματς έληξε. Ο Σιδηρόπουλος τα κατάφερε να μας τσακίσει το νευρικό σύστημα με τα αντιποδοσφαιρικά και "αντιδιαιτητικά" σφυρίγματά του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης έπνιξε δύο καθαρά φάουλ για κάρτα και όταν διαμαρτυρήθηκε ο Ρομαό του το ξέκοψε με εκείνες τις δήθεν ψαρωτικές κινήσεις των δύο χεριών, τάχα "ως εδώ, ακούς;".
Σε γενικές γραμμές, ήταν ένα παιχνίδι ανούσιο και αντιενθουσιώδες. Η ομάδα έχει πολλές ελλείψεις και εμφανίζει αδυναμίες -τα γράφω διαρκώς από τούτο το βήμα- για να αναμένει κανείς ριζική βελτίωση. Ελπίζω, μόνο, οι διοικούντες να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα που οι ίδιοι δημιούργησαν και να μην εθελοτυφλούν.
ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Προτό: Έπαιζε; Πάντα τέτοια!
Κούτρης: Το παιδάκι δεν μπορεί. Πέραν των γνωστών αδυναμιών του, να πασάρει ή να σεντράρει σωστά είναι ανεπίδεκτος αμυντικά. Στο δεύτερο ημίχρονο βρίσκεται να καταδιώκει τον Τριανταφυλλόπουλο, τρέχοντας από την εξωτερική λωρίδα, κατά παράβαση των κανόνων αμυντικής κυκλοφορίας που θέλει το μπακ να καλύπτει π ά ν τ α την εσωτερική του
επιτιθέμενου. Έχανε εύκολα την ισορροπία του, όθεν και οι εντελώς άστοχες μπαλιές του.
Φιγκέιρας:Μέτρια η παρουσία του Ντιόγο. Επιθετικά δεν κατάφερε ποτέ να περάσει μια μπαλιά της προκοπής. Ακόμη και όταν έμοιαζε εύκολο το να πασάρει στον Τζούρτζεβιτς επέλεγε να ντριπλάρει με αποτέλεσμα να χάνει τη μπάλα και να δίνει την κατοχή στην άεκ. Στο τέλος, καθώς είναι επιρρεπής στον τσαμπουκά, βάνει τρικλοποδιά στον άλλο ανισόρροπο, Λιβάγια μέσα στην περιοχή μας. Ευτυχώς που ο αδέκαστος Σιδηρόπουλος έκανε τα στραβά μάτια...
Σισέ:Ο Μπαμπούλας του Φαλήρου έκανε αισθητή την παρουσία του στο γήπεδο και κατάπιε όλες τις απόπειρες των αντίπαλων επιθετικών να απειλήσουν.
Μποτία: Σοβαρός και μετρημένος ο Αλμπέρτο βοήθησε σημαντικά στο να αδρανοποιηθεί η επίθεση της άεκ.
Ρομαό: Ο άνθρωπος που βγάζει βόλτα τον εαυτό του -όρα σκύλος - ήταν απέραστος -δεν τον περνούσε κανείς δηλαδή!- , ενώ έκανε και την καλύτερη κάθετη μπαλιά στον Τζούρτζεβιτς, στο πρώτο ημίχρονο.
Ζιλέ:Εντυπωσιακός, συγκροτημένος και ατσάλινος υπήρξε καθόλη τη διάρκεια του αγώνα ο Βέλγος. Δωρεάν μαθήματα εξαριού/οκταριού έδωσε το παιδί και ανακηρύχτηκε δικαίως, ως ο πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης.
Σεμπά: Έπαιζε; Το παιδί που γνωρίζαμε τα προηγούμενα δύο χρόνια έχει καταντήσει ο περίγελως του Φαλήρου. Το τί φταίει ας το βρει ο ίδιος επειδή εμάς μας κούρασε. Υπήρχαν φάσεις, εκτός εκείνων όπου πούλαγε απλώς τη μπάλα, στις οποίες λες και προσπαθούσε να αποφύγει να έρθει σε επαφή μαζί της.
Μαρίν:Μάλλον αναιμική η εμφάνιση του Μάρκο. Στην αρχή έδειξε μεγάλη όρεξη για μπάλα, μετά διαχειρίστηκε την παρουσία του στην ενδεκάδα.
Φορτούνης: Ο Κώστας γλύστρησε ξανά, ίσαμε τρείς φορές. ΄Οταν θα πάψει να πέφτει κάτω σαν το κοτόπουλο, τότε να περιμένουμε ενδεχομένως, απείρως καλύτερες και πιο μεστές εμφανίσεις. Όπως και στο ματς με την Ξάνθη έκανε τσαφ με τη μπάλα ενώ βρισκόταν σε καλή θέση, στα πλάγια της μικρής περιοχής.
Τζούρτζεβιτς: Τρέχει σαν να τον κυνηγάνε, μαρκάρει και τη σκιά του, παίζει αποτελεσματικά με την πλάτη, αλλά στα τελειώματα έχει θέμα σοβαρό. Η προβολή του μπροστά στον Μπάρκα ήταν "λίγη", ενώ άλλο ένα σουτ που έκανε από θέση μέσα αριστερά, στην περιοχή της άεκ, έφθασε στον Υμηττό. Γενικώς όμως βοήθησε και ας μην τροφοδοτήθηκε όπως πρέπει.
Μιραλάς: Και μόνο η παρουσία του ανέτοιμου Κέβιν ήταν αρκετή για να τρομοκρατηθεί η άμυνα της άεκ. Αλλά ένας κούκος, ίσον κανένας κούκος. Ο Κέβιν θέλει συμπαράσταση, θέλει παιχταράδες για να μας βοηθήσει να τον βοηθήσουμε.
Ανδρούτσος: Παίζει, τρέχει, πηδάει και όλο στην ίδια θέση είναι.
Γκαρσία:Από την προετοιμασία του καλοκαιριού και εντεύθεν τα σχόλιά μου για το "μαντρόσκυλο" της Καταλονίας. Το σχέδιο είναι πίεση-πίεση-πίεση. Για να αποδώσει όμως θέλει μια άλλη ομάδα, πιο φρέσκια, πιο αποφασιστική και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Τρεις φορές έφερε η Ρεάλ ισοπαλία στο Μπερναμπέου, σε επαναληπτικό αγώνα για το Κύπελλο, ύστερα από ισάριθμες νίκες της εκτός έδρας. Η Λεγκανιές γιατί να αποτελέσει εξαίρεση; Βλέπω κάτι 1-1, 2-2...
Η αλήθεια είναι πως σε μεγάλο βαθμό, ό,τι γράφω -έως στιγμής- στη στήλη πάει άκλαφτο. Δεν ενδιαφέρει βεβαίως το ότι όσα δεν επιλέγω, για οποιοδήποτε λόγο, να παραθέσω από αυτό το βήμα επαληθεύονται. Αλλά όλα τούτα είναι παροδικά και μέλλουν να αλλάξουν, όπως υπαγορεύει η βεβαιότητα που πηγάζει από την εμπειρία μου.
Το δεύτερο που θέλω να θίξω είναι το ότι οι τρείς προβλέψεις δεν είναι απaραίτητο να παιχτούν σε ένα δελτίο. Εφόσον έχετε τη δυνατότητα, μπορείτε να παίζετε, επιλέγοντας μονά αποδεκτά έστω και αν πληρώσετε τη διπλή που συνήθως προτείνω.
H Μπρίστολ βάζει πάντα δύσκολα, στους Πολίτες. Το έδειξε και στην πρώτη αναμέτρηση όπου ηττήθηκε στις καθυστερήσεις. Η απόδοση στο αμφίσκορο είναι, επομένως, δελεαστική μιας και η Σίτι είναι βέβαιο πως θα παίξει, γενικώς, πιο αδιάφορα σε επίπεδο Λιγκ Καπ.
κωδ. 573, ώρα 21:45: ΠΑΡΤΙΚ ΘΙΣΤΛ-ΣΕΛΤΙΚ: under 2,5 (2,15)
Δεν σκίζεται, εσχάτως, η Σέλτικ στα παιχνίδια της. Η γηπεδούχος παίζει πάντα κλειστά γι αυτό και περιστασιακά και μόνο ανοίγουν, στις αναμετρήσεις της, τα σκορ.
Την Τετάρτη έχει Κύπελλο Ελλάδας με την άεκ. Στις τελευταίες πέντε αναμετρήσεις μας για το θεσμό, από την ημέρα που οι Πέστε Κάτω Ανέβηκαν στην σούπερ λίγκα, ο Ολυμπιακός μετρά μία νίκη, δύο ισοπαλίες και δύο ήττες, εκ των οποίων η μία, στον "τελικό του Κοντονή".
Γενικώς, η ομάδα μοιάζει να μη δίνει ιδιαίτερη σημασία στο Κύπελλο, αλλά ιδίως απέναντι στην άεκ οι εμφανίσεις που έχει κάνει ήταν, κατά κανόνα από πολύ άσχημες, μέχρι μέτριες, το ανώτερο.
Αν συνυπολογίσουμε και τον πανταχού παρόντα παράγοντα "διαιτησία" έχουμε το πλήρες πακέτο των όσων έχουν συμβεί έως τώρα, κάτι το οποίο μας υποχρεώνει να επιφυλασσόμαστε για την έκβαση των διπλών αναμετρήσεών μας με την άεκ.
Με αφορμή την επιλογή του Σιδηρόπουλου, εκ Ρόδου, ως διαιτητή του πρώτου αγώνα στο Φάληρο, αλλά και τον τεχνητό θόρυβο και τις κιναίδικες αντιδράσεις για το πέναλτι που κέρδισε ο Φορτούνης, ας θυμίσουμε στους απανταχού εκπροσώπους και οπαδούς των Πέστε Κάτω δύο χαρακτηριστικές και αλησμόνητες στιγμές κάθαρσης, ισονομίας και του "πόσο ωραία ήταν τα πράγματα τότε - που έπαιρνε πρωτάθλημα και η κουτσή Μαρία.
17 Ιανουαρίου 1996
Οι όμορφες προκρίσεις, όμορφα καίγονται Νο. 1
Επαναληπτικός του 1-3 σε βάρος μας, στη μετέπειτα γκρεμισμένη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Ολυμπιακός βαίνει προς το ξύπνημά του, απλώς δεν το γνωρίζει ακόμη. Ανοίγει το σκορ και ύστερα απο λίγο ο Αλεξανδρής πετυχαίνει καθαρό γκολ που ακυρώνεται σαν οφσάιντ από το βοηθό κόρακα, Βασιλείου. Για να δέσει το γλύκισμα, ο Καλαθενός, διαιτητής εκ Ρόδου δίνει και ένα από τα δεκάδες πέτσινα πέναλτι που σφυρίζονταν υπέρ των μετέπειτα Πέστε Κάτω, στον Τόνι Καραβούτα Σαβέφσκι και λήγει το ματσάκι 1-1, με την περήφανη άεκ να προκρίνεται. Το βιντεάκι, αδιάψευστος μάρτυρας των μαρτυρίων του Θρύλου, εικοσιδύο χρόνια νωρίτερα.
13 Απριλίου 2017
Οι όμορφες προκρίσεις, όμορφα καίγονται Νο. 2
Οι Ερχόμαστε -πρώην Πέστε Κάτω - κατεβαίνουν απριλιάτικα στο Φάληρο για τον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό. Με το αποτέλεσμα στο 1-1 ο Παπαπέτρου βγάζει τη στραβομάρα στο ένα μάτι, στο καθαρό χέρι του Σιμόες.
Στο 64', η κατάρα των Παπαπέτρηδων ξαναχτυπά, καθώς βγάζει τη στραβομάρα και στο άλλο μάτι και κατακυρώνει το γκολ του Πατίτο όστις έχει κοντρολάρει τη μπάλα με το χέρι.
Ξέρετε ποιά είναι η επωδός τους για όλα τούτα, έτσι; Το δήθεν χέρι του Φράνκο Χάρα στον επαναληπτικό προημιτελικό, στο οακά, τον Μάρτη του 2015.
Για την ιστορική αλήθεια ο Χάρα. που τόση χαρά μας έδωσε, έσπρωξε τη μπάλα στα δίκτυα με το στήθος, όπως παραδέχεται και ο τηλεπεριγραφέας. Αλλά λίγη αξία έχει η αλήθεια για όσους έχουν τσακωθεί μαζί της...
Και ζήσανε εκείνοι καλά και εμείς καλύτερα -προσδοκώ...
Ως "Μέγα θέμα" και "αποτέλεσμα που σήκωσε μεγάλη συζήτηση" παρουσιάζεται από το σύνολο των Μέσων Παραπληροφόρησης η συντριβή του παναθηναϊκού με 73 πόντους διαφορά στο ματς με τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα μπάσκετ γυναικών.
Φθάσανε σε σημείο σχεδόν να στήσουν στον τοίχο τον Κώστα Μίσσα επειδή δεν έβαλε φρένο στις παίκτριές του και τις άφησε "ανεξέλεγκτες" να φορτώνουν το καλάθι των νεάνιδων που κατέβασε στο παρκέ ο πρώην αιώνιος.
Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, πως ο Φάρος του μπάσκετ δεν είναι τίποτε άλλο παρά το Σκοτάδι του σπορ. Διότι έτσι και βρισκόμασταν εμείς, ως Ολυμπιακός, στη θέση των κοριτσιών με το τριφύλι και είχαμε συντριβεί, να είστε σίγουροι πως θα διαβάζαμε μόνο αποθεωτικά και επικολυρικά για τον Μεγάλο Παναθηναϊκό που "σεβάστηκε" τον Ολυμπιακό, γι αυτό και τον διέλυσε. Και δώστου ειρωνία, δώστου ανέκδοτα...
Καθόλου δεν θα πρέπει να ενδιαφέρει τον Θρύλο το σε ποιά οικτρή κατάσταση βρίσκεται ο εκάστοτε αντίπαλός του, σε οποιοδήποτε άθλημα. Μόνοι τους διαλύθηκαν, μόνοι τους ας βρούν τη λύση -αν υπάρχει.
Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιά -διοικήσεις και λαός- φρόντισε να στηρίξει όλα τα τμήματά του. Εκείνοι τί έκαναν; Οργάνωσαν, πριν απο χρόνια, συναυλία με την Άννα Βίσση για να συγκεντρώσουν χρήματα υπέρ του Ερασιτέχνη τους και μαζεύτηκαν, όλοι κι όλοι, πενήντα νοματαίοι- με την παναθηναϊκάρα, Αννούλα, να απαιτεί όλη την αμοιβή της για τη συναυλία. Για τόση αγάπη μιλάμε!
Ως "ανατρεπτική" άποψη χαρακτηρίζουν στο sportdog τη βεβαιότητα του πρώην Tony Soprano της ελληνική διαιτησίας, Σωτήρη Βοργιά, πως η ανατροπή του Φορτούνη από τον αμυντικό της Ξάνθης ήταν όντως πέναλτι.
Έτσι διαπλέκεται, χρόνια τώρα, η εξυγίανση. Από τα ανάποδα αράουτ και τα πόδια ή τα άλλα σωματικά άκρα που προεξέχουν, μέχρι τα στραβοκοιτάγματα των διαιτητών προς τους αντίπαλους του Γαύρου, ό,τι σφυρίζεται υπέρ του Ολυμπιακού είναι τραβηγμένο και παραγκίσιο.
Με την ΕΠΟ του Σαββίδη -με ολίγη Μελισσανίδη- να λύνει και να δένει και με τη βοήθεια από τα στημένα Μέσα Ενημέρωσης (;) να παραμορφώνουν την πραγματικότητα, τα ποντίκια που βρυχώνται δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ακόμη το πρωτάθλημα και αυτό τους μπερδεύει.
Ψήγματα από τον τρόπο ανάπτυξης που απολαύσαμε επί βασιλείας Ερνέστο παρατηρήσαμε χθες, με την Ξάνθη.
Παρά τα επιμένοντα συμπτώματα ασοβαρότητας, ιδίως στην άμυνα και στο κέντρο, ο Ολυμπιακός ήταν Ολυμπιακός σε μεγάλα διαστήματα της αναμέτρησης, με προεξάρχον το χρονικό διάστημα 35'-46΄.
Χάθηκε η μπάλα σε εκείνο το κομμάτι του αγώνα. Τρίγωνα, τετράγωνα., πεντάγωνα, εξάγωνα και τί δεν είδαμε! Αμέτρητα μιλιμπάρ πίεσης πλάκωσαν την περιοχή της Ξάνθης, με τα κλεψίματα να προκαλούν την επέμβαση των αρχών.
Το άσχημο σε όλο αυτό το σκηνικό ήταν τα βιαστικά, μέχρι εγωϊσμού, τελειώματα των φάσεων που απέτρεψαν ένα σκορ της τάξης του 3-0 από το να αποτυπωθεί στον ηλεκτρονικό πίνακα του Καραϊσκάκης, στο πρώτο ημίχρονο.
Η διάθεση και τα τρεξίματα των παικτών κυμάνθηκαν σε υψηλά επίπεδα και τούτο μπορεί να αποδοθεί στο κίνητρο που πρόσφερε με τον ερχόμο του το "μαντρόσκυλο" από την Καταλονία, κατά κόσμον Όσκαρ Γκαρσία.
Ο απόφοιτος της Μασία παίζει άριστα, εκτός όλων των άλλων που μέλλουν να επαληθευτούν, το παιχνίδι της επικοινωνίας. Μετά τη λήξη της αναμέτρησης μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο συγχαίρει τους ποδοσφαιριστές του και ευχαριστεί τους οπαδούς για την παρουσία τους. Όπως πρέπει να κάνει, δηλαδή, ο καλός μαγαζάτορας.
Γενικώς, ο Ολυμπιακός αν και εξακολουθεί να πάσχει σε ορισμένους τομείς του παιχνιδιού σου δίνει, εν τούτοις, την αίσθηση πως μπορεί να βελτιώσει τις αδυναμίες του ακόμη και τώρα που είναι, θεωρητικά, αργά για ριζική ανακαίνιση ύστερα από τις αστοχίες του καλοκαιριού.
Οι παίκτες δεν είναι εντυπωσιακοί, αλλά είναι, σε κάθε περίπτωση, καλές μονάδες που χρειάζονται σχέδιο για να αναδείξουν το σύνολο.
Κατά περίπτωση:
Προτό: Μία φορά χρειάστηκε να επέμβει, στα αλλεπάλληλα λάθη του Σισέ και του Ένχελς και αντέδρασε με το γνωστό αποτελεσματικό τρόπο. Έκανε και ένα σοβαρό λάθος όταν καθυστέρησε να βγει στο μπάσιμο του Τριάδη αλλά τον γλύτωσε ο Σισέ που απέκρουσε πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή.
Κούτρης: Άλλη μια μέτρια βραδυά για τον Λεονάρντο. Έκανε τα γνωστά λάθη στην άμυνα, μάρκαρε πάλι με τα χέρια και δεν μπόρεσε να βγάλει παρά ελάχιστες μπαλιές της προκοπής προς τον Μιραλάς, ή καλά γεμίσματα στην αντίπαλη περιοχή.
Φιγκέιρας: Μεσοεπιθετικά σκίζει ο Ντιόγο. Στην Σεβίλλη των τριών τροπαίων Γιουρόπα Λιγκ αγωνιζόταν, δεν είναι δυνατό να μη μπορεί να σταθεί στον Ολυμπιακό. Άρα, οι επιπόλαιες και απρόσεχτες εμφανίσεις του, στο παρελθόν, μόνο σε αδιαφορία μπορούν να αποδοθούν. Εξακολουθεί, ως γνήσιος σκληροτράχηλος Ίβηρας που είναι, να διακινδυνεύει την αποβολή του σε κάθε αγώνα.
Σισέ: Το καλό βράδυ από το απόγευμα φαίνεται. Πούλησε δυό -τρείς μπαλιές με το καλησπέρα, το έπαιξε άνετος σε άλλες πεντέξη περιπτώσεις και έδωσε την ευκαιρία στην Ξάνθη να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο και να απειλήσει, στο βαθμό που μπορούσε. Η συνήθειά του να πασάρει, δίνοντας τρελή δύναμη στη μπάλα παραπέμπει σε ένα πράγμα: του δίνουν μπαρούτι για πρωϊνό!
Ένχελς: Προσωπικά τον θεωρώ ως πολύ σοβαρό παιδί και παίκτη. Τα χρήματα που δόθηκαν για να αποκτηθεί τα αξίζει. Είναι πιο "εγκεφαλικός" από το "ανεγκεφαλικό" τέρας της φύσης, Παπέ, κατεβάζει με μεγαλύτερη σιγουριά τη μπάλα και γνωρίζει το πώς να τοποθετεί το σώμα του στην περιοχή για να μη διακινδυνεύσει πέναλτι σε βάρος της ομάδας.
Ρομαό: Οι άνθρωποι βγάζουν έξω το σκυλί τους για βόλτα. Ο Ρομαό βγάζει έξω τον εαυτό του!
Ταχτσίδης: Όποιος ισχυριστεί πως δεν γνωρίζει το πώς κλωτσάνε τη μπάλα, σφάλει. Το κακό με τον Παναγιώτη είναι πως έχει πέσει από μικρός στη μαρμίτα με την ασοβαρότητα και τούτο μετριάζει τις λιγοστές αλλά πολύ ποιοτικές στιγμές του στα παιχνίδια μας.
Πάρντο: Μεγάλη εμφάνιση από τον Φελίπε που αποδεικνύει, όπως και ορισμένοι άλλοι πως χρειάζονται κίνητρο και κανά μαντρόσκυλο στα αποδυτήρια για να σοβαρευτούν και για να παίξουν σύμφωνα με τα προσόντα τους. Εξακολουθεί να έχει χαμηλό μέσον όρο ευστοχίας στις σέντρες που επιχειρεί.
Φορτούνης:Ο Κώστας καταφέρνει πάντα να με μπερδεύει. Έπαιξε καλά ή όχι, χθες; Το μόνο βέβαιο είναι πως προσπάθησε απείρως περισσότερο σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν, αλλά λείπει η σταθερότητα στα άνω διαζώματα της απόδοσης. Να γνωρίζεις, δηλαδή, εκ των προτέρων πως ο Φορτούνης θα κάνει τούτο και εκείνο. Το επιτυγχάνει σε κάποιο βαθμό, αλλά για την τεχνική κλάση του δεν αρκεί. Άσε που είναι ο μοναδικός από συμπαίκτες και αντιπάλους ο οποίος γλυστρά διαρκώς στο χορτάρι...
Ανσαριφάρντ:Το αγωνιστικό στυλ και η κοψιά του είναι κάπως άγαρμπες είναι η αλήθεια. Ο Καρίμ είναι, όμως, τορπιλάκατος, τρέχει διαρκώς και επιτυχημένα σε όλο το πλάτος της επίθεσής μας, μαρκάρει σε όλες τις φάσεις και καταφέρνει, σχεδόν, πάντα, να βρίσκεται ενώπιος- ενωπίω με το γκολ. Μεγάλη απόδοση, μεγάλη μονάδα και χθες.
Μιραλάς: Χαμένος στην έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού, ο Κέβιν κουράστηκε σχετικά γρήγορα και δεν βοήθησε όσο περιμέναμε. Τα "σίγουρα" γκολ που έχασε αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα του ότι όσο παιχταράς και αν είναι κάποιος, άπαξ και δεν έχει ρυθμό γίνεται προβλέψιμος και κατά κανόνα ακίνδυνος. Ο "Καλύτερος...", θα χρειαστεί τουλάχιστον δύο με τρείς εβδομάδες για να αποτινάξει τη βρετανίλα και τα μάγια που του έκαναν στην Έβερτον, παροπλίζοντάς τον.
Για την Ξάνθη να γράψω πως έπαιξε καλά για παράρτημα, προεξάρχοντος του Ζίφκοβιτς ο οποίος έπιασε τα σπληνάντερά του αλλά και ορισμένων δρεπανηφόρων που σχεδόν τα κατάφεραν να τσακίσουν τον Πάρντο, τον Μιραλάς και τον Φορτούνη.
Ο Τόνι Σοπράνο της ΚΕΔ υπήρξε σχεδόν αλάνθαστος. Μοίρασε ακόμη και τα λάθη. Εκτός και αν με διαψεύσουν, νομίζω πως his days are numbered!
Η πρόταση αποτελεί προϊόν σκέτης παρατήρησης. Η φιλοξενούμενη δέχεται και επιτυγχάνει λίγα τέρματα στα εκτός έδρας παιχνίδια της, ενώ η παράδοσή της στο Μονακό βρίθει 2-3 γκολ!
κωδ. 1568, ώρα 20:00: ΡΙΟ ΑΒΕ-ΜΠΟΑΒΙΣΤΑ: Χ (3,00)
Αριθμοί, τάση και παράδοση εξηγούν την πρόταση. Αν θα έβαζα δεύτερο σημείο θα ήταν "διπλό".
κωδ. 1572, ώρα 21:00: ΓΑΝΔΗ-ΛΟΚΕΡΕΝ: Χ (4,00)
Δέκα νίκες στις δεκαοκτώ αναμετρήσεις της με την Λόκερεν καταγράφει η Γάνδη από το 2000. Η φιλοξενούμενη ανεβάζει στροφές όταν αγωνίζεται εκτός έδρας.
